بررسی درگیری چند کانونی حاشیه مثبت جراحی با بقای بدون عود بیوشیمیایی در بیماران مبتلا به سرطان پروستات پس از عمل رادیکال پروستاتکتومی
[پایان نامه]
محمدرضا اعتمادیان
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۶۰ص
دکتری پزشکی عمومی
۱۴۰۱/۰۶/۲۱
مقدمه: بررسی ارتباط درگیری چندکانونی حاشیه مثبت جراحی به عنوان فاکتور پیش آگهی دهنده عود بیوشیمیایی پس از عمل رادیکال پروستاتکتومی روش اجرا: مطالعه بصورت مقطعی ، توصیفی – تحلیلی گذشته نگر برای بیماران مبتلا به سرطان پروستات که بین آوریل سال ۲۰۱۷ تا اکتبر سال ۲۰۲۰ در بخش اورولوژی بیمارستان امام خمینی تحت جراحی رادیکال پروستاتکتومی قرار گرفته اند انجام می شود. هشتاد بیمار تا زمان عود بیوشیمیایی (PSA >=0.2) یا اخرین فالو آپ تحت نظر قرار گرفتند. عود بیوشیمایی بصورت PSA بیشتر از ۰.۲ نانوگرم بر میلی لیتر تعرییف شد. نقش حاشیه مثبت جراحی بر عود بیوشیمایی با توجه به منفی یا تک کانونی در مقابل چند کانونی مورد بررسی قرار گرفت. P<0.05 از نظر آماری معنادار در نظر گرفته شد. HR با حد اطمینان ۹۵٪ برای تخمین ریسک عود بیوشیمایی از طریق آزمون های رگرسیون تک متغیره و چند متغیره محاسبه گردید. ابتدا خطر عود بیوشیمایی در همه فاکتور های کلینیکی از قبیل سن، BMI ، PSA قبل از عمل ، گرید گلیسون، استیج T ، تهاجم لنفاوی و حاشیه مثبت جراحی مورد بررسی قرار گرفت. سپس همه متغیر های دارای P<0.2 در آنالیز رگرسیون تک متغیره وارد آنالیز چند متغیره گردید ( شامل سن ،BMI، تهاجم عروقی و حاشیه مثبت جراحی ). سپس با آنالیز Kaplan–Meier بقای بدون عود بیوشیمیایی برای هر دو گروه محاسبه گردید. مقادیر زمانی بین عمل جراحی و پدیدار شدن عود یا اخرین فالوآپ بر حسب ماه گزارش گردیده است. نتایج: در مجموع مشخصات ۱۰۷ بیمار سرطان پروستات به دنبال عمل رادیکال پروستاتکتومی از رجیستری بیماران استخراج شد . اطلاعات ۹۱ بیمار با میانگین سنی ۶۳.۸ (SD=7.2) دارای شرایط ورود به مطالعه بودند مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات فالوآپ ۸۰ بیمار با میانه دوره فالو آپ ۲۸ ماه ( IQR=19.4-38.7) وارد مطالعه شد. ۳ بیمار در طول دوره پیگیری فوت کردند.با استفاده از آنالیز بقای Kaplan meier میانگین بقای بیماران بدون عود در گروه با درگیری چند کانونی حاشیه مثبت جراحی 40.7 ماه (CI=48-53)گزارش شد و برای بیماران بدون حاشیه یا ۱ حاشیه مثبت ۵۱.۲ ماه ( CI=35-45) محاسبه شد که با P value = 0.015 معنادار بوده است. متغیر ها تک به تک با توجه به بقا و عود در رگرسیون لجستیک تک متغیره بررسی شدند و متغیر های سن ، BMI ، Positive Surgical margin >1 و Lymph Node Invasion آلفا کمتر از ۰.۲ داشتند ( P-value =< 0.2) . پس از مدل رگرسیون لجستیک تک متغیره ، به منظور حذف متغیر های مخدوش کننده بالقوه، این متغیر ها را به طور همزمان در یک مدل رگرسیون لجستیک چند متغیره وارد کردیم. نتایج مدل رگرسیون لجستیک چند متغیره پس از تعدیل متغیر های مداخله گر نشان داد که داشتند ۰ یا ۱ حاشیه جراحی مثبت در مقابل تعداد بیشتر حاشیه جراحی مثبت در بقا بطور معنا دار با الفای کمتر از ۰.۰۵ ارتباط معنادار دارد.نتیجه گیری: این مطالعه قویا توصیه می کند که درگیری چند کانونی حاشیه مثبت جراحی پس از عمل رادیکال پروستاتکتومی در بیماران سرطان پروستات به عنوان عامل پیش آگهی دهنده عود بیوشیمیایی در نظر گرفته شود ( HR=5.55) . درگیری چند کانونی حاشیه مثبت جراحی ارتباط معناداری با عود بیوشیمایی در مدت ۲.۵ سال پس از عمل جراحی دارد و به عنوان عامل مهمی در تجویز درمان individualized پس از عمل جراحی تلقی می شود. این مطالعه واضحا نشان می دهد که این بیماران در مقابل بیماران بدون حاشیه مثبت جراحی / حاشیه مثبت تک کانونی بیشتر در معرض عود بیوشیمیایی هستند. اگرچه همچنان برتری منافع تجویز درمان ادجوانت بر مضرات برای این بیماران مورد سوال است.