بررسی میزان بیان RNA های بلند غیر رمزگذار PVT-1 ANRIL و PCAT -1 در اگزوزوم های ادراری بیماران مبتلا به سرطان مثانه در مقایسه با افراد سالم
[پایان نامه]
مریم عباس تبار
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۸
۹۶ص.
جدول نمودار
سی دی
کارشناسی ارشد
بیوشیمی بالینی
۱۸
مقدمه و هدف: سرطان مثانه به عنوان شایع ترین سرطان دستگاه ادراری، ششمین سرطان شایع در مردان و هفدهمین سرطان شایع در زنان در جهان محسوب می شود. یکی از مکانیسم های مولکولی مرتبط با سرطان تغییر سطح رونوشت RNA های بلندغیررمزگذار موجود در اگزوزوم های مترشحه از سلول ها است. به همین منظور بررسی میزان بیان RNA های بلند غیر رمزگذار ANRIL، PVT-1 و PCAT-1 در اگزوزوم های ادراری افراد مبتلا به سرطان مثانه در مقایسه با افراد سالم به منظور تشخیص بیومارکر بالقوه برای این بیماری، هدف اصلی انجام این طرح است.مواد و روش ها: پس از جمع آوری نمونه ادرار صبحگاهی افراد تحت مطالعه، اگزوزوم های ادراری تخلیص و تست های تائیدی وسترن بلاتینگ میکروسکوپ الکترونی نگاره و گذاره و تفرق دینامیکی نور انجام شد. میزان بیان RNA های بلند غیر رمزگذار ANRIL، PVT-1 و PCAT-1 با روش qRT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها : نتایج این مطالعه نشان داد که میزان بیان RNA های بلند غیر رمزگذار ANRIL و PCAT-1 در اگزوزوم های ادراری بیمارن مبتلا به سرطان مثانه در مقایسه با گروه کنترل با افزایش معناداری همراه بوده است. هم چنین عملکرد سطوح بیانی این دو ژن در تشخیص وضعیت سرطانی مورد ارزیابی قرار گرفت و سطح رونوشت این ژن ها به عنوان ابزار تشخیصی سرطان مثانه با حساسیت و اختصاصیت به ترتیب 46.67 درصد و 87.5 درصد برای ژن ANRIL و 43.33 درصد و 87.5 در صد برای ژن PCAT-1 گزارش شد. هم چنین lncRNA PVT-1 در اگزوزوم های ادراری این بیماران یافت نشد.نتیجه گیری: سطح رونوشت lncRNA های موجود در اگزوزوم های ادراری بیماران مبتلا به سرطان مثانه می تواند به عنوان بیومارکر بالقوه تشخیصی برای سرطان مثانه استفاده شود.