بررسی اثربخشی 8 هفته تمرینات عضلات تنفسی بر روی ظرفیت تنفسی، ظرفیت عملکردی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نوع عودکننده و فروکش کننده با ناتوانی خفیف تا متوسط
[پایان نامه]
شیما قنادی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۹
۷۶ص
دکتری تخصصی
پزشکی ورزشی
پیش زمینه: بیماری ام اس علاوه بر علائم عمومی و ضعف اندام ها، حتی در مراحل اولیه می تواند باعث ضعف عضلات تنفسی شود و به دنبال آن باعث اختلال سیستم ریوی، اختلال عملکرد بیماران و در نهایت افزایش خستگی و باعث اختلال در کیفیت زندگی شود. هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی تمرینات عضلات تنفسی با دستگاه آستانه ای مقاومتی بر روی ظرفیت تنفسی، ظرفیت عملکردی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ام اس نوع عودکننده و فروکش کننده با شدت کم تا متوسط بود. روش: این مطالعه بر روی بیماران مبتلا به ام اس نوع عودکننده و فروکش کننده با شدت کم تا متوسط که توسط نورولوژیست ارجاع داده شده بودند و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند، انجام شد. به هر دو گروه، آموزش اصلاح سبک زندگی با تاکید بر فعالیت بدنی منظم داده شد و به گروه مداخله علاوه بر آن، 8 هفته تمرینات عضلات تنفسی با دستگاه آستانه ای مقاومتی، روزانه، دو بار در روز هر بار 3 ست با 15 تکرار تجویز شد. ابتدا و انتهای مطالعه، حداکثر فشار دمی و بازدمی با دستگاه بادی باکس، اندکس های اسپیرومتری با دستگاه اسپیرومتری، ظرفیت عملکردی بیماران با تست های راه رفتن 6 دقیقه ای و بلند شدن و نشستن زمان دار، میزان خستگی و کیفیت زندگی آنان با پرسشنامه بررسی شد. نتایج: در کل 36 بیمار (75 درصد زن؛ میانگین سنی 8.86 ± 38.00 سال؛ شاخص توده بدنی 2.64± 26.56 کیلوگرم در متر مکعب) وارد مطالعه شدند. در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل، حداکثر فشار دمی و بازدمی، در اندکس های اسپیرومتری در حجم حداکثر بازدمی دقیقه اول، نسبت حجم حداکثر بازدمی ثانیه اول به حداکثر ظرفیت حیاتی و همچنین ظرفیت کلی ریه تغییرات معنادار بود (P <0.05). علاوه بر این، میزان خستگی و کیفیت زندگی در تمام ابعاد آن بهبود قابل ملاحظه (P <0.05) وجود داشت. تنها در تست عملکردی راه رفتن 6 دقیقه ای بهبود معناداری در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل دیده نشد(P >0.05). نتیجه گیری: آموزش اصلاح سبک زندگی با تاکید بر انجام فعالیت بدنی به تنهایی می تواند باعث بهبود عملکرد عضلات تنفسی در مبتلایان به ام اس شود اما با توجه به آنالیز بین گروهی، تغییرات در گروه مداخله به مراتب بیشتر از گروه کنترل بوده است و این نشان می دهد تمرینات عضلات تنفسی با دستگاه با فشار آستانه ای باعث بهبود قابل توجهی در بهبود قدرت عضلات تنفسی، افزایش ظرفیت ریوی و همچنین میزان خستگی و کیفیت زندگی آنان شده است.