بررسی اثرات تحریکی و مهاری micro RNA 30 در فرآیند خود نوزایی و تمایز سلول های بنیادی اسپرماتوگونی موش نوزاد
[پایان نامه]
مریم خانه زاد
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۹
۸۹ص
جدول،نمودار
سی دی
دکتری تخصصی(PHD)
علوم تشریح
۲۰
اسپرمزایی فرآیندی پیچیده و بسیار سازمانیافته است که به تعادل بین تکثیر و تمایز سلولهای بنیادی اسپرماتوگونی (SSCs) نیازمند است. تنظیم تعادل بین خودنوزایی و تمایز SSCs نیازمند برنامه دقیقی از بیان ژنهاست. مطالعات متعددی گزارش کردهاند که miRNAs به عنوان یک عامل حیاتی میتوانند بیان ژنها و تعیین سرنوشت SSCs در فرآیند اسپرمزایی را تنظیم کنند. با این وجود، عملکرد و مکانیزم مولکولی miRNAsمختلف در تعیین سرنوشت SSCs به صورت ناشناخته باقي مانده است. جهت فراهم کردن ابزاری مناسب و کاربردی در تشخیص مولکولی و درمان انواع بیماریها و ناباروری، نقش اثرات تحريكي و مهاري microRNA-30 بر تنظیم خودنوزایی و تمایز سلولهای بنیادی اسپرماتوگونی موش نوزاد مورد بررسی قرار گرفت.روش کار: سلولهای بنیادی اسپرماتوگونی موشهای نوزاد (6-3 روزه) بعد از جداسازی با روش Differential plating خالص شدند. درصد خلوص سلولها توسط فلوسایتومتری با دو نشانگر PLZF و GFRa1سنجیده شد. به دنبال کشت و رسیدن سلولها به تراکم confeluency)) مناسب، ترانسفکت miRNA-30 (100نانومولار) انجام شد. بیان ژنهای (ID4, PLZF) و ژن c-Kit 48 ساعت بعد از ترانسفکشن توسط تکنیک real time PCR مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیان پروتئین PTEN به عنوان هدف بالقوه برای miRNA-30 و همچنین پروتئین FoxO توسط وسترن بلات اندازهگیری شد. در نهایت بعد از گذشت یک هفته تعداد و قطر متوسط کلونیها مورد بررسی قرار گرفتند.یافتهها: نتایج حاصل از فلوسایتومتری به ترتیب خلوص 23/96 درصد و 32/98 درصد برای نشانگر GFRa1 و PLZF را نشان داد. ترانسفکت miRNA-30mimic به سلولها سبب افزایش معنادار بیان ژنهای تمایزنیافته (ID4, PLZF) و در مقابل کاهش قابل توجه بیان ژن c-Kit شد. در حالی که در سلولهای ترانسفکت شده با miRNA-30 inhibitor کاهش قابل ملاحظه ژنهای ID4, PLZF و افزایش ژن c-Kit مشاهده شد. در مورد پروتئینهای FoxO و PTEN نتایج وسترن بلات حاکی از کاهش و افزایش معنادار به ترتیب در گروه mimic و inhibitor بود. تعداد و قطر متوسط کلونیها نیز در گروه mimic نسبت به سایرگروهها افزایش قابل توجهی داشت.نتیجهگیری: بر اساس نتایج به دست آمده میتوان گفت که افزایش بیان miRNA-30 در سلولهای بنیادی اسپرماتوگونی سبب تنظیم و پیشبرد فرآیند خودنوزایی و کاهش بیان آن سبب مهار خودنوزایی و افزایش تمایز SSCs میشود. به عبارت دیگر احتمالا miRNA-30 از طریق PTENبه عنوان یکی از اهداف بالقوه خود، تعادل بین خودنوزایی و تمایز SSCs را تنظیم میکند.