بررسی اثرات آنتی اکسیدانی نانوذرات سیلیمارین در مدل تجربی آسیب مغزی ناشی از LPS در موش های صحرایی و مدل in vitro
[پایان نامه]
محمد جواد سهرابی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۸
۱۲۰ص.
جدول،نمودار
سی دی
دکتری تخصصی(PHD)
فارماکولوژی
۱۹/۸۰
مقدمه: رادیکال های آزاد ناشی از اثرات استرس اکسیداتیو توانایی القاِی تحلیل عصبی را دارند . مطالعات مختلف نشان داد که بعضی مواد تولید استرس اکسیداتیو می کنند در میان موادی که تولید استرس اکسیداتیو می کنند لیپو پلی ساکارید ها یکی از مهمترین مواد می باشند . سیلیمارین عصاره گیاه خارمریم، دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضدالتهابی و حفاظتی می باشد. به دلیل فراهمی زیستی و انحلال کم سیلیمارین در این پژوهش، ابتدا نانو سیلیمارین/آلبومین انسانی سنتز شد، و سپس اثر آنتی اکسیدانی آن بر استرس اکسیداتیو القا شده با لیپوپلی ساکارید مورد بررسی قرار گرفت.روش کار: مشخصه یابی نانوذره سیلیمارین/آلبومین سنتز شده بوسیله روش های کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا، طیف سنجی مادون قرمز، پراکندگی نور دینامیکی، پتانسیل زتا، میکروسکوپ الکترونی انتقالی و میکروسکوپ الکترونی روبشی انجام شد . در این پژوهش برای بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی از دو مدل in vivo و in vitro استفاده گردید. در مدل in vitro پیش درمانی سلول ها توسط نانوذره سیلیمارین/آلبومین ساخته شده و یا سیلیمارین آزاد به مدت 24 ساعت انجام شد، واثرات محافظتی آنها در مقابل سمیت القا شده توسط LPS در سلول های SH-SY5Y بوسیله آزمایشاتMTT، ROS و آپوپتوز مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تغییرات مورفولوزیکی و مقدار IC50 در سلول های کورتیکال عصبی جنین موش های سوری مورد بررسی قرار گرفت. و سپس در مدل in vivo موش های صحرایی به چهار گروه هشت تایی گروه اول کنترل، گروه دوم دریافت کننده ی LPS، گروه سوم دریافت کننده LPS درمان شده با سیلیمارین، گروه چهارم دریافت کننده LPS درمان شده با نانوذره سیلیمارین، تقسیم بندی شدند. به منظور ایجاد بیماری ابتدا به مدت سه روز به موش های صحرایی به مقدار 200 میلی گرم بر کیلوگرم از سیلیمارین و نانوذرات سیلیمارین به صورت خوراکی داده شد و در روز سوم بلا فاصله بعد از گاواژ ، ماده لیپوپلی ساکارید از طریق صفاقی به موش های صحرایی تزریق گردید. پس از 150 دقیقه ابتدا موش ها بیهوش شده و بعد از کشته شدن مغزشان استخراج گردید.در پایان آزمایش سطح فعالیت آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز در مغز سنجیده شد.نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد نانوذره ی سیلیمارین/آلبومین ساخته شده به صورت کروی شکل و با قطر متوسط 50 تا 150 نانومتر و شعاع هیدرودینامیکی 3/188 نانومتر، پتانسیل زتا 6/26 میلی ولت و بارگذاری 3/98 درصد می باشد. سطح رادیکال های آزاد و آپوپتوز سلول های دریافت کننده ی لیپوپلی ساکارید که با نانوذره سیلیمارین/آلبومین پیش تیمارشده بودند به میزان قابل توجهی نسبت به سلول های پیش تیمار شده با سیلیمارین آزاد کاهش یافت. همچنین تغییرات مورفولوژیکی درگروه دریافت کننده ی نانوسیلیمارین نسبت به گروه سیلیمارین که هردو LPS دریافت کرده بودند به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کرده است. در موش های صحرایی مشاهده شد که نانوذره سیلیمارین/آلبومین در مقایسه با سیلیمارین می تواند فعالیت آنتی اکسیدانی آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پروکسیداز را در مدل استرس اکسیداتیو ناشی از LPS در بافت مغزی، به میزان قابل توجهی افزایش دهد.بحث: یافته های ما نشان می دهد که نانو فرمولاسیون سیلیمارین، باعث کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از LPS از طریق کاهش آپوپتوز و افزایش بقا سلولی و همچنین افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پروکسیداز در in vivo و in vitro می گردد .