عنوان

بررسی شیوع و عوامل خطر مرتبط با عوارض ارگان ها در بیماران مبتلا به کووید 19 بستری در بخش مراقبت ویژه

۹۷۹۲۸پ

فارسی

بررسی شیوع و عوامل خطر مرتبط با عوارض ارگان ها در بیماران مبتلا به کووید 19 بستری در بخش مراقبت ویژه

[پایان نامه]

پیروزه طاهری

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

۱۴۰۰

۸۶ص

دکترای فوق تخصصی

مراقبت های ویژه

در بیماران مبتلا به کووید 19، آنچه برای حفظ بقای بیماران و کاهش ناتوانی و موربیدیتی ناشی از پیشرفت بیماری الزامی به نظر می رسد، یافتن فاکتورهای خطر پیشرفت کووید 19 به ارگانهای حیاتی بدن است. با شناسائی این عوامل خطر زمینه ای و کنترل آنها، امکان پیشگیری از درگیری های خارج ریوی و حتی تخفیف درگیری ریوی در بیماران میسر می شود و در نتیجه ریت مورتالیتی و موربیدیتی به نحو چشمگیری کاهش می یابد. آنچه در مطالعه حاضر بدان پرداختیم، شناسائی فاکتورهای خطر زمینه ای مرتبط با درگیری هریک از ارگانهای ریوی و خارج ریوی مرتبط با بیماری کووید 19 بود.روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی (Cross-sectional) توصیفی تحلیلی بود. جامعه مورد مطالعه شامل بیماران با تشخیص قطعی کووید 19 بودند که به دلیل بروز دیسترس تنفسی و وضعیت بالینی بدحال در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان امام خمینی تهران بستری شده بودند و طی بستری مورد پیگیری بالینی قرار گرفتند. اطلاعات بیماران از طریق مرور پرونده بیماران و سامانه ثبت اطلاعات بیمارستان گرداوری گردید. نتایج: در مجموع 158 بیمار مبتلا به کووید 19 وارد مطالعه شدند. بیشترین موارد درگیری ناشی از کووید 19 مربوط به عوارض ریوی در 92%، عوارض کبدی در 32%،عوارض عصبی در9%، عوارض کلیوی در 7% عوارض قلبی در 7% موارد مورد مطالعه بود. درگیری ریوی ناشی از کووید عمدتا در سنین بالای 60 سال شایعتر از افراد جوانتر بود. همچنین بیماران بالاتر از 60 سال شانس ابتلا به عوارض قلب بیشتری نسبت به بیماران کمتر از 60 سال داشتند و این بیماران احتمال (شانس) بیشتری نسبت به نیاز به تهویه مکانیکی داشتند. سابقه هیپرتانسیون، بیماری ایسکمیک قلبی و سابقه سرطان با درگیری قلبی در زمینه کووید 19 ارتباط نداشتند. سابقه سیروز کبدی خطر وقوع درگیری کبدی را افزایش داده بود، در بیماران دارای درگیری کلیوی، سابقه نارسائی مزمن قلبی عامل خطر عمده شناخته شدند و به نظر می رسد دیابت و هیپرتنشن از عوامل خطر گسترش عوارض کبدی ناشی از بیماری کووید 19 نباشند.نتیجه گیری: در جامعه مورد مطالعه منتخب ما مبتلا به کووید 19، ارتباط معناداری بین فاکتورهای خطر زمینه ای و سابقه بالینی بیماران با درگیری های ریوی و خارج ریوی آنان وجود دارد. در این راستا، سابقه نارسائی مزمن قلبی با درگیری کلیوی، سابقه سیروز کبدی با درگیری کبدی، سابقه به ابتلا به هرنوع بیماری زمینه ای با درگیری ریوی در زمینه کووید 19 در رابطه است. درمان هموپرفیوژن به صورت معناداری با کاهش شانس ابتلا به عوارض تنفسی (مانند ARDS) همراه بود. درمان جایگزینی مداوم کلیه (CRRT) با کاهش خطر عوارض ریوی همراه بود و بیمارانی که تحت CRRT قرار گرفتند شانس کمتری برای گسترش عوارض ریوی داشتند. علیرغم این مزیت، CRRT با کاهش احتمال بقا بیماران همراه بود.

مراقبت‌های ویژه (آی. سی. یو)

Intensive care units

a09

a09

نارسایی ارگان

نارسایی قلبی

نارسایی ریوی

نارسایی کلیوی

کووید 19

بقا

، پدیدآور

طاهری، پیروزه

، استاد راهنما

، استاد راهنما

، استاد مشاور

، استاد مشاور

بیگ محمدی، محمدتقی

محمدی، مصطفی

نجفی، اتابک

فتاح قاضی، سامرند

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

ایران

20220706

۱۳۵۹۴ت

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

p

TF

92029

a

Y