بررسی نقش دوره های توانمند سازی آموزشی اعضای هیات علمی بر ظرفیت سازی سازمانی و ارائه مدل مفهومی
[پایان نامه]
مهلا سلاجقه
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۹
۱۷۷ص
جدول،نمودار
سی دی
دکتری تخصصی(PHD)
آموزش پزشکی
۲۰
علیرغم نقش بالقوه برنامه¬های توانمندسازی اعضای هیأت علمی در توسعه سازمانی و تأکید متون بر بررسی این نقش، تمرکز اکثر پژوهش¬ها بر ارزشیابی این مداخلات آموزشی در سطح فردی و نتایج کوتاه¬مدت می¬باشد. ظرفیت¬سازی به عنوان یکی از تأثیرات هر برنامه توسعه¬ای از جمله برنامه¬های توانمندسازی اعضای هیأت علمی از فرآیندهایی است که منجر به توسعه سازمانی می¬شود. با توجه به اینکه هدف نهايي دوره¬های توانمندسازی اعضای هیأت علمی، افزایش کارايي و اثربخشي و ایجاد تغییرات مثبت سازمانی است، بررسی ظرفیت¬سازی سازمانی حاصل از این دوره¬ها ضروری است. هدف این پایان¬نامه بررسی نقش دوره¬های توانمندسازی آموزشی اعضای هیأت علمی بر ظرفیت¬سازی سازمانی و ارائه مدل مفهومی بود.روش کار: روش اجرای مطالعه، ترکیبی از نوع تبیینی متوالی بود که در دو مرحله کمّی و کیفی انجام شد. در مرحله کمّی، نشانگرهای ظرفیت¬سازی سازمانی حاصل از دوره¬های توانمندسازی اعضای هیأت علمی تعیین و پرسشنامه بررسی ظرفیت¬سازی سازمانی حاصل از توانمندسازی اعضای هیأت علمی طراحی، روانسنجی و اجرا شد. در مرحله کیفی، با استفاده از مصاحبه¬های نیمه ساختارمند با برخی از پاسخ¬دهندگان به پرسشنامه¬ها به تعیین عوامل مؤثر بر فرآیند ظرفیت¬سازی سازمانی در دوره توانمندسازی آموزشی اعضای هیأت علمی، ارتباط این عوامل با هم و با عوامل زمینهای در دانشگاه علوم پزشکی تهران پرداخته شد. سپس براساس نتایج پژوهش، مدل مفهومی دوره¬های توانمندسازی آموزشی اعضای هیأت علمی مؤثر بر ظرفیت سازی سازمانی طراحی شد.یافته¬ها: پرسشنامه بررسی ظرفیت¬سازی سازمانی حاصل از توانمندسازی اعضای هیأت علمی با 21 گویه تقسیم¬بندی شده در 3 حیطه تدوین شد. 9/64 درصد از مشارکت¬کنندگان به پرسشنامه پاسخ دادند. حیطه¬های توسعه و حمایت از توانمندسازی اعضای هیأت علمی (میانگین: 45/3 و انحراف معیار: 94/0)، توسعه و نوآوری در فرآیند یاددهی و یادگیری (میانگین: 32/3 و انحراف معیار: 76/0) و توسعه رهبری و مدیریت آموزشی (میانگین: 31/3 و انحراف معیار 86/0) به ترتیب بیش¬ترین تا کم-ترین امتیاز را کسب کردند. جنسیت اعضای هیات علمی با نمره پرسشنامه ارتباط معنادار نداشت، اما مرتبه علمی، گروه آموزشی و سابقه خدمت اعضای هیأت علمی با نمره پرسشنامه ارتباط معنادار داشت. در بررسی ارتباط متغیر دانشکده اعضای هیأت علمی با نمره پرسشنامه، نتایج حاکی از وجود اختلاف معنی¬دار آماری بین دانشکدههای مختلف در نمره تک تک حیطه¬ها و کل پرسشنامه بود. پس از انجام مصاحبه نیمه ساختارمند با 22 نفر از پاسخ¬دهندگان به پرسشنامه¬ها و تحلیل داده¬های کیفی، 6 طبقه اصلی شامل توسعه فرآیند یاددهی و یادگیری، ارتقای منش حرفه¬ای، توسعه نگرش آموزشی، توسعه توانمندسازی اعضای هیأت علمی، عوامل مؤثر بر تغییرات در عملکرد آموزشی و کیفیت برنامه¬های توانمندسازی اعضای هیأت علمی استخراج شدند.نتیجه¬گیری: ظرفیت¬سازی سازمانی حاصل از دوره¬های¬ توانمندسازی آموزشی اعضای هیأت علمی نشان دهنده ارتقای توانایی¬های فردی و سازمانی در جهت استفاده مؤثر از منابع، دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده و بهبود عملکرد سازمان است. ظرفیت¬های ایجاد شده موجب تقویت توانایی¬ها، مهارت¬ها، دانش و بهبود ساختارها و فرآیندهای سازمانی می¬شوند.