تعیین نقش Resting fMRI در لوکالیزاسیون فوکوس تشنج در بیماران مبتلا به اپی لپسی لوب تمپورال مقاوم به درمان در بیمارستان امام خمینی از مهر ۱۳۹۹ تا مهر ۱۴۰۰
[پایان نامه]
هانا مگرونی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۴۶ص
دکتری تخصصی
بیماری های مغز و اعصاب
۱۴۰۱/۰۶/۲۹
مقدمه: اپی لپسی لوب مزیال تمپورال شایع ترین نوع تشنج مقاوم به درمان در بزرگسالان است، بسیاری از این بیماران از جراحی صرع سود می برند. در حال حاضر جهت تعیین محل فوکوس اپیلپتوژنیک از تکنیک های ساختاری و فانکشنال استفاده میشود. این روشها شامل یافتن سیگنال غیرطبیعی در MRI و اسپایک در EEG و iEEGمیباشد. iEEG استاندارد طلایی برای لوکالیزاسیون فوکوس تشنج در این بیماران است که روشی تهاجمی و پر هزینه است. این در حالیست که سایر روش های غیر تهاجمی دقت بالایی برای تشخیص فوکوس تشنج ندارند. در این مطالعه قصد داریم از Resting fMRI که یک روش غیر تهاجمی است جهت، لوکالیزاسیون محل تشنج در این بیماران استفاده کنیم.روش اجرا: این مطالعه بصورت مقطعی، بر روی بیماران در رنج سنی ۱۸ تا ۶۰ ساله با اپی لپسی فوکال با منشا تمپورال مقاوم به درمان دارویی که طی یک سال از شروع مطالعه به بخش LTM بیمارستان امام مراجعه میکنند. تمام بیماران تا کامل شدن workup کلینیکی و تعیین فوکوس تشنج پیگیری میشوند. مطالعه ما بصورت بررسی تغییرات در آسیمتری functional connectivity در بیماران مبتلا به TLE خواهد بود.نتایج: با توجه به نویز بالا در گرفتن تصاویر و عدم اصلاح نسبت سیگنال به نویز در انالیز داده ها متاسفانه اطلاعات لازم از rsFMRI به دست نیامد.