بررسی نتایج درمانی بیماران دچار ترومبوز دریچه مکانیکال در دو گروه دریافت کننده ترومبولیتیک و جراحی مرکز قلب تهران در بازه زمانی ۱۸ ساله
[پایان نامه]
بابک ستارتبار
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۱۰۶ص
دکتری تخصصی
بیماری های قلب و عروق
۱۴۰۱/۰۷/۱۹
مقدمه: ترومبوز دریچه مکانیکال (PVT) از عوارض مرگبار دریچه های مکانیکی است که انتخاب درمان اولیه آن بین جراحی یا ترومبولیتیک تراپی (TT) همچنان مورد بحث است. در این مطالعه قصد داریم تا پیامدهای این دو روش درمانی را در بازه زمانی 18 ساله بررسی کنیم.روش اجرا: در این مطالعه گذشته نگر بیماران مبتلا به PVT مراجعه کننده به مرکز قلب تهران در بازه 1380 تا 1398 وارد مطالعه شدند. متغیرهای مطالعه از پرونده بیماران و در موارد ضروری از طریق تماس تلفنی یا ویزیت بیماران استخراج شد. در نهایت، پیامدهای دو روش درمانی مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در این پژوهش پرونده 127 بیمار (37.8% مرد و 62.2 % زن( بررسی شد. در هردو گروه درمانی، دریچه میترال شایعترین دریچه درگیر در PVT بود. میزان موفقیت TT 85.7% بود و تفاوتی در موفقیت آن برحسب دریچه درگیر وجود نداشت. فراوانی خونریزی مغزی و محیطی در گروه TT بیشتر از گروه جراحی بود (به ترتیب 5.3% در برابر 1.1% و 15.8% در برابر 2.3%). طی فالوآپ بیماران، 49.6% بیماران فوت شدند و میانگین مدت بقا 16.27 ± 82.99 ماه بود. مورتالیتی داخل بیمارستانی در گروه جراحی بیشتر از TT بود (8% در برابر 0.0%) و تا 50 ماه اول بعد از درمان نیز مورتالیتی در گروه TT کمتر از جراحی بود اما بعد از آن مورتالیتی در گروه جراحی کمتر از گروه TT بود (P.Value<0.05)نتیجه گیری: درمان جراحی با مورتالیتی کوتاه مدت بیشتر اما مورتالیتی درازمدت و عوارض هموراژیک کمتری همراه است.