ارزيابی مورفومتريك و هيستوپاتولوژيکی مقایسه اثر مصرف موضعی نانوامولسيون پره پولیس و بیوکمپلکس زیست ماده زئولیت بر روند ترمیم زخم سوختگی درجه دو
[پایان نامه]
محمد عابدی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۰
۸۶ص
دکتری پزشکی عمومی
۱۴۰۰/۱۲/۲۳
۱۸
روش اجرا: اين مطالعه بر 60 رت نر بالغ نژاد wistar انجام شد. رت ها به 5 گروه تقسیم شدند (گروه های کنترل منفی، کنترل مثبت با سیلور سولفادیازین (SSD)، بیوکپلکس زئولیت (Bio-Z)، نانوامولوسیون پروپولیس (Nano-E)، ترکیب بیوکپلکس زئولیت و نانوامولوسیون پروپولیس (Bio-Z/N). با رعایت اصول اخلاقی، زخم سوختگی درجه 2 در ناحیه گردن رت ها ایجاد شد و در روزهای بعدی خصوصیات هیستولوژیک آن در گروه های مختلف مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها : در مقایسه با گروه کنترل منفی، گروهBio-Z/N با کاهش معنادار نمره التهاب و افزایش نمره اپیتلیالیزاسیون مجدد، رسوب کلاژن و نئووسکولاریزاسیون همراه بود (P.Value<0.001). در مقایسه با گروه کنترل منفی، چهار گروه دیگر، با افزایش معنادار تعداد فیبروبلاست ها و عروق زخم و کاهش تعداد سلولهای التهابی در روزهای 7، 14 و 21 همراه بودند (P.Value<0.001). افزایش تعداد فیبروبلاست و عروق زخم و کاهش سلول های التهابی در گروه Bio-Z/N بیشتر از سایر گروه بود (P.Value<0.001). سطح زخم در روزهای 7، 10، 14 و 21 در گروه کنترل منفی بمراتب بزرگتر از سایر گروه ها بود (P.Value<0.001)، همچنین سطح زخم در گروه Bio-Z/N کوچکتر از سایر گروه¬ها بود (P.Value<0.001). بعبارت دیگر، بهبود زخم در گروه Bio-Z/N سریعتر از سایر گروه¬ها بود (P.Value<0.001).نتیجه گیری: ترکیب بیوکپلکس زئولیت و نانوامولوسیون پروپولیس (Bio-Z/N) در بهبود زخم سوختگی موثرتر از هر کدام به تنهایی و موثرتر از SSD است.