مقایسه تاثیر سلولهای بنیادی مشتق از بافت چربی و نانولیپوزم حاوی کورکومین با فنی توئین در روند ترمیم زخم بازپوستی در مدل حیوانی رت
[پایان نامه]
محمد رضا ابراهیم زاده
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۹
۱۰۹ص.
سی دی
کارشناسی ارشد
علوم تشریح
التیام زخم و کاهش زمان بهبود آن یکی از جنبه های بسیار مهم در علم پزشکی و جراحی محسوب می شود. تسريع روند ترميم زخم، با تحريك يك عامل خارجي قادر است مدت زمان بي حركتي بيمار و هزينه هاي درماني وي را كاهش دهد و باعث بازگشت سريع تر مجروحان به كار و فعاليت روزمره گردد. مواد و روش کار: اين مطالعه با روش Experimental بر روي 63 سر (Rat) بالغ نر سالم نژاد wistar با محدوده وزني 300 – 250 گرم و محدوده سني 3 تا 4 ماه انجام شد. در روز آزمایش در شرایط استاندارد بعد از بیهوش کردن رت ها ،زخم باز پوستی با عمق کامل به مساحت 2×2 سانتی متر مربع به وسیله تیغ بیستوری ایجاد شد. سپس رت ها به بصورت تصادفی به7 گروه 9 تایی تقسیم شدند.روز انجام آزمایش را روز صفر در نظر گرفته شد به گروه کنترل هیچ دارویی داده نشد و برای گروه کنترل مثبت پماد فنی توئین 1 درصد به صورت موضعی استعمال گردید . در بقیه گروه ها محیط کشت به همراه سلول های بنیادی بافت چربی فقط در روز اول تزریق شد و نانو لیپوزوم کورکومینی به صورت موضعی استعمال گردید. در این تحقیق سلول های بنیادی از بافت چربی ناحیه فوق اپی دیدیم شکم رت برداشته شد و برای تایید بنیادی بودن سلول های بافت چربی از روش فلوسایتومتری استفاده شد و برای تهیه نانولیپوزوم از روش فیوژن استفاده گردید و تایید ذرات نانو لیپوزومی با استفاده از تکنیک DLS صورت پذیرفت.در این آزمایش 63 رت به 9 گروه تقسیم شدند و روز های انجام آزمایش روز های 4و7و14 بود. سطح زخم ها و درصد بهبودی در روز های 1و4و7و10و14 با IMAGE J اندازه گیری شد، اما بقیه اندازه گیری ها فقط در روز های 4و7و14 بررسی شد . برای بررسی های ژنی از تکنیک RT-PCR ، برای شمارش سلول های فیبروبلاست از ایمنو هیستوشیمی و برای اندازه گیری و شمارش سلول ها از IMAGE J و برای ارزیابی آماری از SSPS ویراست 22، آزمون واریانس یک طرفه و TUKEYاستفاده گردید. برای بررسی میزان کلاژن از رنگ آمیزی تری کروماسون استفاده شد و برای شمارش تعداد مویرگ ها از رنگ آمیزیH&E استفاده گردید.نتیجه گیری: نتیجه این مطالعه نشان می دهد در حیوانات گروه درمان سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی و نانو لیپوزوم حاوی کورکومین موجب تسریع فرآیند ترمیم زخم،بسته شدن زخم در زمان کمتر،کاهش التهاب،افزایش بافت گرانوله،افزایش فرآیند اپی تلیالی شدن،افزایش میزان بیان ژن TGF β1 ، افزایش رسوب کلاژن،افزایش تعداد فیبروبلاست ها و افزایش در فرآیند آنژیوژنز می شوند. در گروه سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی این تغییرات به نسبت بیشتر است، بنابراین این مواد از آنجا که موجب تسریع فرآیند ترمیم زخم به وسیله افزایش یا کاهش یک سری پارامترها می شوند،می توانند در آینده در ترمیم زخم مورد استفاده قرار بگیرند.