مقایسهی برخی پارامترهای آزمایشگاهی بیوشیمیایی، هماتولوژیک و هورمونی در ابتدای بستری و زمان ترخیص در بیماران با شک قطعی یا مثبت برای ویروس COVID-19 در بازهی زمانی ابتدای اسفند 98 تا انتهای اردیبهشت 99 در بیمارستان سینا تهران
[پایان نامه]
مریم درگاهی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۰
۱۰۶ص
دکتری تخصصی بالینی
آسیب شناسی بالینی و تشریحی
۱۴۰۰/۱۰/۰۶
مقدمه: هدف از این مطالعه، بررسی و مقایسه برخی پارامترهای آزمایشگاهی بیوشیمیایی، هماتولوژیک و هورمونی، در ابتدای بستری و زمان ترخیص، در بیماران با شک قطعی یا مثبت از نظر COVID-19 در بیمارستان سینا تهران بود. روش کار: تمامی بیمارانی که از ابتدای اسفند 1398 تا انتهای اردیبهشت 1399 با تشخیص قطعی عفونت COVID-19 در بیمارستان سینا تهران بستری شده بودند و تشخیص آنها بر اساس آزمایش PCR و یافتههای رادیولوژیک تایید شده باشد، با روش نمونهگیری سرشماری وارد مطالعه شدند که در انتهای مطالعه، 647 نفر بررسی شدند. سپس اطلاعات مربوط به نتایج آزمایشات هنگام بستری و هنگام ترخیص و هم چنین اطلاعات مربوط به سن و جنس آنها از پروندهی الکترونیک بیماران در سیستم جامع اطلاعاتی بیمارستان استخراج میگردد. نتایج آزمایشات هنگام بستری و هنگام ترخیص و هم چنین نتایج آزمایشات براساس پیامد بیماری (بهبودی یا مرگ)، با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج: میزان مرگ و میر در بیماران مبتلا به COVID-19 بررسی شده در مطالعه ما، 14.7 درصد گزارش شد. تغییرات قابل توجهی در میزان WBC، درصد لنفوسیت، شاخص PLR، اندکس SII، میزان RBC، هموگلوبین، هماتوکریت، MCH، MCHC،RDW و MPV، میزان کلسیم سرم،PH خون و میزان ESR یک ساعته در طول دوره بستری بیماران در بیمارستان دیده شد. در بین افراد فوت شده نسبت به بیماران بهبود یافته، لکوسیتوز، نوتروفیلی، لنفوپنی، افزایش میزان مطلق نوتروفیل و کاهش میزان مطلق لنفوسیت، افزایش قابل توجه شاخص های NLR،PLR و SII، کاهش بیش تر توده RBC و افزایش MCV و RDW، افزایش قابل توجه در میزان کراتینین و اوره، پتاسیم و فسفر و کاهش قابل ملاحظه در کلسیم و سدیم سرم، میزان بالاتر سطح قند خون سرم و شاخص های قلبی شامل تروپونین I با حساسیت بالا و LDH و افزایش معنی دار حدود دو برابری AST و ALT دیده شد. هم چنین نتایج انالیز منحنی ROC نشان داد که از بین آزمایشات بررسی شده، تنها اوره، بیلی روبین تام، تروپونین قلبی I، AST،CRP کمی و پروکلسی تونین دارای میزان قابل قبول تا بسیار عالی در تمایز مرگ یا بقای بیماران مبتلا به COVID-19 بودند. در این میان، پروکلسی تونین سرم با AUC معادل 0.923 و حساسیت و ویژگی 100 درصد و 92.3 درصد به ترتیب، در نقطه برش 0.72 نانوگرم/میلی لیتر، قوی ترین پیش بینی کننده پیامدهای نامطلوب بیماری COVID-19 بود. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه، اختلال در شاخص های آزمایشگاهی خصوصا اندکس های CBC، اختلالات الکترولیتی، عملکرد کلیوی و کبدی و افزایش شاخص های التهابی یافته های بسیار شایعی در بیماران مبتلا به COVID-19، خصوصا در انواع بیماری با پیامد نامطلوب می باشند که برخی از این اختلالات حتی در بیماران بهبود یافته نیز باقی می مانند که نشان دهنده تداوم عفونت COVID-19 علیرغم بهبود وضعیت تنفسی بیماران می باشد. نتایچ کلی این مطالعه نشان داد که مهم ترین متغیرهای موثر بر مرگ و میر بیماران، شامل سن، میزان تروپونین قلبی، اوره، AST، CRP و پروکلسی تونین می باشند که نقش مهم درگیری قلبی، کلیوی و کبدی و هم چنین طوفان سیتوکینی و وضعیت التهابی، علاوه بر درگیری ریوی را در پیامدهای نامطلوب نشان می دهد. لذا ارزیابی سیستمیک و چند ارگانی بیماران COVID-19، خصوصا بیماران با سن بالا در کنار بررسی های ریوی برای پیش بینی پیامد بیماری ضروری می باشد.