عنوان

مقایسه اثر بخشی و عوارض جانبی دوز بالا و دوز استاندارد آنتی بیوتیک مروپنم در بیماران مبتلا به سپسیس بیمارستانی بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان امام در سال ۹۹-۱۳۹۸

۹۷۱۸۸پ

فارسی

مقایسه اثر بخشی و عوارض جانبی دوز بالا و دوز استاندارد آنتی بیوتیک مروپنم در بیماران مبتلا به سپسیس بیمارستانی بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان امام در سال ۹۹-۱۳۹۸

[پایان نامه]

فرح رضازاده موید

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

۱۴۰۰

۶۷ص

دکتری تخصصی

بیماری های عفونی

مقدمه: بیماران مبتلا به سپسیسهای بیمارستانی در خطر بروز عوارض بسیاری و حتی مرگ هستند. درمان با داروهای آنتی بیوتیک نقش بسیار مهمی در نتیجه درمان این بیماران دارد، اگر چه ، این یک واقعیت است که، تغییرات پاتوفیزیولوژیک بدن در زمان بیماری بر روی فارماکوکینتیک این داروها اثر دارد و می تواند اثرات این دارو ها را تغییر دهد. بنابراین شاید دوز استاندارد آنتی بیوتیک ها برای دستیابی به اهداف فارماکوکینتیک و فارماکودینامیک در بیماران سپسیس کافی و به اندازه نباشد. ما در این مطالعه کارآزمایی بالینی قصد داریم با مقایسه دوز استاندارد با دوز بالای مروپنم در بیماران مبتلا به سپسیس منتج از عفونتهای بیمارستانی به بررسی تفاوت وضعیت بالینی و سرانجام این بیماران بپردازیم. روش کار: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی قصد داریم به صورت موازی و یک سویه کور بر روی بیست بیمار در یک گروه دوز استاندارد مروپنم و در گروه دیگر دوز بالای آن را بعنوان یکی از آنتی بیوتیکهای رژیم تجربی تجویز کرده، به بررسی میزان اثر این داروها و نتایج بالینی بیماران سپسیس بپردازیم. در این مطالعه بیماران گروه کنترل دوز استاندارد مروپنم در درمان سپسیس کسب شده از بیمارستان که میزان یک تا دو گرم در طول 3 ساعت تزریق آهسته هر 8 ساعت می باشد را دریافت می کنند ( در بیماران با کلیرانس کلیوی نرمال) و همچنین بیماران گروه مداخله ای دوز بالای مروپنم به میزان چهار گرم در طول 3 ساعت تزریق آهسته هر 8 ساعت را دریافت می کنند( در بیماران با کلیرانس کلیوی نرمال). همچنین در بیماران با اختلال عمکرد کلیوی دوز دارو Adjust شد. نتایج امتیاز qSOFA در روز چهارم درمان در تمامی بیماران جهت بررسی وضعیت 6 ارگان اصلی بدن چک شد. همچنین نتایج بهبود و درمان بالینی یر اساس میزان تب و گلبول¬های سفید خون بیماران و نتایج درمان میکروبی بیماران بر اساس نتایج کشت و اسمیر در روز های سوم، پنجم، هفتم، دهم و چهاردهم درمان در هر دو گروه بررسی شد. نتایج مدت زمان استفاده از وازوپرسور ها، مدت زمان استفاده از ونتیلاتور، میزان مرگ و میر، مدت زمان بستری در ICU، مدت زمان بستری در بیمارستان در هر دو گروه بررسی و مقایسه شد. نهایتا کلیه متغیر ها در دو گروه با یکدیگر مقایسه شد. نتایج: در این مطالعه تغییر پارامترهای آزمایشگاهی، SO2 ، qSOFA Score در بار اول ارزیابی ، روز 7 ام و 14 ام به تفکیک در بار اول تا سوم ارزیابی در دو گروه اختلاف معنی داری در دو گروه مورد شاهد و مداخله نشان نداده است . میزان تغییر پارامتر Fever Duration در دو گروه مورد شاهد و مداخله نشان نداده است . جدول8. میزان تغییر پارامتر های همودینامیک و سطح Urine out در بار اول ارزیابی ، روز 7 ام و 14 ام به تفکیک در بار اول تا سوم ارزیابی در دو گروه اختلاف معنی داری در دو گروه مورد شاهد و مداخله نشان نداده است . بررسی وضعیت GCS در دو گروه در دو گروه مورد شاهد و مداخله نشان نداده است. نتیجه گیری: مطالعاتی از این دست در هـر موسسـه درمـانی میتواند در انتخاب مسیر موثر و صحیح درمانی موثر واقع شود.مصـرف مروپـنم بهتـرین پیشـنهاد بـراي کـادر درمـانی اسـت، همچنـین تنظـیم دوز دقیـق دارو بـه گـــردآوري اطلاعـــات مـــوارد مصـــرف نادرســـت آنتی بیوتیکها میتواند براي تجهیزهـا ي آینـده کـادر پزشکی دیدگاه بهتري ارائه دهد.

مروپنم

دوز بالا

دوز استاندارد

سپسیس

، پديدآور

رضازاده موید، فرح

، استاد راهنما

، استاد راهنما

، استاد مشاور

، استاد مشاور

، استاد مشاور

حاجی عبدالباقی، محبوبه

بیک محمدی، محمدتقی

صالحی، محمدرضا

خلیلی، حسین

رمضانی، مسعود

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

ایران

20220823

۱۳۱۶۵ت

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

p

TF

92029

a

Y