بررسی بیوفیلم و حضور ژن های csg D، bcs A pef A در سرووار سالمونلا اینتریتیدیس جدا شده از نمونه های اسهالی کودکان
[پایان نامه]
اکرم رضائی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۹
سی دی
کارشناسی ارشد
میکروب شناسی
: سالمونلا انتریکا باکتری گرم منفی، یکی از دلایل اصلی اسهال عفونی ناشی از غذای آلوده به حیوانات اهلی در سراسر جهان است، و میتواند باعث بیماریهایی از جمله گاستروانتریت، باکتریمی، تب، و تهاجم به سطوح موکوسی شود. خردسالان و افراد مسن و بیماران نقص ایمنی، افراد آسیب پذیر میباشند. این باکتریها برای ایجاد عفونت دارای شاخصهای بیماریزایی همانند جزایر پاتوژنیسیته و سیستم ترشحی نوعIII و بیوفیلم میباشد. تشکیل بیوفیلم توسط آنها باعث پایداری در محیط و انتقال آن به چرخه مواد غذایی میشود. درمان آنتیبیوتیکی در مواردی که بیماریهای ناشی از آن باعث طولانی شدن علائم دستگاه گوارش میشود ضروری است. با توجه به اهمیت عفونت این باکتریها در افراد آسیب پذیر و پایداری آنها در محیط بررسی توانایی تشکیل بیوفیلم در سرووارهای شایع سالمونلا انتریکا جهت کنترل انتقال آنها ضروری میباشد.روش كار: تعداد 140 ایزوله سالمونلا انتریکا جدا شده از نمونههای اسهالی کودکان به آزمایشگاه گروه میکروب شناسی منتقل شدند و پس از تایید مجدد ایزولهها به روش بیوشیمیایی و تعیین گروه با آنتی سالمونلا گروه، استخراج DNA ایزولهها به روش جوشاندن صورت گرفت. ابتدا سرووارهای مرتبط با سروگروهها توسط پرایمرهای اختصاصی شناسایی گردید. پس از آن میزان تشکیل بیوفیلم با توجه به دادهها و پروفایلهای ژنتیکی بدست آمده در سروگروهها و سرووارها به روش رنگ سنجی انجام شد، سپس ژنهای csg D، bcs A، pef A مرتبط با بیوفیلم به روش PCR در این باکتریها ردیابی گردید. در آخر نیز به طور کلی جهت بررسی حساسیت آنتیبیوتیكی، روش دیسك دیفیوژن طبق دستورالعمل (2018( CLSI در مجاورت آنتیبیوتیكهای سفتریاکسون، آمپی سیلین، سیپروفلوکساسین، آزیترومایسین، تری متوپریم سولفامتوکسازول مورد استفاده قرار گرفت.نتایج: بیشترین سروگروه جدا شده در بین ایزولهها، سروگروه D بوده است. فراوانی سرووارها به ترتیب اینتریتیدیس که در این سروگروه قرار دارد با بیشترین فراوانی (40%) و بعد از آن نیوپورت (12%) و تیفی موریوم و اینفنتیس با فراوانی مشابه (4%) و پاراتیفی B(1%) بود. بیوفیلم قوی و متوسط در سروگروپ D و سرووار اینتریتیدیس مشاهده گردید ضمنا اکثر جدایهها بیوفیلم ضعیف داشتند و یا بیوفیلم تشکیل ندادند. بیش از 50% جدایههای انتریتیدیس ژنهای csg D، bcs A، pef A داشتند. همچنین بیشترین (71%) فراوانی همزمان این ژنها در سالمونلا اینتریتیدیسهای با بیوفیلم قوی مشاهده گردید. نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که سروگروه D و سرووار اینتریتیدیس در بین ایزولههای سالمونلا انتریکا جدا شده از نمونههای اسهالی کودکان شایع میباشد. همچنین شناسایی سرووار نیوپورت برای اولین بار از نمونههای انسانی در ایران میتواند مورد توجه باشد. بیشترین توزیع و فراوانی ژنهای مرتبط با بیوفیلم در سروگروه D و سرووار اینتریتیدیس بوده و حضور همزمان این ژنها میتواند موجب تشکیل بیوفیلم قوی در این جدایهها نسبت به سایر ایزولهها شود که ممکن است موجب افزایش پایداری و انتقال آنها گردد.