عنوان

مقایسه پیامدهای بارداری در دو روش انتقال جنین های منجمد و غیر منجمد در زنان نابارور مبتلا به اندومتریوز تحت درمان با روش‌های کمک باروری در بیمارستان شریعتی

۹۷۹۷۱پ

فارسی

مقایسه پیامدهای بارداری در دو روش انتقال جنین های منجمد و غیر منجمد در زنان نابارور مبتلا به اندومتریوز تحت درمان با روش‌های کمک باروری در بیمارستان شریعتی

[پایان نامه]

معصومه پیری

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

۱۴۰۰

۵۲ص

دکتری تخصصی

زنان و زایمان

۱۴۰۰/۰۸/۳۰

مقدمه: ناباروری یکی از مهمترین عوارض بیماران مبتلا به اندومتریوز می باشد هرچند که استفاده از روش های کمک باروری در بخش قابل ملاحظه ای از بیماران با باروری موفقیت آمیز و فرزندآوری همراه بوده است. در مطالعه حاضر، پیامد بارداری در دو روش انتقال جنین های منجمد و غیر منجمد در زنان نابارور مبتلا به اندومتریوز که در بیمارستان شریعتی از سال 92 تا 99 تحت روشهای کمک باروری قرار گرفته اند مقایسه شد. مواد و روش ها: در این مطالعه کوهورت گذشته نگر، زنان مبتلا به اندومتریوز که با شکایت ناباروری به مرکز ناباروری بیمارستان شریعتی مراجعه کرده بودند؛ مطالعه شدند. اطلاعات بیماران شامل سن، BMI، مدت ناباروری اولیه، سطح پایه سرمی FSH، تعداد جنین انتقال یافته، سیکلهای کنسل شده گرداوری و سپس پیامدهای بارداری از طریق تماس تلفنی با بیماران تعیین گردید. سپس افراد در دو گروه انتقال جنین منجمد شده و جنین غیر منجمد طبقه بندی شده و پیامدهای باروری به روش IVF در دو گروه انتقال جنین منجمد شده و جنین تازه شامل 1) فراوانی تولد زنده (LBR)، 2) فراوانی بارداری بالینی (به معنای جنین زنده تائید شده از طریق اولتراسونوگرافی در هفته ششم بارداری)، 3) فراوانی بارداری شیمیایی (مثبت شدن BHCG )، 4) فراوانی سقط (به معنای تائید سقط از طریق اولتراسونوگرافی بین هفته های ششم و دوازدهم بارداری)، 5) فراوانی ongoing pregnancy (حاملگی بعد از هفته دوازدهم بارداری) مقایسه شدند. یافته ها: در این مطالعه 296 مورد مبتلا به اندومتریوز از سال 1392 تا سال 1399 تحت درمان ناباروری قرار گرفتند که 99 مورد از آنها به دلیل کنسل شدن سیکل انتقال جنین از مطالعه خارج شدند. از بین 197 بیمار مبتلا به اندومتریوز 105 مورد درگروه انتقال جنین تازه و 92 مورد در گروه انتقال جنین منجمد قرار گرفتند. بیماران هر دو گروه از نظر سن، BMI، مدت نازایی اولیه، سطح پایه سرمی FSH و تعداد انتقال جنین با یکدیگر همسان بودند. فراوانی تولد زنده در گروه انتقال جنین تازه برابر 11.4 درصد و در گروه انتقال جنین منجمد برابر 33.7 درصد بود که اختلاف مشاهده شده از نظر آماری معنادار بود (0.001=p). همچنین فراوانی حاملگی شیمیایی در گروه انتقال جنین منجمد به طور معناداری بالاتر از گروه انتقال جنین تازه بود (به ترتیب 34.8 درصد در مقابل 13.3 درصد، 0.002=p). این یافته ها در خصوص رخداد حاملگی بالینی نیز گزارش شد جایی که فراوانی آن در گروه انتقال جنین منجمد برابر 33.7 درصد و در گروه انتقال جنین تازه برابر 13.4 درصد بوده که به طور معناداری بالاتر بود (0.001=p). البته از نظر رخداد قسط در بین گروه انتقال جنین تازه و منجمد اختلافی مشاهده نشد (به ترتیب 1.9 درصد در مقابل 3.3 درصد، 0.546=p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تمامی پیامدهای باروری شامل تولد زنده، بارداری شیمیایی، حاملگی بالینی و همچنین ongoing pregnancy در در گروه انتقال جنین منجمد به طور معناداری بالاتر از گروه انتقال جنین تازه بوده و این در حالی بود که میزان سقط بین دو گروه تفاوتی نداشت.

آندومتریوز

Endometriosis

ن‍اب‍اروری‌

Infertility

a09

a09

a12

a12

پیامد بارداری

انتقال جنین منجمد شده

انتقال جنین غیر منجمد

، پدیدآور

پیری، معصومه

، استاد راهنما

، استاد مشاور

حسینی موسی، صدیقه

آقاحسینی، مرضیه

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

ایران

20220514

۱۳۶۱۰ت

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

p

TF

92029

a

Y