مقایسه یافته های سي تي اسکن قفسه سینه مربوط به برونکوپنوموني ایجاد شده توسط کرونا ویروس عامل COVID-19 در بیماران دیابتي و غیر دیابتي مبتلا به COVID-19 بستری شده در مجتمع بیمارستاني امام خمیني تهران در اسفند 1398 و فروردین1399
[پایان نامه]
سینا نصرت شیبانی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۰
۷۱ص
دکتری تخصصی
رادیولوژی
۱۴۰۰/۰۱/۲۱
مقدمه: از دســامبر 2019 مواردی از پنومونی ویرال با عامل ناشــناخته از شــهر وهان چین گزارش گردید که در طی بررســی¬ها کرونا ویروس جدیدی به عنوان عامل شناخته شد که بیماری ناشی از آن به عنوان 19-COVID نام گذاری شد بر اساس مطالعات انجام شده در چین مشخص شده است که میزان حساسیت و اختصاصیت یافته های Chest CT Scan جهت تشخیص 19-COVID نسبت به PCR بالاتر میباشد.همواره این احتمال وجود دارد که الگو و نوع تظاهر کلینیکی و پاراکلینیکی بیماران دیابتی با بیماران غیر دیابتی تفاوت داشـته باشـد. لذا با توجه به اهمیتی که سـی تی اسـکن در تشـخیص بیماران مبتلا به کوروناویروس دارد،این مطالعه مورد شاهدی به دنبال یافتن تفاوت¬های احتمالی در الگوی یافته¬های ســی تی اســکن هنگام مراجعه در بیماران دیابتی و غیردیابتی است. روش کار: در این پژوهش مورد- شاهدی، بیماران مشکوک به COVID-19 که به تریاژ تنفسی بیمارستان امام خمینی مراجعه نموده و تحت سی تی اسـکن قرار گرفته¬اند و براسـاس پروتکل کشـوری بسـتری گردیده¬اند به دو گروه دیابتی ( مورد شـناخته شـده دیابت که تحت درمان با داروهای خوراکی و یا انســـولین قرار دارد) و غیر دیابتی که بیماری زمینه¬ای دیگری ندارند تقسیم شده و سپس یافته¬های سی تی اسکن هنگام مراجعه آنان با هم مقایسه گردید. این مطالعه که از اسفند 1398 تا فروردین 1399 صورت گرفت، مجموعا 182 بیمار که نیمی از آن¬ها زن و نیمی مرد بودند را مورد ارزیابی قرار داد. نتایج: با بررسی 91 نفر از مبتلایان به کوید-19 و مقایسه با گروه شاهد با تعداد برابر و مشابه از نظر سن و جنس الگوی غالب سی تی اسکن در هر دو گروه Ground Glass Opacity بود (مورد 9/87% در برابر 3/81 % - p=.457). بین دو گروه درباره درصد اشباع اکسیژن (p=.846)، دما ی بدن(p=.167)و تعداد تنفس در دقیقه (p=.128) اختلافی دیده نشد. به شکل معناداری لوب¬های طبیعی ریه در بیماران مبتلا به دیابت کمتر از گروه شاهد دیده شد و این اختلاف تنها در مورد لوب تحتانی راست معنادار نبود (p=.295). مقدار درگیری مشاهده شدهground-glass opacity با ابتلا به دیابت اختلاف معناداری در تمامی لوب¬ها داشت اما این اختلاف¬ها برای یافته Consolidation در مورد هیچ یک از لوب¬ها از نظر آماری معنادار نبود. نتیجه گیری: بطور کلی ما در این مطالعه به این نتیجه رسیدیم که میان درگیر شدن و یا نشدن ریوی در کووید، میان افراد دیابتی و غیر دیابتی تفاوت وجود دارد اما در مورد میزان و درصد درگیری این افراد بصورت کانسالیدیشن و GGO تفاوتی وجود ندارد. در صورتیکه اگر متغیر کانسالیدیشن را کنار بگذاریم، میان درصد درگیری افراد دیابتی و غیر دیابتی براساس سیستم امتیازدهی که تعریف کردیم، تفاوت معناداری وجود دارد.