عنوان

بررسی اثر عصاره الکلی برگ گیاه مورینگا پریگرینا بر میزان استرس اکسیداتیو و سیتوکاین های پیش برنده التهاب به دنبال آسیب نخاعی در رت نر

۹۸۰۳۵پ

فارسی

بررسی اثر عصاره الکلی برگ گیاه مورینگا پریگرینا بر میزان استرس اکسیداتیو و سیتوکاین های پیش برنده التهاب به دنبال آسیب نخاعی در رت نر

[پایان نامه]

محمدحسن تاجیک

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

۱۴۰۰

۹۳ص.

سی دی

کارشناسی ارشد

علوم تشریح

۱۴۰۰/۱۱/۰۶

مقدمه: استرس اکسیداتیو و سیتوکاین های پیش برنده التهاب از عوامل مهم گسترش آسیب بعد از آسیب نخاعی می باشند. کاهش این عوامل یک راه موثر جهت درمان آسیب های نخاعی می باشد. با توجه به اینکه برگ مورینگا پریگرینا دارای خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد التهابی می باشد، در این مطالعه به بررسی اثر آن بر روی میزان استرس اکسیداتیو و سیتوکاین های پیش برنده التهاب پرداخته شد. مواد و روش کار: در این مطالعه از50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده کردیم و به طور تصادفی به5 گروه تقسیم کردیم که در هر گروه تعداد 10 رت قرار می گرفت: 1. گروه کنترل 2. گروه عصاره الکلی برگ مورینا پریگرینا(Vehicle) 3.گروه لامینکتومی (شم جراحی) 4. گروه آسیب نخاعی(SCI) 5. گروه درمان.برای ایجاد آسیب نخاعی با روش compression ،با قرار دادن کلیپس آنوریسم به مدت 90 ثانیه به صورت یک طرفه انجام گردید. برای تایید مدل آسیب نخاعی از تست حرکتیBBB، 24ساعت بعد از آسیب و رنگ آمیزی H&E استفاده شد. تست حرکتی BBB جهت ارزیابی عملکرد حرکتی در روزهای 1تا14 بعد از آسیب انجام شد. بررسی های بافتی در پایان روز چهاردهم انجام گرفت. جهت بررسی اثر ضد التهابی عصاره الکلی برگ مورینگا پریگرینا، میزان بیان سیتوکاین های پیش التهابی TNF-α,IL-18,IL-1βوIL-6 در بافت مورد نظر با روش REAL TIME-PCR انجام گرفت. جهت بررسی اثر آنتی اکسیدانی عصاره الکلی برگ مورینگا پریگرینا، میزان مالون دی آلدئید(MDA)، سوپراکساید دیسموتاز(SOD)، کاتالاز(CAT) و گلوتاتیون پراکسیداز(GPx) توسط کیت سنجش آنتی اکسیدان ها در بافت آسیب دیده اندازه گیری شد. تحلیل آماری داده ها توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از تست One way ANOVA انجام گرفت. یافته ها: تزریق داخل صفاقی عصاره الکلی برگ مورینگا پریگرینا در حیوانات گروه درمان نسبت به حیوانات گروه آسیب نخاعی باعث کاهش میزان سیتوکاین های پیش برنده التهاب(TNF-α,IL-1β ,IL-18, IL-6) و مارکر استرس اکسیداتیو(MDA) و افزایش میزان آنزیم های آنتی اکسیدانی(CAT,SOD,GPx,TAC) گردید. در بررسی بافتی میزان حفرات ایجاده شده کاهش و عملکرد حرکتی حیوانات نیز بهبود یافته بود. نتیجه گیری: روی هم رفته، این یافتهها نشان می‌دهد که برگ مورینگا پریگرینا دارای عملکرد ضد التهابی و ضد استرس اکسیداتیو در بافت نخاعی آسیب دیده می باشد. بنابراین، با انجام مطالعات بیشتر می توان مصرف برگ مورینگا پریگرینا را به عنوان عاملی جهت کاهش مارکرهای التهابی و استرس اکسیداتیو در کنترل فاز ثانویه آسیب نخاعی استفاده کرد.

آسیب نخاعی

برگ مورینگا پریگرینا

استرس اکسیداتیو

سیتوکاین های پیش برنده التهاب

رت نر

، پدیدآور

تاجیک، محمدحسن

، استاد راهنما

، استاد مشاور

، استاد مشاور

مهران نیا، کبری

حسن زاده، غلامرضا

دلنوازی، محمدرضا

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

ایران

20230213

۲۲۹۶ف

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

p

TF

92029

a

Y