بررسی فراوانی مسمومیت دارویی در کودکان مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان مرکز طبی کودکان در طی سال های ۹۷ و ۹۸ و ۹۹
[پایان نامه]
شیما جهانی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۴۶ص
دکتری پزشکی عمومی
۱۴۰۱/۰۶/۳۱
مقدمه: در بسیاری از کشورها ، مسمومیت در کودکان یکی از مهم ترین خطرات در بهداشت عمومی و یکی از شایعترین علت پذیرش در بیمارستان ها است. مواد مختلفی می توانند باعث مسمومیت در کودکان شود ، و با توجه به مطالعات انجام شده ، این مواد در کشور های مختلف متفاوت است .در بسیاری از مطالعات ، داروها به عنوان شایع ترین علت مسمومیت در کودکان مطرح شده اند. دانش اپیدمیولوژی مسمومیت می تواند نقش مهمی در برنامه ریزی برای پیشگیری ، مراقبت و درمان بیماران داشته باشدروش اجرا: این مطالعه به صورت گذشته نگر و مقطعی، پس از اخذ تاییدیه اخلاق پزشکی در پژوهش از کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی تهران، بر روی کودکان مراجعه کننده به اورژانس مرکز طبی کودکان با تشخیص نهایی مسمومیت دارویی، صورت گرفت. در این مطالعه، بیماران بدون محدودیت سنی معین و با معیار مراجعه به واحد اورژانس و بستری با تشخیص مسمومیت دارویی (بر اساس شرح حال ، بررسی های پاراکلینیک و تشخیص پزشک مسیول) وارد مطالعه می شوند. بیمارانی که در تشخیص نهایی مسمومیت برای آن ها رد شده است از مطالعه خارج شد. پرونده بیماران مورد مطالعه جهت جمع آوری داده و متغیرهای مورد نیاز، بازخوانی شد. جهت ثبت و جمع آوری اطلاعات مورد نظر، چک لیستی تهیه شد که شامل اطلاعات فردی از قبیل سن و جنسیت، و متغیرهای وابسته شامل علائم اولیه، علائم حیاتی، بیماری های زمینه ای، داروهای مصرفی، یافته های آزمایشگاهی، طول مدت بستری، و ... می باشد. چک لیست به صورت فردی برای هر بیمار تکمیل و داده های حاصل، جهت بررسی و تحلیل آماری وارد نرم افزار SPSS ویرایش 23 شد.نتایج: در این مطالعه در مجموع 168بیمار مسمومیت دارویی در سال های 1397 تا 1399 که در بیمارستان مرکز طبی اطفال بستری بودند مورد مطالعه قرار گرفتند . در این مطالعه 64.3%نفر از بیماران پسر (35.7%) از بیماران دختر بودند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 3.13 سال بود (SD =0.25 مدت بستری بیماران در بیمارستان از 1 تا 12 روز متفاوت و به طور میانگین 2.63 ( 0.15 SD=) روز بدست آمد. در بین اتیولوژِ های دارویی مسمومیت کودکان بیشترین شیوع مربوط به داروهای اپوییدی و نارکوتیکی 33% بوده است بنزودیازپین ها 14.3%، مکمل ها 11.3% ، دارو های اعصاب و روان 8.9%، گوارشی 7.4% و قلبی عروقی 6.5% در رتبه های بعدی قرار داشتند . 36 بیمار(21.4) در بدو ورود به اورژانس دچار اختلال سطح هوشیاری بوده اند، 31 بیمار (18.5) دچار احساس تهوع یا استفراغ بوده اند ، 14 بیمار(8.9) در هنگام ورود به اورژانس بی قرار بوده اند ،15 بیمار(10.2) مردمک های میوتیک ، 10(6.8) بیمار مردم های پین پوینت و 2 (1.4)بیمار مردمک های مدریاتیک داشته اند . از نظر PH، 41 بیمار (49.4%) در محدوده نرمال ، 36 بیمار (43.4%) در محدوده اسیدی و 7 بیمار (8.4%) در محدوده بازی بوده اند.از نظر PCO2 46(55.4%) بیمار در محدوده نرمال ، 7(8.4%) پایین تر از حد نرمال و 30 بیمار (36.1) بالاتر از حد نرمال بوده اند .از نظر PHCO3 44بیمار (53%) در محدوده نرمال ،7 بیمار (8.4%) پایین تر از حد نرمال و 30 بیمار(36.1%) بالاتر از حد نرمال بوده است .بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه شیوع اتیولوژی های دارویی مسمومیت اطفال بررسی شد که به علت عدم وجود مطالعه مستقل در این زمینه میتواند در بهبود تشخیص تاثیر گذار باشد. نتایج این مطالعه مطابق با مطالعات قبلی و نشان دهنده شیوع حداکثری دارو های اپوییدی و بنزودیازپین ها درمسمومیت اظفال بوده است. با توجه به اینکه مسمومیت ها هنوز هم به عنوان یکی از مهمترین دلالیل موربیدیتی در بین کشور های در حال توسعه شناخته میشود ، شناسایی دارو های شایع در مسمومیت اطفال در کوریکولوم اموزشی یا دوره های بازاموزی یا گایدلاین های اورژانس اطفال میتواند تاثیر بسیار بالایی در تسریع تشخیص و درمان ای گونه مسمومیت ها در اطفال شود و در سطوح بالاتر باعث بهبود تصمیم گیری و برنامه ریزی بهداشتی در سطح کلان میشود . یکی ازین اقدامات میتواند بررسی توکسیکولوژیک ادرار برای همه بیمارانی که با یک رویداد تهدید کننده حیات مراجعه کرده اند باشد.