بررسی فراوانی عفونتهای قارچی مهاجم، عوامل خطر و پیامد آن در بیماران تحت پیوند مغز استخوان بستری در بخشهای پیوند مغز استخوان بیمارستان شریعتی در سال ۱۳۹۹
[پایان نامه]
نسترن کیهانیان
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۰
۷۷ص
دکتری تخصصی
بیماری های عفونی و گرمسیری
۱۴۰۰/۰۹/۱۷
مقدمه:بیماران تحت پیوند مغز استخوان در معرض خطر ابتلا به عفونت های قارچی مهاجم ))(Invasive Fungal Infections(IFIهستند که با میزان مرگ و میر بالا همراه است. در طی سه دهه گذشته، استفاده از داروهای پروفیلاکسی در این جمعیت باعثکاهش شیوع عفونتهای کاندیدایی شده است، در حالی که عفونتهای تهاجمی مانند آسپرژیلوس مهاجم، موکورمایکوز وفوزاریوس به عنوان عامل اصلی IFIپدیدار شده اند. عفونتهای قارچی مهاجم، علیرغم توسعه داروهای ضد قارچی جدید برایپیشگیری و درمان، هنوز هم باعث مرگ و میر قابل ملاحظه ای در میان این بیماران می شوند. همان طور که استفاده ازپروفیلاکسیهای ضد قارچی در حال افزایش است، تعیین بیماران در معرض خطر بیشتر اهمیت مییابد. این مطالعه به بررسیشیوع، عوامل خطر و پیامد عفونت های قارچی مهاجم در بیماران تحت پیوند مغز استخوان در بیمارستان شریعتی در سال ۱۳۹۹میپردازد تا با دانستن میزان فراوانی و عوامل خطر در جهت پیشگیری و درمان مناسب تر و کاهش مرگ و میر حاصله اقداماتلازم را به عمل آورد.روش اجرا:این مطالعه به صورت مقطعی در سال ( ۱۳۹۹از ابتدا تا پایان سال )۱۳۹۹در بخشهای پیوند مغز استخوان در بیمارستانشریعتی انجام شد. کلیه بیماران تحت پیوند مغز استخوان در بخشهای پیوند مغز استخوان بیمارستان شریعتی وارد مطالعه شده ومتغیرهای مربوطه ثبت شد. متغیرهای سن، جنس، عوامل محیطی، نوع بیماری زمینهای، نوع پیوند، نوع ،HLAنوع اهدا کننده،رد پیوند، ،GVHDپروفیلاکسی ،GVHDنوع رژیم ،conditioningپروفیلاکسی قبلی ضد قارچ، عفونت قارچی قبلی، بهبودیاز عفونت قارچی قبلی، ابتلای قبلی یا همزمان به عفونت ،CMVطول مدت نوتروپنی، سابقه دیابت ملیتوس، سابقه ،COPDوجود کاتتر رگ مرکزی، طول مدت استفاده از کاتتر رگ مرکزی، مصرف آنتی بیوتیک اخیر، جراحی اخیر، تغذیه وریدی کامل،سابقه اعتیاد تزریقی، موکوزیت، کشت خون، گالاکتومانان، عفونت قارچی مهاجم قطعی) ،(provenعفونت قارچی مهاجممحتمل) ،(probableعفونت قارچی مهاجم مشکوک ) ،(possibleکاندیدمی، آسپرژیلوس مهاجم، موکورمایکوز مهاجم، عفونتمهاجم کریپتوکوکی و فوزاریوزیس در این بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. بیماران به مدت سه ماه و از نظر ابتلا به عفونت قارچیو پیامد پیگیری شدند.2نتایج:در این مطالعه ۱۱۷بیمار ( ۳۵/۵درصد) زن و ۲۱۳بیمار ( 64/۵درصد) مرد بودند. میانگین سن بیماران ۳۷/۵۱با انحراف معیار ۱8/8۱بود. ۳۲بیمار ( ۹/۷درصد) به عفونت قارچی مبتلا بودند. 6بیمار ( ۱8/8درصد) عفونت قارچی ثابت شده، ۲0بیمار (6۲/4درصد) عفونت قارچی محتمل داشتند. از بین متغیرهای مختلف، سن کمتر با میانگین ۲8سال و انحراف معیار P-( ۲0/۳۳ ،)value=0.03طول مدت استفاده از کاتتر رگ مرکزی بیشتر (P-( mismatched HLA ،)P-value<0.011،) پیوند آلوژنP-value<0.001( CMV ،) ابتلای قبلی یا همزمان به عفونتP-value=0.031( GVHD ،)value=0.013) وP-value=0.029( GVHD )، پروفیلاکسیP-value<0.001( روز۱0 )، طول مدت نوتروپنی بیش ازP-value=0.029(رژیم )myeloablative( conditioningبا ابتلا به عفونت قارچی ارتباط معنادار داشتند. اما، بیماری زمینهای مالتیپل میلوما( )P-value=0.001با عدم ابتلا به بیماری قارچی ارتباط معنادار داشت. در مورد ارتباط متغیرهای مختلف با پیامد عفونتقارچی، عدم بهبودی از عفونت قارچ قبلی با پیامد عفونت قارچی (احتمال مرگ بیشتر) ارتباط معنادار داشت (-P .)value=0.046همچنین ابتلای قبلی یا همزمان به عفونت CMVبا پیامد ( مرگ) رابطه معنادار داشت (.)P-value<0.001پیشنهادات: پیشنهاد میشود مطالعات بیشتر به صورت چند مرکزی و به صورت آینده نگر برای بررسی دقیقتر و جامعتر شیوععفونتهای قارچی مهاجم در در بیماران تحت پیوند مغز استخوان و بررسی عوامل خطر آن و همچنین پیامد بیماران انجام شود.نتیجه گیری: در این مطالعه بروز عفونتهای قارچی مهاجم در بیماران تحت پیوند مغز استخوان، ۹/۷درصد بود و از بینمتغیرهای مختلف ، سن کمتر، طول مدت استفاده از کاتتر رگ مرکزی بیشتر، ،GVHD ،mismatched HLAابتلای قبلی یاهمزمان به عفونت ،CMVپیوند آلوژن و طول مدت نوتروپنی بیش از ۱0روز به عنوان عامل خطر ایجاد عفونت قارچی مهاجمشناسایی شد