بررسی مورفومتری شکنج سینگولیت در بیماران مبتلا به صرع مزیال لوب تمپورال همراه با اسکلروز هیپوکامپ در درمانگاه صرع مرکز مغز و اعصاب بیمارستان امام خمینی ۱۳۹۸ - ۱۴۰۰
[پایان نامه]
بهنام پرندوش
دانشگاه علوم پزشكی تهران، دانشكده پزشكی
۱۴۰۱
۵۰ص
دکتری پزشکی عمومی
۱۴۰۱/۰۶/۲۸
مقدمه: صرع يک اختلال نورولوژيک است که با حملات راجعه و غيرقابل پيش بينی تشنج مشخص می شود . صرع لوب تمپورال (temporal lobe epilepsy یا TLE) از موارد شناخته شده صرع¬های کانوني است و شامل تشنج¬هایي است که غالباً از بخش داخلي لوب تمپورال منشا مي¬گیرند و معمول با اختلالات ساختاري يا متابوليكی مشخص مانند اسكلروز هيپوکامپ همراه است. اين ناهنجاري هاي ساختاري و يا متابويک میتوانند به خارج از قسمت داخلی لوب تمپورال و به سمت چندين ناحيه غير ليمبيک مغز نيز گسترش يافته که غالبا از طريق مطالعات تصويربرداري من جمله تصويربرداري رزونانس مغناطيسی يا مطالعات پاتولوژيک تشخيص داده میشوند. قشر سینگولیت از تعدادی ناحیه ساختاری و عملکردی متفاوت تشکیل شده است که جنبه¬های تمرکز، کنترل احساسات و فرایندهای شناختی را کنترل می¬کنند. در این مطالعه، بیماران مبتلا به صرع مزیال لوب تمپورال همراه با اسکلروز هایپوکامپ از نظر ابعاد شکنج سینگولیت در MRI بر حسب اطلاعات دموگرافیک و سایر پارامترها با گروه کنترل مقایسه شدند.روش کار: مطالعه پيش رو يک مطالعه مقطعی است که در درمانگاه صرع مرکز مغز و اعصاب بيمارستانامام خمينی (ره) بر روي بيماران مبتلا به صرع مزيال لوب تمپورال همراه با اسكلروز هيپوکامپ (-mTLE HS) در مقايسه با بيماران مبتلا به سردرد با MRIطبيعی انجام میشود. اين بيماران بين سال هاي 13۹۸تا 1400 تحت ويزيت هاي منظم در درمانگاه صرع مرکز مغز و اعصاب بيمارستان امام خمينی (ره) قرار داشتند.کليه اطلاعات بيماران شامل اطلاعات دموگرافيک (سن و جنس)، زمان شروع بيماري، علائم بالينی صرع،سابقه ساير بيماريها (نورولوژيک و غيرنورولوژيک) و گزارش EEGو MRIدر پرونده درمانگاه بيماران موجوداست. MRIمغزي اين بيماران مبتلا به mTLE-HS و همچنين گروه کنترل که در سيستم الكترونيک موجوداست، به صورت گذشته نگر مورد بررسی قرار میگيرد. در هر MRI، مساحت شکنج سینگولیت سمت راست و چپ در حالت Parasagittal T1-weighted استخراج شد. تمام اندازه¬گیری¬ها در هر دو گروه توسط یک رادیولوژیست صورت گرفت.نتايج: در این مطالعه جمعاً، 34 بیمار مبتلا به صرع مزیال لوب تمپورال به همراه اسکلروز هایپوکمپ (شامل 17 مرد و 17 زن) و 34 فرد سالم (شامل 17 مرد و 17 زن) شرکت کردند. در مقايسه ابعاد شکنج سینگولیت بين افراد مبتلا به mTLE-HSو گروه کنترل میانگین مساحت سینگولیت راست در گروه بیمار 0,15 ± 9,7 و در گروه سالم 0,64 ± 9,55 و میانگین مساحت سینگولیت چپ در گروه بیمار 9.2±1.03 و در گروه سالم 9.83±0.83 گزارش گردید. میانگین طول قدامی خلفی قشر مغز در گروه بیمار 8,81 ± 151,05 میلی¬متر و در گروه سالم 7,51 ± 158,31 میلی¬متر بود. صرع مزیال لوب تمپورال با کاهش مساحت سینگولیت چپ (p = 0.01) و کاهش طول قدامی خلفی قشر مغز (p = 0.001) ارتباط معناداری داشته است . جنسیت مونث (p = 0.041) و موقعیت اسکلروز هایپوکمپ در سمت راست (p = 0.041) با کاهش مساحت سینگولیت راست در گروه بیماران ارتباط معناداری داشت. مساحت سینگولیت راست با سن در گروه بیمار (p = 0.564) ارتباط معنادار نداشته اما با سن افراد سالم (p = 0.041) ارتباط معناداری داشت. مساحت سینگولیت چپ با سن گروه بیمار (p = 0.01) و سن گروه کنترل (p = 0.021) رابطه معنی¬داری داشت. نتيجه¬گيري: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که صرع مزیال لوب تمپورال با کاهش مساحت سینگولیت چپ (p = 0.01) و کاهش طول قدامی خلفی قشر مغز (p = 0.001) ارتباط معناداری داشت.