موانع و راهکارهای ایجاد تعامل از دیدگاه اساتید و دانشجویان در رشته های مجازی دانشکده مجازی دانشگاه علوم پزشکی تهران
[پایان نامه]
مهشید دهقانی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۰
۱۵۷ص.
کارشناسی ارشد
یادگیری الکترونیکی در علوم پزشکی
۱۴۰۰/۰۶/۱۰
۱۸
مقدمه و هدف: ویژگی اصلی و اساسی آموزش الکترونیکی، علاوه بر دسترسی آسان به اطلاعات، ویژگی ارتباطی و تعاملی آن است. بدون برقراری تعامل، نه تنها یادگیرندگان انگیزه ای برای ادامه دوره در خود نمی بینند، بلکه یادگیری نیز به وقوع نمی پیوندد. این پژوهش با هدف شناسایی موانع تعامل در یادگیری الکترونیکی و ارائه ی راهکارهای ایجاد و بهبود تعاملات از دیدگاه اساتید و دانشجویان رشته های مجازی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است. مواد و روشها: در راستای شناسایی موانع و راهکارهای ایجاد و بهبود تعامل در محیط آموزش الکترونیکی ، این مطالعه ی کیفی با روش تحلیل محتوا اجرا شد. 22 نفر مشارکت کننده با حداکثر تنوّع، از طریق نمونهگیری هدفمند با رویکرد نظری، بهروش متوالی و تدریجی تا رسیدن به اشباع اطلاعات، از میان استادان و دانشجویان دانشکده مجازی دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شدند. دادهها از طریق مصاحبه نیمهساختار یافته عمیق گردآوری و تحلیل دادهها (با رویکرد قراردادی) براساس مدل گرانهایم و لاندمن، در سال 99 انجام شد. اطمینان از صحّت و استحکام پژوهش با استفاده از معیارهای لینکلن و گوبا انجام گرفت. یافتهها: از آنجا که تعامل جزء اساسی فرآیند آموزش و یادگیری می باشد، شناسایی عواملی که موجب کاهش یا عدم ایجاد انواع تعاملات شناخته شده در حوزه ی یادگیری الکترونیکی است، میتواند محدودیت های یاددهی- یادگیری را در فضای آموزش الکترونیکی به حداقل برساند؛ یافته های حاصل از موانع در 6 طبقه ی اصلی: فرآیند ناقص ارائه ی آموزش، موانع انگیزشی و نگرشی، موانع زیرساختی، چارچوب های فردی، ضعف در گستره ی دانش و شناخت و برنامه ریزی و سیاست گذاری ناقص ساختاری و 16 طبقه ی فرعی قرار گرفت. یافته های حاصل از راهکارها در 3 طبقه ی اصلی: ویژگیهای استاد مجازی، بهبود زیرساختهای ارائه ی آموزش مجازی و فرآیند تولید محتوای با کیفیت آموزشی و 11 طبقه ی فرعی قرار گرفت.نتیجهگیری: در محیط یادگیری الکترونیکی دانشکده از میان گزاره های مربوط به موانع بیشترین تأثیر از دیدگاه پاسخ دهندگان مربوط به فرآیند ناقص ارائه ی آموزش می باشد و بعد از آن موانع انگیزشی و نگرشی، موانع زیرساختی، چارچوب های فردی، ضعف در گسترهی دانش و شناخت و درنهایت برنامه ریزی و سیاستگذاری ناقص ساختاری و راهبردهایی که می توانند تعامل را بهبود و افزایش دهند به لحاظ اثربخشی، راهکاری که بیشترین توصیه در مورد آن توسط افراد صاحب نظر ارائه شد عبارتست از ویژگی های استاد مجازی و بعد از آن بهبود زیرساخت های ارائه ی آموزش مجازی و فرآیند تولید محتوای با کیفیت آموزشی. این نتایج به متخصصان آموزش، مدیران آموزشی و برنامه ریزان درسی، اساتید و دانشجویان در حوزه یادگیری الکترونیکی کمک می کند تا درجهت ایجاد و توسعه تعامل در یادگیری الکترونیکی برای رفع موانع موجود با استفاده از راهکارهای ارائه شده اقدام کنند.