بررسی دموگرافیک بیمارانی که در اتاق عمل پوست بیمارستان رازی تزریق چربی انجام داده اند و ماندگاری آن در سال ۱۴۰۰
[پایان نامه]
علی مرادی شهربابک
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۵۴ص
دکتری پزشکی عمومی
۱۴۰۱/۰۶/۲۹
مقدمه: فرایند پیری با از دست دادن حجم قابل توجهی از کمپارتمان بافت چربی، کاهش هیالورونیک اسید و همچنین کاهش کلاژن پوست همراه می باشد که می تواند منجر به افزایش روند از دست دادن آب و قابلیت ارتجاعی پوست گردد و به دنبال این موارد باعث ایجاد چین و چروک پوست می شود(1). با توجه به نقش غیر قابل انکار ظاهر انسان ها در تعاملات اجتماعی و به ویژه در اعتماد به نفس آن ها، امروزه با تقاضای چشمگیر افراد برای انجام انواع مختلف پروسیجرهای زیبایی مواجه می باشیم که در حال حاضر تعداد فزاینده ای از متقاضیان به دنبال روش هایی که کمترین میزان تهاجم را دارند می باشند. امروزه انواع متعددی از فیلرها (fillers)جهت اصلاح اختلالات ساختاری و ظاهری بافت نرم در دسترس می باشند. این روش مزایای فراوانی نسبت به عمل جراحی دارد؛ با این وجود، به علت طبیعت گذرا و موقتی بودن اثر آن، اکثر فیلرها نیاز به تکرار درمان جهت تداوم تاثیر وجود دارد (2). البته از میان روش های متنوع، استفاده از چربی اتولوگ یکی از امن ترین روش های در دسترس می باشد و همچنین برای بسیاری از افراد ایده آل ترین روش موجود می باشد. از جمله مزایای این روش می توان به ممانعت از ایجاد آلرژی، فراوان بودن منبع استفاده از چربی، احتمال ایجاد اصلاح دائمی و هزینه ی کم ان اشاره کرد(3). مهم ترین مشکل این نوع فیلرها متغیر بودن میزان جذب یا نکروز در محل بافتی است که تزریق در آن جا انجام شده که این میزان می تواند بین 30-80% متغیر باشد (4). مشکل عمده دیگر این نوع از فیلر ها میزان ماندگاری آن ها می باشد، هرچند که از این نظر می توان آن ها را جزو ماندگارترین فیلر ها محسوب کرد اما به طور عمده ماندگاری آن ها به دو عامل مهم بستگی دارد که عبارتند از: 1- اولین عاملی که نقش بسیار تعیین کننده ای در این خصوص دارد،مهارت پزشک در انجام عمل می باشد. 2- دومین عامل موثر در ماندگاری، نحوه مراقبت خود بیمار می باشد. اگر بیمار به تمام توصیه های پزشک عمل کند و مراقبت های لازم قبل و بعد از پروسیجر را به درستی انجام دهد، میزان ماندگاری تاثیر تزریق چربی را به مقدار قابل توجهی افزایش خواهد داد (5). لذا با توجه به احتمال ایجاد عدم رضایتمندی در بیمارانی که تزریق چربی انجام داده اند و همچنین به دلیل مشخص نبودن قطعی نتایج و ماندگاری و از طرفی کم بودن مطالعات مشابه در کشورمان بر ان شدیم تا مطالعه ای با هدف تعیین مشخصات دموگرافیک بیماران و میزان ماندگاری چربی تزریق شده انجام دهیم.روش اجرا: لیست تمامی مردان و زنانی که در سال 1400 به بیمارستان پوست رازی جهت تزریق چربی مراجعه کرده بودند به طور گذشته نگر مورد بررسی قرار گرفت و با تمامی بیماران تماس گرفته شد. از میان بیمارانی که پاسخگو و واجد معیار های ورود به مطالعه بودند ، پس از اخذ رضایت اگاهانه و توضیح ماهیت و اهداف مطالعه درخواست گردید که به سوالات پرسشنامه که شامل موارد:سن، جنس، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات، محل تزریق، بروز عوارض پس از تزریق، میزان ماندگاری، میزان رضایت از بهبودی حاصل شده می باشد پاسخ دهند.نتایج : در این مطالعه از 58 نفر که در سال 1400 به اتاق عمل پوست رازی جهت تزریق چربی مراجعه کرده اند، 39 نفر وارد این مطالعه شدند. از میان شرکت کنندگان 37 نفر زن بودند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه48.3 سال با انحراف معیار6.6 بوده است. میانگین امتیاز رضایت بیماران از تغییرات حاصله(0-10) 5.05 بوده. میانگین ماندگاری تغییرات حاصل از تغییر نیز 3 ماه بوده است. در بین تمامی بیمارانی که مورد بررسی قرار گرفتند 3 مورد از بروز عوارض شکایت داشتند که1 مورد ان ناشی از تورم طول کشیده (بیش از 2 هفته)، 1 مورد کبودی طولانی مدت(بیش از 2 هفته)، 1 مورد باقی ماندن زخم در پشت پا(محل برداشت چربی) و هیچ گزارشی از عارضه های وخیم مانند امبولی گزارش نشده است. پر تکرار ترین منطقه که در ان تزریق انجام شده است تزریق کامل صورت گزارش گردیده. در این مطالعه ارتباط معناداری بین مدت ماندگاری تغییرات با میزان رضایت بیماران از تغییرات حاصله مشاهده گردید. بر خلاف تصور ارتباط معناداری بین محل تزریق و ماتدگاری تغییرات و همچنین میزان رضایت بیماران از تغییرات یافت نگردید.نتیجه گیری: نتایج مطالعه ما نشان می دهد که پیوند چربی اتولوگ دارای نرخ پایینی از بروز عوارض می باشد که بیانگر ریسک پایین این روش می باشد. بر اساس اظهارات شرکت کنندگان در این مطالعه میانگین ماندگاری تغییرات حاصل از تزریق چربی در صورت 3 ماه می باشد. نکته قابل توجه در این مطالعه میزان رضایتمندی پایین برخی از بیماران علیرغم اعلام مشاهده بهبودی و ماندگاری ان می باشد که در بررسی های بیش تر انجام شده به این نتیجه رسیدیم که نمره پایین رضایتمندی بیماران به دلیل عدم اطلاع ان ها از نیاز به ترمیم و تزریق مجدد می باشد به گونه ای که این دسته از بیماران تصور می کردند تنها نیاز به 1 نوبت تزریق دارند و تغییرات ایجاد شده دائمی می باشد.