عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
۹۸۱۷۴پ
فارسی
بررسی تاثیر درمانی تحریک مغناطیسی فراجمجمه ای تکرار شونده(rTMS) در بیماران دارای کمر درد مزمن با استفاده از تصویریرداری تشدید مغناطیسی عملکردی حالت استراحت
[پایان نامه]
محبوبه معصوم بیگی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۱۳۵ص
دکتری تخصصی(PhD)
فیزیک پزشکی
۱۴۰۱/۰۶/۰۹
مقدمه: کمر درد مزمن غیر اختصاصی (Nonspecific CLBP) یکی از شایع¬ترین انواع کمر درد مزمن است که در آن، علت مشخصی برای درد تشخیص داده نمی¬شود. با وجود درمان¬ها مختلف، افراد دارای این نوع بیماری همچنان از درد و مشکلات حرکتی رنج می¬برند. یکی از روش¬هایی که به تازگی به منظور کاهش درد این بیماران مورد توجه قرار گرفته است، استفاده از تحریک مغناطیسی فراجمجمه¬ای تکرارشونده (rTMS) است. با این وجود، مطالعات بر روی مکانیسم عمل rTMS در بیماران بسیار کم است و مطالعه¬ای برای بررسی کاهش درد و تغییرات مغزی ناشی از اعمال rTMS، گزارش نشده است. لذا در این پروژه، اثر درمانی تحريك مغناطيسي فراجمجمه¬اي تکرار شونده با استفاده از روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی حالت استراحت در بیماران دارای کمر درد مزمن غیر اختصاصی، مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش¬ها: پانزده بیمار دارای کمر درد مزمن غیر اختصاصی و ده فرد سالم در محدوده سنی ۲۰ تا ۶۰ سال، در این مطالعه شرکت کردند. در مورد تمامی بیماران، شدت درد با استفاده از مقیاس آنالوگ بینایی (VAS) و ناتوانی حرکتی با استفاده از پرسشنامه رولند-موریس، قبل و بعد از اعمال تحریک rTMS (با فرکانس Hz ۲۰) بر روی کورتکس حرکتی (M1) تعیین شد. همچنین تصویربرداری fMRI حالت استراحت قبل از اعمال تحریک مغزی و نیز دو روز پس از آن انجام گرفت. درصد کاهش درد، درصد بهبود در مقیاس ناتوانی حرکتی، ارتباطات عملکردی (Functional connectivity) و تغییر فعالیت مغزی با استفاده از نوسان دامنه فرکانس¬های کم (ALFF) در جلسات قبل و بعد از تحریک در مناطق مختلف مغزی بررسی و با استفاده از روش آماری تی جفت شده آنالیز گردید. در نهایت از روش آماری همبستگی پیرسون به منظور تعیین وابستگی احتمالی بین روش¬های ارزیابی بالینی کاهش درد و پارامترهای بدست آمده از تصویربرداری MRI عملکردی حالت استراحت و پیش بینی نتیجه درمان، استفاده گردید.یافته¬ها: نتایج این مطالعه نشان داد که شدت درد بیماران دارای کمر درد مزمن پس از اعمال تحریک rTMS به طور معنی داری (٪۲۲/۳۶، P<0.05) کاهش یافت. فعالیت مغزی در mPFC افزایش در حالیکه در insula (INS) ، thalamus (THA) و supplementary motor area (SMA)به دنبال تحریک مغزی کاهش داشت. ارتباطات عملکردی بین INS و SMA کاهش در حالیکه بین INS و THA پس از اعمال تحریک مغزی افزایش داشت. همبستگی منفی بین ارتباط عملکردی INS-SMA و میزان کاهش درد بیماران وجود داشت (r=-0.56). همچنین همبستگی مثبت بین میزان ALFF در INS و شدت درد در هر دو مرحله قبل و بعد از تحریک وجود داشت (rpre-rTMS=0.59, rpost-rTMS=0.58) در حالیکه همبستگی بین میزان ALFF در mPFC و شدت درد، منفی بود (rpre-rTMS=-0.54, rpost-rTMS=-0.56).نتیجه¬گیری: این مطالعه نشان داد که ارتباطات عملکردی و ALFF در مناطق مغزی INS، THA و SMA با شدت درد و اثرات کاهش درد rTMS در بیماران دارای کمر درد مزمن ارتباط دارد. بنابراین به نظر می¬رسد پارامترهای ارتباط عملکردی و ALFF که از تصاویر MRI عملکردی حالت استراحت بدست می¬آیند این قابلیت را دارند که به عنوان پارامترهای بدون دخالت نظر شخص بیمار، در ارزیابی¬های کلینیکی به منظور اثربخشی نتیجه درمان، مورد استفاده قرار گیرند.
کمر‌درد
Backache
درد
Analgesia
Pain
-- درمان
-- Treatment
a09
a09
a11
a11
a11
ارزیابی ناتوانی حرکتی
تحریک مغناطیسی فراجمجمعه ای
MRI عملکردی
، پدیدآور
معصوم بیگی، محبوبه
، استاد راهنما
، استاد راهنما
، استاد مشاور
، استاد مشاور
، استاد مشاور
ریاحی عالم، نادر
کردی، رامین
جعفری، امیرهمایون
هاشمی، حسن
رحیمی فروشانی، عباس
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
ایران
20220924
۲۳۱۸ف
دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی
p
TF
92029
a
Y
