رابطه بین سبک رهبری سازمان و فرسودگی و رضایتمندی شغلی بین تکنسینهای اورژانس فوریتهای پزشکی ۱۱۵ شهر تهران
[پایان نامه]
فهیمه مسلمی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۰
۷۵ص
دکتری تخصصی
طب اورژانس
۱۴۰۰/۱۰/۲۲
مقدمه: رفتار يا سبک رهبري هر سازمان به عنوان عامل تأثیرگذار بر عملکرد كاركنان محسوب میگردد.پژوهش حاضر با هدف تعیین سبک رهبري مديران سازمان و رابطه آن با رضايتمندي و فرسودگی شغلیبین كاركنان 115شهر تهران در سال 1400انجام گرديد.روش كار: در اين پژوهش 388نفر تکنسین فوريت هاي فوريت هاي پزشکی 115تهران مشاركت داشتند.دادهها از طريق سه پرسشنامه سبک رهبري، رضايت شغلی و فرسودگی شغلی جمعآوري گرديده شد و بعداز تجمیع در نرم افزار spss-18با استفاده از روشهاي آماري توصیفی و تحلیلی از جمله آزمون ضريبهمبستگی پیرسون و آزمون tبراي گروههاي مستقل تحلیل گرديد.يافتهها: سبک رهبري حاكم بر تکنسینهاي فوريتهاي پزشکی 115شهر تهران از نوع سبک رهبريتعاملگرا با سهم عمده 54.4درصد جامعه آماري است. میانگین نمره رضايت شغلی كلی كاركنان 50.288و فرسودگی شغلی 79.2است. سبک رهبري تحولگرا و تعاملگرا با رضايت شغلی كاركنان ارتباط مستقیمو معنیداري داشت ( )p<0.001و اين دو سبک رهبري با فرسودگی شغلی ارتباط معکوس داشته است( .)p<0.001از میان خرده معیارهاي رضايت شغلی نظام پرداخت از بالاترين شاخص حساسیت و در میان خرده معیارهاي فرسودگی شغلی شاخص خستگی عاطفی از بالاترين شاخص حساسیت در سبک تحول گرابرخوردار هستند.نتیجه گیري: انتخاب سبک رهبري متناسب با شرايط كاري و توجه به شیوههاي نوين مديريتی میتواندمنجر به افزايش رضايت شغلی و كاهش فرسودگی شغلی و ارتقاي كیفیت خدمات ارائه شده به مراجعینگردد.