مطالعه اثر اندازه ی نانو ذرات Methoxy PEG-PLGA حاوی داروی کورکومین و بررسی عبور آن از مدل سد خونی مغزی در شرایط برون تنی
[پایان نامه]
محمدرضا ملک پور لشکریانی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۸
۱۱۰ص.
جدول نمودار
سی دی
کارشناسی ارشد
نانوفناوری پزشکی
سد خونی مغزی یکی از مهم ترین سد ها در مغز می باشد .این سد محکم از سلول های آستروسیت ،اندوتلیال مغزی،پریسایت و نورون و سلول های گلیال تشکیل شده است.سد خونی مغزی از اتصالات چسبنده و اتصالات محکم که باعث نفوذ پذیری کم این سد نسبت به دارو و مواد می شود. پروتئین های فیبرونکتین و کلاژن نوع 4 در اتصال سلول های آستروسیت و اندوتلیال مغزی و ایجاد اتصال محکم نقش ایفا می کنند.سد خونی مغزی یک چالش مهم برای رساندن دارو به بافت پارانشیم مغز و تومور محسوب می شود.عمده ترین راه نفوذ دارو از سد خونی مغزی آندوسیتوز می باشد.داروهایی نظیر پاکلی تاکسل برای شیمی درمانی علیه تومور استفاده می شوند.اما در سطوح بالا باعث ایجاد سمیت برای سلول های سالم بدن می شود. کورکومین از دیگر داروی با خاصیت آنتی اکسیدان برای مهار سلول های سرطانی و علیه تومور ها در مغز استفاده می شود. به دلیل مشکلات خاص دارو و موانع موجود بر سر راه دارورسانی آن، این عامل اثربخشی درمانی خاصی نداشته است دارو رسانی براساس نانو فناوری این مشکل را تا حدودی برطرف کرده و کارایی انتقال دارو در داخل نانوذره را به بافت هدف افزایش داده و اثرات جانبی ناشی از آن را به حداقل رسانده است.از جمله¬ی این نانوسیستم¬ها، نانوحامل¬ پلیمری PLGA mPEG-می¬باشد که پتانسیل بارگذاری بسیاری از عوامل درمانی را دارد. با این پیش زمینه و پتانسیل بالای نانوذارت، نانوذرات متوکسی پگیله پلی¬لاکتیک-کو-گلیکولیک¬اسید حامل داروهای کورکومین با روش رسوب گذاری تهیه شدند. اندازه ذرات با روش پراکندگی پویایی نور توزیع اندازه ایی بین nm100تا nm500را از خود نشان دادند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی از نانوذرات نشان داد که اندازه¬ای ذره¬ای آنها کمتر از nm 500 است و ساختار کروی و سطحی نسبتا صاف و خوبی دارند. درشرایط بهینه درصد احتباس و بارگذاری دارو بالا بوده است.آنالیز حرارتی نانوذرات نیز نشان داد که دارو به فرم آمورف و به صورت توزیع خوب مولکولی در نانوذرت را نشان داد. این پلیمر باعث بارگذاری مناسب دارو در نانوذرات، به دلیل وجود عامل پلی اتیلن گلیکول¬روی سطح آن هیدروفیل بوده و علاوه بر این توسط سیستم رتیکولو اندوتلیال شناسایی نمی شود،بنابراین ایمنی زایی را تحریک نمی کند.این نانوذرات برای عبور از سد خونی مغزی در شرایط برون تنی تهیه شده بودند و در اندازه کمتر از nm200عبور ایده ال را نشان دادند تا با این انتقال راهی برای عبور از سد های بیولوژیک بدن برای رسیدن به تومور را نشان دهند.نانوذرات پلیمری عمدتا با روش آندوسیتوز از سد خونی مغزی عبور می کنند.