عنوان

بررسی اثر اسید اوریک بر بيان ژن ماركرهای استرس شبكه اندوپلاسمی در کشت سلول های تک هسته ای خون محیطی

۹۵۷۴۰پ

فارسی

فارسی

بررسی اثر اسید اوریک بر بيان ژن ماركرهای استرس شبكه اندوپلاسمی در کشت سلول های تک هسته ای خون محیطی

[پایان نامه]

ریحانه ابراهیمی

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

۱۳۹۸

۱۲۵ص.

جدول،نمودار

سی دی

کارشناسی ارشد

بیوشیمی بالینی

۱۸

مقدمه: مطالعات اپیدمیولوژی اخیر، نقش اسیداوریک را به عنوان یک تنظیم کننده پاسخ التهابی و ایمنی در غالب بیماری های التهابی همچون سندرم متابولیک، چاقی، دیابت نوع دو و بیماری های قلبی عروقی مورد مطالعه قرار داده است. از طرف دیگر، دلایل محکمی حاکی از آن است که استرس شبکه اندوپلاسمی و التهاب ارتباط زیادی با یکدیگر دارند. بر این اساس، به نظر می رسد که هیپراوریسمی با اثر بر استرس شبکه اندوپلاسمی و التهاب می تواند به عنوان یک شاخص مهم در بیماری های التهابی مطرح شود و بررسی عوامل مذکور اطلاعات ارزشمندی را از مکانیسم مولکولی اثر آنها در اختیار ما می گذارد. بنابراین در این مطالعه، ما به بررسی اثر اسید اوریک بر استرس شبکه اندوپلاسمی و التهاب در PBMC پرداختیم. روش کار: در اين مطالعه 6 فرد مذكر سالم انتخاب شدند و پس از خونگیری، PBMC آنها براساس اختلاف چگالی با سایر سلول‌ها‌‌ی خونی با استفاده از محلول جداسازی فایکول جدا شد. برای سنجش میزان بقای سلولی در حضور اسیداوریک، از روش MTT استفاده شد. سپس سلول ها با اسیداوریک در غلظت هایmg/dL 50، 20، 12، 5 در حضور یا عدم حضور LPS با غلظت ng/mL 100 به مدت 24 ساعت کشت داده شدند. از روش Real time-PCR برای ارزیابی بیان mRNA مارکر های استرس شبکه اندوپلاسمی یعنی GRP-78 و CHOP-1 و سیتوکین های التهابی (IL-6، IL-1β و TNF-α) در شرایط تیمار استفاده شد. از روش وسترن بلات نیز جهت ارزیابی سطح پروتئین¬های GRP-78 و CHOP-1 استفاده گردید و میزان تولید ROS نیز با روش فلوسیتومتری مورد بررسی قرار گرفت. يافته ها: با افزایش غلظت اسیداوریک، درصد زنده‌ماندن سلول‌ها نسبت به گروه کنترل و همچنین نسبت به گروه های دیگر به طور معناداری افزایش یافت. تیمار با اسیداوريك در هیچ غلظتی اثری بر بیان mRNAهای GRP-78 و CHOP-1 در PBMC پس از گذشت 24 ساعت نداشت. همچنین، این اثر پس از تیمار اسیداوریک در حضور محرک ثانویه LPS نیز تغییری نکرد. از طرفی، تیمار LPS به تنهایی نیز اثری بر بیان mRNA های GRP-78 و CHOP-1 در PBMC نداشت. بررسی میزان بیان پروتئین های GRP-78 و CHOP-1 با روش وسترن بلات نتایج دیگری را نمایان کرد، به این صورت که گروه های تیمار با اسیداوریک در حضور و عدم حضور LPS، افزایش پروتئین های¬ GRP-78 و CHOP-1 را نشان دادند. البته در سنجش بیان mRNA سیتوکین¬های التهابی، تفاوتی میان گروه های تیماری اسید اوریک و کنترل مشاهده نشد. اما قابل توجه است که پس از همراهی اسیداوریک با LPS، افزایش معناداری در بیان mRNA IL-1β نسبت به گروه LPS مشاهده شد. همچنین دیده شد که اسیداوریک با اثر افزایشی وابسته به غلظت منجر به افزایش تولید ROS داخل سلولی می شود و این اثر هنگام همراهی با LPS به طور معناداری بیشتر می گردد. نتيجه گيري: این مطالعه نشان داد كه غلظت بالای اسید اوریک می تواند سبب القای استرس شبکه اندوپلاسمی در PBMC شود. هرچند این نقش در کنار سایر عوامل بیماری زا یعنی LPS پر رنگ تر شده، به طوریکه سبب افزایش چشمگیر تولید ROS، استرس شبکه اندوپلاسمی و در نهایت افزایش سیتوکین های التهابی گردید. این موضوع نشان دهنده نقش متابولیکی اسیداوریک در تولید خواص التهابی سلول های گردش خون است و می تواند پیوندی مناسب برای درک پاتوژنز بیماری های متابولیکی با اجزای التهابی باشد.

التهاب

Imflammation

بیان ژن

Gene expression

a11

a11

a16

a16

اسید اوریک

استرس شبکه اندوپلاسمی

PBMC

Hyperuricemia

ER stress

کشت سلول های تک هسته ای خون محیطی

Culture of Peripheral Blood Mononuclear Cells

Uric Acid

، پدیدآور

، استاد راهنما

، استاد راهنما

ابراهیمی، ریحانه

پاسالار، پروین

امامقلی پور، سلاله

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

ایران

20230214

۱۹۷۰ف

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

p

TF

92029

a

Y