ارزیابی ارتباط میان شدت درگیری عروق کرونر با سطح فاکتورهای التهابی خون محیطی در بیماران کاندید جراحی دریچه میترال(پرولاپتیک و روماتیسمال)
[پایان نامه]
احمد سمامی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۴۴ص
دکتری تخصصی
بیماری های قلب و عروق
۱۴۰۱/۰۶/۳۰
مقدمه و هدف: التهاب مزمن از فاکتورهای مهم در ایجاد و پیشرفت آترواسکلروز عروق کرونر و نیز بیماری روماتیسمال قلب می باشد. در این مطالعه بر آنیم تا فاکتور های التهابی و درگیری عروق کرونر را در دو گروه بیماران کاندید جراحی دریچه میترال (پرولاپتیک و روماتیسمال) مورد بررسی قرار دهیم.روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی می باشد که روی بیماران کاندید جراحی دریچه میترال (پرولاپتیک و روماتیسمال) در طی سال های 1394 تا 1398 در مرکز قلب تهران انجام شد.در این مطالعه شدت درگیری عروق کرونر بر اساس Gensini Score محاسبه شد. هم چنین با توجه به روند معمول آزمایش های پیش از عمل درخواست شده برای بیماران، پلاکت و گلبول های سفید خون به تفکیک لنفوسیت و نوتروفیل استخراج گردید و ارتباط میان فاکتور های التهابی مذکور با نوع درگیری دریچه و شدت درگیری عروق کرونری مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها : در این مطالعه توصیفی - مقطعی 435 بیمار تحت بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی 10.2± 55 سال و 351 بیمار مبتلا به درگیری روماتیسمال دریچه میترال بودند. مارکرهای التهابی نظیر پلاکت، نسبت پلاکت به لنفوسیت، نسبت گلبول های سفید به لنفوسیت و نسبت نوتروفیل به لنفوسیت بین دو گروه تفاوت قابل ملاحظه ای وجود نداشت.همچنین شدت آترواسکلروز عروق کرونر طبق معیار Gensini تفاوتی بین دو گروه وجود نداشت (0.48P value: و 0.08؛ به ترتیب).نتیجه گیری : بطور کلی نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد پاتولوژی زمینه ای دریچه میترال ( پرولاپس یا روماتیسمال) ارتباطی با مارکرهای التهابی و نیز شدت درگیری عروق کرونر ندارد.