عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
۹۷۱۱۰پ
فارسی
سنتز، مشخصه یابی و بررسی زیست سازگاری داربست نانوفیبر زیست تقلیدی بر پایه pms برای ترمیم بافت دورا
[پایان نامه]
مهیا رحمانی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۸
سی دی
دکتری تخصصی(PHD)
نانوتکنولوژی پزشکی
هر ساله تعداد زیادی عمل جراحی در ستون فقرات و مغز انجام می‌شود که به تعداد و پیچیدگی آن‌ها افزوده می‌شود. مهمترین و مرسوم ترین عارضه در جراحی‌های مغز و اعصاب، نشت مایع مغزی نخاعی می‌باشد که برای حل این مشکل معمولا از جایگزین دورا استفاده‌می‌شود. در این مطالعه، داربست نانوالیاف پلی مانیتول سباسات/پلی لاکتیک اسید (PMS/PLA) برای اولین بار به روش الکتروریسی برای ترمیم بافت دورا ساخته شد. برای ساخت داربست‌های نانوالیاف، ابتدا پیش-پلیمر PMS با وزن مولکولی پایین سنتز و با آزمون‌های رزونانس مغناطیسی پروتون هسته و کروماتوگرافی نفوذی ژل مشخصه‌یابی شد. فرآیند الکتروریسی با تعیین غلظت مناسب پلیمر، نسبت‌های اختلاط وزنی به حجمی دو پلیمر و نرخ تزریق در ولتاژ و فاصله تنظیم شده، بهینه شد. با توجه به تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی حاصل از میکروساختار و هیستوگرام توزیع قطر نانوالیاف الکتروریسی شده، غلظت مطلوب برای ساخت نانوالیاف همگن PMS/PLA با غلظت کل 10 درصد وزنی به حجمی در حلال هگزا فلوروایزوپروپانول می‌باشد. نسبت‌های وزنی به حجمی منتخب 1:1، 2:3 و3:2 در نظر گرفته شد. بدین‌ترتیب نانوالیاف PMS/PLA با نسبت وزنی به حجمی 3:2 با قطر متوسط 38± 235 نانومتر ساخته شد. سپس نانوالیاف PMS/PLA تحت خلاء در دمای بالا کراس‌لینک شد. هر دو گروه داربست‌های نانوالیاف کراس‌لینک نشده و کراس‌لینک شده با آزمون‌های فیزیکی و شیمیایی طيف سنجي مادون قرمز، کشش تک محوری، نرخ تخریب و آب‌دوستی مورد بررسی قرار گرفتند. براساس تجزیه تحلیل‌های رفتار مکانیکی، داربست‌های PMS/PLA با نسبت وزنی به حجمی 3:2، مدول یانگ و استحکام مکانیکی برابر با 11و 157 مگاپاسکال و قابل مقایسه با پرده دورا از خود نشان دادند. نرخ تخریب داربست‌های نانوالیاف PMS/PLA علاوه برPBS، در مایع شبیه سازی شده مغزی نخاعی نیز اندازه‌گیری شد. کاهش وزن داربست نانوالیاف PMS/PLA با نسبت 3:2 در مقایسه با نانوالیاف PLA به میزان قابل توجهی افزایش یافت. تجزیه و تحلیل تخلخل‌های نانوالیاف با آزمون BET نشان داد که نانوالیاف مزوپور با سطح ویژه مناسب مصارف پزشکی ساخته شده است. همچنین داربست‌های نانوالیاف PMS/PLA کراس‌لینک شده قابلیت استریل و عفونت زایی به روش‌های پرتودهیUV، شستشو با الکل، پلاسما و اتیلن اکساید را برای مصارف پزشکی دارند. علاوه بر این در ارزیابی‌های زیست‌سازگاری برون تن با کشت سلول‌های فیبروبلاست روی داربست‌های نانوالیاف PMS/PLA از خود فعالیت متابولیتی، تکثیر، سازگاری سلولی، و همچنین تعامل داربست-سلول مناسبی نشان دادند. بررسی مطالعات درون‌تن و پاسخ بافتی با کاشت داربست‌های نانوالیاف PMS/PLA به صورت زیرجلدی در موش صحرایی مورد ارزیابی قرار گرفت. با توجه به نتایج حاصل، قطر کپسول فیبروزی و نفوذ سلول‌های سیستم ایمنی به بافت اطراف پس از یک و چهار هفته در داربست نانولیفی PMS/PLA با نسبت 3:2 در مقایسه با داربست نانوالیاف PLA به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. با توجه به خواص مکانیکی مناسب و عدم نشت آب، زیست تخریب‌پذیری و زیست‌سازگاری در شرایط درون‌تن به نظر می رسد داربست های نانوالیاف بر پایه PMS، به ویژهPMS/PLA با نسبت 3:2 برای ساخت جایگزین دورا کاندید مناسبی باشد.
نانوالیاف
الکتروریسی
دورا
پلی مانیتول سباسات
پلی لاکتیک اسید
، پديدآور
مهیا رحمانی
، استاد راهنما
، استاد راهنما
، استاد مشاور
قنبری، حسین
فریدی مجیدی، رضا
مهدی خانی، محمد
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
ایران
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
20221221
۲۱۷۰ف
دانشگاه علوم پزشکی تهران ،کتابخانه دانشکده پزشکی
p
TF
92029
a
Y
