مقایسه حساسیت روش Line probe assay در تشخیص و تعیین الگوی مقاومت داروئی سویه های ایرانی مایکو باکتریوم توبرکلوزیس با روش های فنوتیپی و ژنوتیپی و آنالیز کلون های مختلف با استفاده از روش MIRU-VNTR
[پایان نامه]
حسین کاظمیان
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۸
۱۲۵ص.
جدول،نمودار
سی دی
دکتری تخصصی PHD
باکتری شناسی پزشکی
۱۹/۷۱
مقدمه: توبرکلوزیس هنوز به عنوان یک معضل بهداشتی در دنیا مطرح می باشد و تقریبا یک سوم از مردم دنیا به این باکتری آلوده می باشند. اگر چه شیوع سل در اکثر مناطق جهان در حال کاهش است اما افزایش روز افزون سل مقاوم به دارو کنترل سل در دنيا را با مشکل مواجه ساخته است. با توجه به اهمیت این بیماری، مبارزه و تشخیص دقیق و سریع اين بيماري هدف از این مطالعه مقايسه حساسيت روشLine probe assay در تشخيص و تعیین الگوی مقاومت داروئي سويه هاي ایرانی مايكوباكتريوم توبركلوزيس با روش هاي فنوتيپي و ژنوتیپی و آناليز كلون هاي مختلف با استفاده از روش MIRU-VNTR می باشد. مواد و روش: تعداد 920 نمونه خلط که به منظور انجام GeneXpert به آزمایشگاه مرجع سل تهران فرستاده شده بودند، وارد مطالعه گردید. پس از آلودگی زدایی بر روی نمونه ها رنگ آمیزی اسید فست ، کشت ، و LPA انجام شد و نتایج با روش GeneXpert مقایسه گردید. سپس بر روی نمونه های رشد یافته، MIRU-VNTR انجا گرفت.نتایج: بطور کلی از 920 نمونه ی خلط، 46 نمونه (5%) به عنوان اسمیر مثبت گزارش گردید. همچنین 56 نمونه (6.08%) توسط کشت و 60 نمونه (6.5%) توسط LPA بعنوان مایکوباکتریوم توبرکلوزیس شناسایی گردید. بر اساس نتایج LPA و ارزیابی حساسیت آنتی بیوتیکی داروهای خط اول 2 نمونه به عنوان ریفامپین مقاوم، 12 نمونه به عنوان ایزونیازید مقاوم تشخیص داده شدند. همچنین دو نمونه نیز به عنوان مقاوم به چند دارو تشخیص داده شدند. علاوه بر این، در دو نمونه مقاومت به اتامبوتول و در یک نمونه مقاومت به پیرازین آمید مشاهده گردید. نتایج تایپینگ مولکولی نشان داد که ، 56 جدایه در 29 کلاستر مختلف قرار گرفتند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، LPA روش سریع، دقیق و قابل اعتمادی برای تشخیص سویه های مقاوم مایکوباکتریوم توبرکلوزیس بومی ایران بوده و می تواند راه را برای درمان مناسب و دقیق هموار نماید بطوریکه دقت این روش در مقایسه با کشت بیش از 90% گزارش گردید. همچنین افزایش شیوع مقاومت به ایزونیازید، بخصوص حضور جهش در ژن inhA قابل تامل می باشد.