بررسی بیان تعدادی از incRNA و miRNA های دخیل در سرطان و mRNA های ژن RNF۱۱۴ و SNP واقع در جایگاه اتصال آن در بیماران مبتلا به سرطان پستان
[پایان نامه]
رسول عبداله زاده
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۹
۱۷۵ص.
سی دی
دکتری تخصصی(PHD)
ژنتیک پزشکی
۱۹/۷۰
نشان داده شده است که در تکوین و پیشرفت سرطان¬ها، به ویژه در سرطان پستان دارای نقش¬های حیاتی هستند. از جمله lncRNAهایی که توسط مطالعاتی در تومورهای مختلف و تا حدودی در سرطان پستان گزارش شده AOC4P، PCAT-1، SNHG1 و TUSC7 می¬باشند. در این مطالعه، بیان این چهار lncRNA در بافت¬های توموری پستان در مقایسه با بافت¬های طبیعی مجاور تومور و بافت پستان طبیعی برگرفته از افراد سالم ارزیابی شده¬اند. علاوه بر این، نقش احتمالی محورهای پیام رسانی TUSC7/miR-211-3p و SNHG1/ miR-338-3p/RNF114 در سرطان پستان مورد بررسی قرار گرفت. همچنین همراهی واریانت rs11475779 در استعداد ابتلا به سرطان پستان ارزیابی شد. روش کار: جهت انجام مطالعات بیان ژن، RNA از 50 نمونه¬ی مربوط به بافت¬های توموری، مجاور تومور و طبیعی استخراج شده و جهت بررسی کمی بیان ژن¬ها از تکنیک Real time PCR استفاده گردید. جهت ژنوتیپ کردن واریانت rs11475779، بعد از استخراج DNA از 100 نمونه بافت مجاور و طبیعی پستان، PCR-RFLP انجام گردید.یافته¬ها: بیان ژن¬های AOC4P، TUSC7، miR-211-3p و miR-338-3p در بافت¬های توموری در مقایسه با بافت¬های مجاور تومور و طبیعی کاهش قابل توجهی را نشان داد. اما افزایش بیان معنی¬داری از ژن¬های PCAT1، SNHG1 و RNF114 در بافت¬های توموری در مقایسه با بافت-های مجاور تومور و طبیعی مشاهده گردید. نکته¬ی قابل ملاحظه این بود که سطوح بیان lncRNAهای AOC4P و TUSC7 در بافت¬های مجاور تومور در مقایسه با بافت¬های طبیعی پستان به طور قابل توجهی متفاوت بود. علاوه بر این، همبستگی منفی بین سطوح بیان TUSC7 و miR-211-3p، SNHG1 و miR-338-3p، RNF114 و miR-338-3p و همبستگی مثبت بین سطوح بیان SNHG1 و RNF114 مشاهده گردید. نتایج مطالعه آشکار کرد که "بد تنظیمی" این ژن¬ها با پیامدهای متفاوت سرطان پستان همراهی دارند. علاوه بر این، نتایج نشان دادند که برخی از فاکتورهای مرتبط با باروری می¬توانند بر بیان این ژن¬ها شدیداً تاثیر گذار باشند. در ارتباط با واریانت rs11475779، نتایج نشان داد که توزیع¬های آللی و ژنوتیپی بین افراد بیمار و سالم به طور معنی داری متفاوت است. نتیجه گیری: شواهد بدست آمده از مطالعه حاضر سرنخ¬های مهمی را در مورد نقش هر کدام از ژن¬ها و همچنین واریانت rs11475779 در سرطان پستان فراهم می¬کند. نتایج این مطالعه نشان می¬دهد که محورهای پیام رسانی مطرح شده¬ی TUSC7/miR-211-3p و SNHG1/miR-338-3p/ RNF114 می¬توانند در سرطان پستان درگیر باشند. علاوه بر این، می توان گفت که فاکتورهای مرتبط با باروری احتمالاً از طریق تغییر بیان ژن¬ها و تداخل در محورهای ذکر شده خطر ابتلا به سرطان پستان را متاثر کنند. در نهایت می¬توان گفت که این ژن¬ها می¬توانند در صورت تایید توسط مطالعات تکمیلی به عنوان بیومارکرهایی در پیش¬آگهی، پاسخ به درمان و اهداف درمانی جدید در سرطان پستان مد نظر قرار گیرند. لازم به ذکر است که تایید نهایی این نتایج نیاز به مطالعات عملکردی دارد.