بررسی ارتباط تغییرات سربرال اکسی متری و فضای زیر منحنی با عوارض کوتاه مدت بعد از اعمال جراحی قلب در بیمارستان امام خمینی در سالهای ۹۷-۹۸
[پایان نامه]
میشا سیدنیا
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۹
۶۸ص
دکتری تخصصی بالینی
بیهوشی و مراقبت های ویژه
زمینه: امروزه به طور کلی نقش مانیتورینگهای مغزی غیرتهاجمی به دلیل دقت در عملکرد و نیز ثبات بیشتر خروجی، در حال گسترش است. سالانه نزدیک به نیمی از یک میلیون نفر از بیماران که تحت اعمال جراحی قلب قرارمیگیرند به طور شایعی عوارض نورولوژیکی وسایر ارگانهاراتجربه میکنندکه عمده ترین علت آن در اثر ایسکمی میباشد. مواردی که به مغز اسیب میرسانند و باعث بروزایسکمی درآن میشوند به نظر میرسد میتوانند روی سایر ارگانهای بدن هم موثر باشند و باعث ایسکمی در آنها نیز بشوند. روش اجرا: این مطالعه مقطعی آینده نگر برروی 101 نفر از بیماران اتاق عمل جراحی قلب بیمارستان امام خمینی تهران در طی سالهای 97-98 انجام شده است بیماران پس از ورود به اتاق عمل تحت مانیتورینگهای معمول و سپس قبل از القای بیهوشی و حین جراحی، توسط دستگاه سربرال اکسی متری INVOS 5100c مانیتور و ثبت خواهد گردید و داده ها توسط نرم افزار مربوط به دستگاه تفسیر خواهد گردید و بیماران به مدت 7 روز follow up میشوند ، طول مدت انتوباسیون و بستری در ICUو عوارض ایجاد شده مانند نارسایی کلیوی ،CVA و فوت برای ایشان ثبت میگردد. نتایج: میانگین سطح زیر نمودار سربرال اکسی متری (AUC) در بیماران مبتلا به IHD وCKD و CVAوEF کمتر از 30% از لحاظ آماری معنی دار بود. در بیماران تحت عمل جراحی CABG قرار گرفته اند داده های سمت راست پیشانی ثبت شده سطح زیر منحنی کمتری را نشان داد. همچنین بیماران دارای جراحی DISSECTION داده های سمت راست با معنی داری بیشتری دارند. همچنین داده های سمت چپ بیماران با متغیرEF در قبل از عمل ارتباط معنی دار داشته و این متغیر روی سطح اکسیژن مغز بیمار تاثیر گذاراست. برای بررسی عوارض ناشی از کاهش اکسیژن حین عمل برای افرادی که بیش از 5 روز در بخش ICU تحت مراقبت بوده اند نیز AUC معنی دار است. بحث: علی رغم اینکه استفاده از سربرال اکسی متری به عنوان یک مانیتورینگ استاندارد مورد پذیرش و اتفاق نظر جمعی در عملهای جراحی قلب تا کنون قرار نگرفته است، لیکن استفاده از آن در موارد خاصی پیشنهاد می گردد.