بررسی اثر محافظتی آتوراستاتین در مدل نوروپاتی القاء شده توسط استرپتوزوتوسین در رت: نقش سیستم نیتررژیک
[پایان نامه]
ریحانه اکبریان
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۰
۷۸ص.
دکتری تخصصی(PHD)
فارماکولوژی
۱۴۰۰/۱۰/۲۲
مقدمه و هدف : درد نوروپاتیک دیابتی به عنوان یکی از سخت ترین انواع درد برای درمان شناخته شده است. دیابت ناشی از استریپتوتوزوتوسین (STZ) در موش صحرایی یکی از رایج ترین مدل های القای نوروپاتی دردناک دیابتی است که برای بررسی مکانیسم های حیاتی و ارزیابی درمان های بالقوه استفاده می شود. استاتین ها مهار کننده بیوسنتز کلسترول از طریق مسدود کردن HMG-CoA ردوکتاز می باشند. علاوه بر اثرات کاهش کلسترول استاتین ها، مطالعات خواص مفید آنها را در کاهش درد نوروپاتیک در مدل های حیوانی مختلف نوروپاتی نشان می دهد. تحقیق حاضر به منظور بررسی فعالیت ضددردی آتورواستاتین در مدل درد نوروپاتیک دیابتی و احتمال دخیل بودن مسیر نیتریک اکساید(NO) طراحی شده است. روش کار: نوروپاتی دیابتی با یکبار تزریق استرپتوزوتوسین (65 میلی گرم بر کیلوگرم (i.p. القا شد .تزریق اتورواستاتین و مهارکننده های نیتریک اکساید سنتتاز(NOS) به مدت 21 روز انجام شد. آزمون hot plate، Tail flick، von ferry و هدایت پیام عصبی در عصب سیاتیک برای ارزیابی نوروپاتی حسی و حرکتی انجام شد. یافته ها : نتایج نشان داد تزریق آتورواستاتین در دوز 40 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت معنی داری نوروپاتی ناشی از دیابت را کاهش داد. همچنین تجویز L-NAME مهارکننده غیراختصاصی NOS، به همراه آتورواستاتین موجب تقویت اثر ضد هایپرآلژزیک آتورواستاتین می شود که نشان دهنده احتمال دخالت مسیر NO در اثر محافظتی آن است. علاوه بر این، تزریق همزمان آتورواستاتین با آمینینوگوانیدین مهار کننده اختصاصیNOS، 7-NIمهارکننده انتخابی NOS افزایش قابل توجهی در آستانه درد در موش های دیابتی به همراه داشت. نتیجه گیری : نتایج ما نشان داد که اثر حفاظتی آتورواستاتین در نوروپاتی دیابتی از طریق سیستم نیتریک اکساید عمل می کند.