عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
۹۸۲۱۷پ
فارسی
بررسی بیان ژن های HOXA10 β3 اینتگرینIL-10 و CAPN7 در بافت رحمی موش های صحرایی باردار مدل مبتلا به سندرم تخمدان پلي سيستيک القاء شده توسط آندروژن در دوران جنينی
[پایان نامه]
مصطفی چنگایی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۰
۸۶ص
کارشناسی ارشد
ایمنی شناسی پزشکی
۱۴۰۰/۱۱/۰۶
مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک (Polycystic ovary syndrome: PCOS)، یکی از شایع ترین علل ناباروری در زنان است. از جمله این عوامل می توان به کاهش پذیرش بافت اندومتر در این افراد اشاره کرد. فاکتور های مولکولی متعددی در پذیرش اندومتر ایفای نقش می کنند که هرگونه نقص در آنها با کاهش احتمال لانه گزینی و در نتیجه افزایش ناباروری همراه است، در این میان مولکول های چسبان از جمله β3-integrin و فاکتور رونویسی آن یعنی HOXA10 از اهمیت ویژه ای برخوردارند. مطالعات دیگر نشان داده اند که اینترلوکین10 با فعال سازی مسیر STAT-3 سبب افزایش بیان HOXA10 شده و بالعکس CAPN7 با فعالیت سیستئین پروتئازی سبب تخریب HOXA10 می شود. هدف از این مطالعه بررسی میزان بیان ژن های HOXA10، β3-integrin، IL-10 وCAPN7 در بافت رحمی رت های باردار مدل PCOS القاء شده با تزریق تستوسترون در زمان جنینی، در روند لانه گزینی جنین و دسیدوالیزاسیون و مقایسه آن با رتهای نرمال است.روش کار: در ابتدا مدل حیوانی از طریق تزریق تستوسترون به رت های باردار القاء گردید. تایید القای مدل PCOS در زاده های ماده با اندازه گیری سطح تستوسترون سرم، تعیین مراحل سیکل استروس از طریق بررسی اسمیر واژینال و مشاهده کیست های تخمدانی در رنگ آمیزی بافتی شده صورت گرفت. در رت های ماده (شامل 30 رت کنترل و 30 رت مدل PCOS، ۶ رت در هر بازه زمانی صفر ، 0.5، 4.5، 5.5 و 8.5) فرآیند جفت گیری انجام شد. پس از تایید بارداری از طریق مشاهده پلاگ واژینال، نمونه برداری از بافت رحم انجام شد. پس از استخراج RNA از بافت رحمی و سنتز cDNA. میزان بیان بیان ژن های HOXA10، β3 اینتگرین،IL-10 و CAPN7 توسط تکنیک Cyber Green Real Time-PCR و با روش 2 ΔΔCT تعیین و مقایسه شد .همچنین تعداد جایگاههای لانه گزینی جنین پس از تزریق تریپان بلو در روز 4.5 بارداری بین دو گروه تعیین گردید. نتایج: تایید مدل PCOS از طریق اندازه گیری سطح سرمی تستوسترون، بی نظمی در سیکل استروس و مشاهده کیست های تخمدانی در بافت تخمدان تایید گردید. بیان ژن IL-10 طی روزهای 0.5و4.5،5.5 بارداری کاهش یافته بود ولی معنادار نبود. اگر چه بیان ژن IL-10 در روز 8.5 بارداری در رت های مدل PCOS نسبت به گروه کنترل کاهش معنا داری نشان داد ((Pv~0.03. بیان ژن HOXA 10 Pv~0.0002) ، Pv~0.0002 ، Pv~0.0001 و Pv~0.0001 به ترتیب) و β3-integrin (Pv~0.02 ، Pv~0.02 ، Pv~0.0001 ، Pv~0.003 و Pv~0.002 به ترتیب) در تمام روزهای مورد مطالعه (قبل بارداری و طی بارداری) در رت های PCOS کاهش معنا دار داشت. بیان ژن CAPN7 در دو گروه مورد مطالعه تغییر معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: کاهش میزان بیان ژن های HOXA10، β3 اینتگرین،IL-10 در مدلPCOS ایجاد شده می تواند به اهمیت محور سیگنال رسانی IL-10-HOXA 10- β3-integrin به عنوان یکی از مکانیسم های احتمالی مختل شده در بیماری PCOS اشاره کند که فرآیند لانه گزینی جنین را تحت تاثیر قرار می دهد.
لانه‌گزینی تخمک
Ovum implantation
ناباروری
Infertility
a09
a09
a12
a12
پذیرش اندومتر
سندرم تخمدان پلي سيستيک
IL-10
CAPN7
β3-integrin
HOXA 10
، پدیدآور
چنگایی، مصطفی
، استاد راهنما
، استاد راهنما
، استاد مشاور
رجائی، سمیرا
رمضانی تهرانی، فهیمه
مصفا، نریمان
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
ایران
20221023
۲۳۲۷ف
دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی
p
TF
92029
a
Y
