بررسی جهش های ژن گیرنده رشد اپیتلیائی و ارتباط جهش های این ژن با پیش آگهی بیماران ایرانی مبتلا به آدنو کارسینوم ریه در مرحله پیشرفته پیش از درمان با Erlotinib و بررسی مجدد این جهش ها پس از درمان با استفاده از DNA آزاد تومور در پژوهشکده سل و بیماری های ریوی بیمارستان مسیح دانشوری ۱۳۹۵-۱۳۹۶
[پایان نامه]
حنیفه میرطاووسی مهیاری
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۸
۱۲۷ص.
جدول،نمودار
سی دی
دکتری تخصصی(PHD)
ژنتیک پزشکی
۲۰
مقدمه:جهش گیرنده رشد اپتلیالی مهمترین جهش در بیماران مبتلا به سرطان ریه از نوع غیر سلول کوچک (non-small –cell lung cancer (NSCLC میباشد. این جهش به انواع منفرد یا مرکب و یا شایع و نا شایع تقسیم بندی میگردد. اثبات چنین جهشی عمدتا بر روی نمونه ی بافت تومورال انجام میگردد ولی اخیرا از پلاسمای حاوی DNA آزاد در گردش Plasma circulating cell-free (cf) DNA نیز با موفقیت استفاده شده است. هدف این مطالعه بررسی شیوع ، تعیین انواع مختلف جهش گیرنده رشد اپیتلیالی ونحوه پاسخ به درمان در بیماران ایرانی بود. هم چنین، در این مطالعه غلظت DNA آزاد تومور در بیماران مبتلا به سرطان ریه به منظور امکان استفاده از DNA آزاد تومور به عنوان یک ابزار بیولوژیکی پیشگویی کننده، بررسی شد.مواد و روشها:جهش سوماتیک گیرنده رشد اپتلیالی در نمونه ی بافت تومورال و پلاسمای حاوی DNA آزاد تومور با استفاده از دوکیت MN و QIAGEN و روش PCR و bi-directional sequencing بررسی شد. اهداف اولیه و ثانویه مطالعه به ترتیب شامل بررسی زمان بقا ی کلی و زمان عاری از عود بود. همچنین جهش های جدید در زمان عود بیماری و نیز اثر SNP جهش های جدید با استفاده از مطالعات بیوانفورماتیک ارزیابی شد. غلظت DNA آزاد تومور در بیماران مبتلا به سرطان ریه با دوکیت MN و QIAGEN به منظور تعیین ارتباط غلظت DNA آزاد تومور با روند بالینی بیماری بررسی شد.یافتهها:شیوع جهش های ناشایع و مرکب به ترتیب 33.3% و 24.4% بود. سن پایینتر، جنسیت مونث، وضعیت بالینی بهتر، پاسخ کامل ونسبی، جهش مرکب و عدم حضور جهش T790M در زمان عود در آنالیز چندگانه با افزایش معنی دار بقای کلی همراه بود(P-values= 0.031,0.034,0.026, 0.031,0.038 , 0.020). افرادی که پاسخ به درمان کامل یا نسبی داشتند در آنالیز چندگانه زمان عاری از عود طولانی تر داشتند (P-value=0.047). آنالیز یک عاملی و چندگانه نشان داد که افرادی که وضعیت بالینی2و3 داشتند زمان عاری از عود کوتاه تری داشته اند(P-values=0.047 , P-values=0.013). جهش T790M در اگزون 20شایعترین جهش در زمان مقاومت بود( تعداد 5 و 17.8%). میانگین سنی افرادی که در زمان عود بیماری جهش T790Mرا دارا بودند نسبت به کسانی که سایر جهش ها را داشتند به صورت معنی داری بالاتر بود(P-value=0.023). غلظت DNA اولیه آزاد تومور به صورت معنی داری در بیمارانی که در طی دوره پیگیری فوت کرده بودند از بیمارانی که زنده بودند ، بالاتر بود(P-value= 0.007). هم چنین غلظت DNA آزاد تومور با استفاده از هر دو کیت، بیانگر بالاتر بودن چشمگیر غلظت DNA آزاد تومور در بیماران بود که عود بیماری را داشتند( P-value=0.008 برای کیت MN و P-value=0.007 برای کیت کیاژن). ارتباط آماری معنی دار بین غلظت DNA آزاد تومور و مرحله بیماری وجود داشت(value=0.005برای کیت MN و P-value=0.02 برای کیت کیاژن). هم چنین غلظت DNA آزاد تومور در تومور های متاستاتیک نسبت به تومورهای غیر متاستاتیک بالاتر بود ونیز با تعداد اعضای درگیر در پروسه ی متاستاتیک مرتبط بود. هر دو کیت با حساسیت 98% توان افتراق موارد متاستاتیک از غیر متاستاتیک را دارا بودند. دو جهش جدید موسوم به E749K , A840S در این مطالعه گزارش شد که قبلا گزارش نشده است. مطالعات بیو انفورماتیک نشان داد که انرژی اتصال بین ارلوتینیب و فاکتور رشد اپیدرمی در جهشهای جدید تغییری نمی کند اما پایداری کاهش میابد.نتیجه گیری:مهار کننده های تیروزی کیناز میتوانند در درمان خط اول درمان در بیمارانی که جهش ناشایع دارند انتخاب شوند از این رو تعیین جهش های گیرنده رشد اپتلیالی الزامی مینماید. موتاسیونهای جدید بر ساختار پروتیین فاکتور رشد اپیدرمی تاثیر دارند.،DNA آزاد تومور روایی بالایی در پیشگویی روند بیماری سرطان ریه را دارا میباشد