بررسی اثر تزريق داخل وريدی سلول های بنيادی خون پريودی انسان، برميزان ترشح هورمون های تخمدانی و بيان ژن های FST ،FSHR، ،و AMH دررت مدل premature ovarian failure (POF) القايی با بوسولفان
[پایان نامه]
مرجان دهقان منشادی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۸
۹۵ص.
جدول،نمودار
سی دی
کارشناسی ارشد
علوم تشریح
۱۸
مقدمه: سلول های بنیادی خون قاعدگی Humenscs درانسان مستعد تمایز به رده های مختلف سلولی می باشند. و از آن جایی کهHumenscs ، سلولهای بنیادی سیستم تولید مثلی هستند، پس نسبت به انواع سلولهای بنیادی دیگر، نتیجهی بهتری خواهند داشت. هدف از مطالعه ی حاضر استفاده از Humenscs ، برای درمان زنانی است که، در اثر شیمی درمانی نابارور شده اند.مواد و روش ها: سلول های بنیادی خون قاعدگی انسان (Humenscs)، از لحاظ چند توانی مورد بررسی قرار گرفتند. این سلول ها به رت های ماده ی درمان شده با بوسولفان، از طریق ورید دمی تزریق شدند. رت های مورد نظر در شش گروه 4تایی شامل: کنترل مثبت (بدون تغییر)، کنترل منفی ( دریافت کننده ی بوسولفان)، شم ( دریافت کننده ی بوسولفان و PBS) و درمانی (دریافت کننده ی بوسولفان و Humenscs) تقسیم بندی شدند. در طی این پژوهش میزان بیان ژن های گرانولوزا: Receptor), FST ( fullistatine) , FSHR ( Fullicle Stimulating Hormone AMH (anti mullerine hormone) ,توسط روش Real Time PCR اندازه گیری شد، هم چنین نمونه ی سرم های خونی آن ها، با استفاده از روش ELISA، از لحاظ میزان هورمون های استرادیول و پروژسترون، مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: میزان بیان ژن های FST،FSHR , AMH موجود بر سطح گرانولوزا، در گروه درمان شده توسط به Humenscs طور چشم گیری افزایش یافت، هم چنین پس از بررسی سرم خونی رت های درمانی، مشخص شد که، میزان هورمون های استرادیول و پروژسترون تخمدانی درآن ها نسبت به گروه های دیگر افزایش یافت.نتیجه گیری: این اطلاعات نشان دهنده ی اثر بخشی Humenscs، از طریق افزایش عمل فولیکولوژنز، در درمان تخمدان نابارور، می باشد.