تاثیر fragmentation DNA ی اسپرم در پیامد حاملگی در بیماران تحت IVF در مراجعه کنندگان به درمانگاه نازایی بیمارستان یاس
[پایان نامه]
مژگان توکلی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۱۰۴ص
دکتری تخصصی
زنان و زایمان
۱۴۰۱/۰۱/۳۰
مقدمه: در این مطالعه بر آن شدیم تا مطالعه طراحی کنیم و در آن تاثیر fragmentation DNA ی اسپرم در پیامد حاملگی در بیماران تحت IVF مورد مطالعه قرار دهیم.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی بود. به منظور انجام این مطالعه تعداد ۱۲۰ خانم کاندید IVF وارد مطالعه شدند. علاوه بر اقدامات روتین انجام IVF آنالیز مایع منی از نظر میزان تکه تکه بودن DNA (DNA fragmentation) اسپرم مورد بررسی قرار گرفت. سپس افراد شرکت کننده از نظر پیامد بارداری در دو گروه با و بدون تکه تکه بودن DNA (DNA fragmentation) اسپرم با هم مقایسه شدند.نتایج: ارتباط آماری معناداری بین نوع نازایی (P=0.35)، کار در محیط گرم (P=0.13)، برخورد با مواد شیمیایی (P=0.46)، کار نشسته طولانی (P=0.48 )سابقه بیماری در مردان (P=0.37)، سابقه جراحی در بیماران (P=0.57)، واریکوسل (P=0.55)، جراحی بیضه (P=0.4)، مصرف دارو (P=0.14). و حاملگی بیوشیمیایی موفق یافت نشد. بین حاملگی موفق بیوشیمیایی و مصرف دخانیات و الکل در خانم ها ارتباط معنادار یافت شد(P=0.02). بین کار در محیط گرم (P=0.06). برخورد با مواد شیمیایی (P=0.81). نوع نازایی (P=0.08). مصرف دخانیات در خانم ها (P=0.36). سابقه نازایی در خانواده (P=0.24). مصرف الکل در خانم ها (P=0.52). سابقه جراحی در بیماران (P=0.73). بیماری زمینه ای در خانم ها (P=0.05). واریکوسل (P=0.68). سابقه بیماری مرد (P=0.24). مصرف دارو (P=0.17). جراحی بیضه (P=0.14). با تشکیل شدن ساک حاملگی ارتباط معناداری یافت نشد. اما عامل نازایی (P=0.00). کار نشسته طولانی (P=0.02). با تشکیل شدن ساک حاملگی ( بارداری بالینی) ارتباط معناداری داشت. بین سن آقایان ها در دو گروه تفاوت اماری معناداری نداشت(P=0.9). بر اساس یافته های ازمایش مورفولوژی غیرنرمال اسپرم در اقایان در گروه حاملگی موفق 5.44 ± 90.61 و در گروه حاملگی ناموفق 9.76 ± 90.72 گزارش شد، مرفولوژی اسپرم در دو گروه حاملگی های موفق و ناموفق تفاوت اماری معناداری نداشت. در مورد پیشرفت حرکت در اسپرم ها در گروه حاملگی موفق 19.52 ± 44.61 و در گروه حاملگی ناموفق این میزان 21.54 ± 39.47 بود. میزان حرکت کلی اسپرم نیز در گروه حاملگی موفق 20.87 ± 54.39 و در گروه حاملگی ناموفق 22.32 ± 51.87 بود. تعداد اسپرم در گروه حاملگی موفق و ناموفق به ترتیب 22.48 ± 36.45 ، 18.35 ± 26 بود. SDFA در گروه حاملگی موفق و ناموفق 9.56 ± 18.36 ، 11.2 ± 21.19 بود، بین دو گروه از نظر پیشرفت حرکت، حرکت کلی اسپرم و میزان شکنندگی DNA تفاوت آماری معناداری یافت نشد، تنها در تعداد اسپرم بین دو گروه بارداری بیوشیمیایی موفق و ناموفق تفاوت اماری معناداری یافت شد. بین میزان TSH(P=993)، ویتامین دی (P=0.097)، AMH (P=0.377)، پرولاکتین (P=0.061)، LH (P=0.535)،FSH (P=0.539) بین دو گروه ارتباط اماری معناداری یافت نشد. بین SDFA و حاملگی موفق بیوشیمیایی ارتباط معناداری نداشت(P=0.23). بین SDFA و حاملگی موفق بالینی ارتباط معناداری داشت(P=0.00). بین نوع نازایی و SDFA مشاهده نشد(P=0.79). در گروه SDFA نرمال میزان پیشرفت 20.39 ± 43.27 و در گروه غیر نرمال 21.63 ± 33.04 بود ارتباط آماری معناداری بین SDFA و حرکت اسپرم رو به جلو مشاهده شد. در مورد حرکت کلی نیز در گروه نرمال 20.93± 55.48 و در گروه غیر نرمال 22.48± 42.67 بود. ارتباط آماری معناداری بین دو گروه مشاهده شد. نتیجه گیری: نتیجه مطالعه ما نشان داد که بین تکه تکه شدن DNA اسپرم و تشکیل شدن ساک حاملگی بارداری بالینی ارتباط آماری معناداری دارد.