عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
۹۷۱۲۰پ
فارسی
بررسی اثر تیمار ترکیبی متفورمین با جنیسئین بر مارکرهای التهابی در بافت عضله اسکلتی موش های نر c۵۷BL/۶J تیمار شده با رژیم غذایی پر چرب
[پایان نامه]
معصومه علی آبادی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۰
سی دی
کارشناسی ارشد
بیوشیمی بالینی
اگرچه اثرات مفید متفورمین (MET) و جنیستئین (GEN)در کاهش التهاب ثابت شده است ، اما تأثیرات ترکیبی آنها بر التهاب عضلات اسکلتی به روشنی درک نشده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر احتمالی متفورمین در ترکیب با جنیستئین بر التهاب بافت عضله اسکلتی موش¬های نر C57BL/6J تیمار شده با رژیم غذایی پرچرب HFD)) انجام شد.روش کار: 50 موش نر C57BL/6 به مدت 10 هفته با HFD تغذیه شدند. موش¬ها در پنج گروه کنترل، HFD ، HFD + MET (0.23%) ، (%0.2) GEN HFD +و HFD + MET + GEN به مدت 12 هفته طبقه بندی شدند. پس از طی این دوره آنالیزهای هیستولوژیکی و مولکولی بر روی بافت عضله اسکلتی انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد که درمان با متفورمین و جنیستئین، به تنهایی یا به صورت ترکیبی، منجر به کاهش وزن، قند خون ناشتا، انسولین پلاسما و سطح زیر منحنی ها (AUCs) در ipGTT می شود. متفورمین در ترکیب با جنیستئین اثر کاهشی بیشتری روی میزان نفوذ ماکروفاژها در مقایسه با گروه جنیستئین و متفورمین به تنهایی نشان داد. در تیمار با متفورمین و جنیستئین بیان iNOS کاهش ، در حالی که بیان مارکرهای ماکروفاژ M2 افزایش یافت. علاوه بر این، متفورمین در ترکیب با جنیستئین منجر به کاهش بیانTNF-α ، IL-1β ، MCP-1 و IL-6 و افزایش بیان IL-10 شد. سطح تری گلیسرید پلاسما و عضله اسکلتی و رسوب چربی داخل سلول از طریق درمان با متفورمین و جنیستئین، به تنهایی یا به صورت ترکیبی، معکوس شد. این نتایج نشان می دهد که تیمار ترکیبی متفورمین و جنیستئین ممکن است دارای پتانسیل درمانی برای کاهش التهاب عضله اسکلتی ناشی از چاقی در مدل تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب باشد.
متفورمین
جنیستئین
رژیم غذایی پرچرب
، پديدآور
علی آبادی، معصومه
، استاد راهنما
، استاد مشاور
مشکانی، رضا
پناهی، قدرت اله
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
ایران
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
20221221
۲۱۷۲ف
دانشگاه علوم پزشکی تهران ،کتابخانه دانشکده پزشکی
p
TF
92029
a
Y
