بررسی بروز تغییرات نوار قلب و آریتمی و پیش آگهی مرتبط با آن ها در بیماران مبتلا کووید-۱۹ بستری تحت درمان با هیدروکسی کلروکین، آزیترومایسین و کلترا در مرکز قلب تهران اسفند ۱۳۹۸ تا اردیبهشت ۱۳۹۹ و عوامل موثر بر آن
[پایان نامه]
پژمان منصوری
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۶۹ص
دکتری تخصصی
بیماری های قلب و عروق
زمینه و هدف: برخی دادهها وجود دارد که نشان میدهد داروهای استفادهشده برای بیماری کروناویروس 19 (COVID-19) پتانسیل افزایش خطر طولانی شدن QTc و تورساد د پوینتس (TdP) را دارند و این عوارض جانبی آریتمی بهاندازه کافی در COVID- بررسی نشده است. روش تحقیق: همه بیماران متوالی که بین اسفند 98 تا اردیبهشت 99 با تشخیص تایید شده کووید-19 در بیمارستان مرکز قلب تهران، تهران، ایران بستری شده بودند و با یکی از این داروها، هیدروکسی کلروکین، آزیترومایسین، لوپیناویر-ریتوناویر تحت درمان قرار گرفتند، در این مطالعه وارد شدند. تشخیص COVID-19 یا با واکنش زنجیره ای پلیمراز مثبت (PCR) سواب نازوفارنکس یا پنومونی مشهود COVID-19 در سی تی اسکن قفسه سینه بدون هیچ علت دیگری که یافته های تصویربرداری را توضیح دهد، انجام شد. پیامد اولیه این مطالعه بروز طولانی شدن QTc بحرانی بود که به عنوان حداکثر QTc ≥ 550 میلیثانیه (اگر QRS ≥ 120 میلیثانیه) و ∆QTc ≥60 میلیثانیه تعریف شد. نتایج: جامعه مورد مطالعه شامل 118 بیمار بستری شده به دلیل COVID-19 بود. 17 بیمار به دلیل ECG پایه غیرقابل تفسیر یا داده های بالینی ناقص از مطالعه خارج شدند، بنابراین 101 بیمار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. 70 درصد از بیماران مرد با میانگین سنی 16.16 ± 60.11 سال بودند. هیدروکسی کلروکین برای درمان عفونت COVID-19 در 84 (83.1٪) از بیماران تجویز شد. لوپیناویر/ریتوناویر به 70 (69.1%) از بیماران تجویز شد. آزیترومایسین به 27 نفر (7/26%) از بیماران اضافه شد. QT با هر سه دارو به طور قابل توجهی طولانی شد (P-value<0.05). نتیجه¬گیری: این مطالعه، طولانی شدن QTc قابل توجهی را با تمام داروهای COVID-19 مورد مطالعه نشان داد، با این حال، آریتمی تهدید کننده زندگی TdP به ندرت رخ داد. در میان داروهای مورد مطالعه مجدد، هیدروکسی کلروکین یا لوپیناویر-ریتوناویر به تنهایی یا در ترکیب با آزیترومایسین به وضوح نشان داد که خطر طولانی شدن QT بحرانی و/یا TdP را افزایش می دهد.