بررسی و مقایسه میزان مقاومت بیومکانیکی ترمیم پارگی ریشه مینیسک در روش های مختف سوچور
[پایان نامه]
احسان محمودی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۴۳ص
دکتری تخصصی
ارتوپدی
۱۴۰۱/۰۳/۰۱
مقدمه: روش های جراحی مختلفی برای ترمیم پارگی ریشه منیسک و بازگردانی عملکرد آن وجود دارد. هدف این مطالعه ارائه روش سنجش بیومکانیکال و ارزیابی اثربخشی روش های مختلف میباشد. در این بررسی به خصوص روش جدیدی که Loop Post (LP) نامگذاری شده و در آن شاخ خلفی منیسک داخلی ترمیم میشود، مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت.روش اجرا: در این مطالعه، 15 نمونه زانوی تازه و سالم گاو، در سه گروه مختلف ترمیم شامل LP, Two Simple Suture (TSS), Modified Mason Allen (MMA) قرار گرفتند. از یک دستگاه جهت وارد کردن فشار متناوب و ارزیابی میزان تحمل در سه مرحله سالم، قبل از ترمیم (مرحله آسیب دیده) و بعد از ترمیم استفاده شد. در قدم اول، نمونه ها 20 سیکل 1200-500 نیوتنی با فرکانس هرتز 1/0 دریافت میکنند (مرحله پیش شرط). در قدم دوم، مجددا 20 سیکل 1200-500 نیوتنی ولی با فرکانس 5/0 هرتز به نمونه ها وارد میشود (مرحله آسیب) و در اخر نمونه ها، 350 سیکل 1200-500 نیوتنی با فرکانس 5/0 هرتز را متحمل میشوند.نتایج: میزان بیرون زدگی و جابه جایی منیسک اندازه گیری شده در هر نمونه با توجه به ضخامت منیسک ها و عرض تیبیا نرمال سازی شده تا تفاوت در ابعاد نمونه ها در نتیجه به دست آمده کمترین اثر را داشته باشند. عدد به دست آمده برای گروه MMA,TSS و LP به ترتیب mm–1 0015/0 ± 0033/0 ، mm–1 0032/0 ± 0038/0 و mm–1 0006/0 ± 0014/0 گزارش شد. نتیجه گیری: میزان بیرون زدگی منیسک در روش LP در مقایسه با سایر روش های ترمیم کمتر بود. همچنین، با توجه به ویژگی های بیومکانیکال رضایت بخش، LP میتواند به عنوان یک روش جدید و مطمئن برای ترمیم آسیب ریشه خلفی منیسک مورد استفاده قرار گیرد.