عنوان

گزارش پیامد بارداری و یافته های تصویربرداری آمبولیزاسیون آنژیوگرافیک شریان رحمی در بیماران با مالفورماسیون شریانی وریدی رحمی مراجعه کننده به مرکز تصویربرداری بیمارستان امام خمینی طی سالهای ۱۳۹۹-۱۳۹۲

۹۸۲۵۱پ

فارسی

گزارش پیامد بارداری و یافته های تصویربرداری آمبولیزاسیون آنژیوگرافیک شریان رحمی در بیماران با مالفورماسیون شریانی وریدی رحمی مراجعه کننده به مرکز تصویربرداری بیمارستان امام خمینی طی سالهای ۱۳۹۹-۱۳۹۲

[پایان نامه]

سلدا بهستانی

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

۱۴۰۱

۵۲ص

دکتری تخصصی

رادیولوژی

۱۴۰۱/۰۱/۱۷

مقدمه: Arteriovenous Malformations (AVMs) اتصال مستقیم شریان ها و وریدها بدون بستر مویرگی هستند. AVM های رحمی را می توان به دو نوع مادرزادی و اکتسابی طبقه بندی کرد. AVMهای مادرزادی ناشی از تمایز غیرطبیعی جنینی عروق خونی هستند [2]. AVM های اکتسابی رحمی شایع تر از AVM های مادرزادی هستند. شواهد نشان می‌دهد که آسیب بافتی ناشی از آسیب‌های قبلی رحم و ناهنجاری‌های angiogenic بعدی و روند بهبودی در شکل‌گیری AVM اکتسابی نقش دارد [3]. AVM های اکتسابی رحم اغلب با سابقه بارداری، جراحی رحم، عفونت، بیماری تروفوبلاستیک حاملگی، بدخیمی های زنان و قرار گرفتن در معرض دی اتیل استیل بسترول مرتبط هستند [4، 5]. AVM به عنوان یک علت نادر خونریزی غیرطبیعی رحمی، اخیراً به دلیل افزایش دستکاری‌ها و جراحی‌های رحمی شایع‌تر شده است. در یک مطالعه گزارش شده، 12 نفر از 13 بیمار مبتلا به AVM در ابتدا توسط مراکز اولیه local به اشتباه تشخیص داده شده بودند[6]. با توجه به خطر خونریزی تهدید کننده زندگی ثانویه به AVM های رحمی، شناسایی عوامل مستعد کننده در history بیماران و بررسی ویژگی های AVM از طریق روش های مختلف تصویربرداری برای تشخیص زودهنگام مهم است. هورمون درمانی، آمبولیزاسیون شریان رحمی (Uterine artery embolization)، و هیسترکتومی روش های مختلف درمان AVM های رحمی هستند [7]. Uterine artery embolization (UAE) به دلیل سطح invasiveness کمتر و امکان حفظ باروری در آینده به هیسترکتومی ترجیح داده می شود. Preoperative UAE قبل از هیسترکتومی لاپاراسکوپی نیز برای به حداقل رساندن خونریزی حین عمل انجام می شود [8]. موارد کمی از حاملگی های موفق و گاهی complicated [9] پس از آمبولیزاسیون گزارش شده است. بنابراین، مطالعات بیشتری برای ارزیابی میزان بارداری و عوارض احتمالی در دوران بارداری و زایمان در بیماران تحت درمان با این روش مورد نیاز است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی پیامدهای باروری، پاسخ‌های بالینی و میزان Technical Successآمبولیزاسیون شریان رحمی، به عنوان روش درمانی ترجیحی برای AVMهای رحمی علامت‌دار انجام شده است. موارد AVM رحم که طی سال های 1392 تا 1399 تحت angiographic UAE در مرکز تصویربرداری بیمارستان امام خمینی تهران قرار گرفتند، بررسی شده اند.روش اجرا: این مطالعه گذشته نگر تک مرکزی شامل 33 بیمار مبتلا به AVM رحم بود که طی سال های 1392 تا 1399 در بیمارستان امام خمینی تهران تحت آمبولیزاسیون شریان رحمی قرار گرفتند. معیارهای ورود، ویژگی های تشخیصی AVM رحم ، تشخیص نیدوس و تخلیه وریدی اولیه [1] در آنژیوگرافی بود. معیارهای خروج، سطوح بالای گنادوتروپین جفتی بتا انسانی بود که نشان دهنده نئوپلازی تروفوبلاستیک حاملگی است. پلی وینیل الکل (PVA) با قطر 500-700 میکرومتر (با یا بدون Gelfoam/Glue) در 32 بیمار و از Glue (با لیپیودول) در یک بیمار استفاده شد. بیماران به مدت 31 ماه (محدوده 90-6 ماه) پیگیری شدند. آنژیوگرافی، سوابق پزشکی و مصاحبه تلفنی برای توصیف Technical and Clinical success، عوارض و پیامدهای بارداری استفاده شد.یافته‌ها: 33 بیمار با میانگین سنی 4/5±2/31 سال (محدوده 42-21 سال) در این مجموعه مورد مطالعه قرار گرفتند. Technical success در همه بیماران (100%) گزارش شد. کنترل خونریزی نیز در 32 بیمار (96%) به دست آمد. درد لگن و محل puncture و هماتوم کشاله ران به عنوان عوارض مینور گزارش شد (درجه 1 بر اساس طبقه بندی CIRSE). شش بارداری (33%) پس از آمبولیزاسیون شریان رحمی رخ داد. چهار بیمار حاملگی full-term و بدون عارضه داشتند و نوزادان سالمی به دنیا آوردند. دو بیمار دیگر در سه ماهه دوم بارداری با fetal condition مساعد بودند. موردی از سقط جنین پس از آمبولیزاسیون گزارش نشد.نتیجه گیری: آمبولیزاسیون شریان رحمی در کنترل خونریزی واژینال ناشی از AVM های رحم ایمن و موثر است و امکان بارداری موفق در آینده را فراهم می کند.

ب‍ارداری‌

Pregnancy

a11

a11

مالفورماسیون شریانی وریدی رحم

آمبولیزاسیون شریان رحم

یافته های تصویربرداری آمبولیزاسیون

، پدیدآور

بهستانی، سلدا

، استاد راهنما

، استاد راهنما

، استاد مشاور

قناعتی، حسین

فیروزنیا، کاووس

مرادی، بهناز

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

ایران

20221002

۱۳۶۷۶ت

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

p

TF

92029

a

Y