بررسی بیماران بستری در بخش پيوند مغز استخوان (BMT) بیمارستان امام خمینی(ره) در زمانpre-engraftment از نظر وجود اپيزودهاي تب، زمان ایجاد، طول مدت پايداري تب، ریسک فاکتورها و علل احتمالی آن، درمانهاي انجام شده و پاسخ بيماران طی سالهای 97-1396
[پایان نامه]
سحر شادرو
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۸
۹۹ص
دکتری تخصصی
بیماری های عفونی و گرمسیری
مقدمه: بیمارانی که تحت پیوند مغز استخوان قرار می گیرند بعلت داروهای مصرفی پیش، حين و پس از پیوند دچار عوارض متعددی من جمله ضعف سيستم ایمنی می شوند. ضعف ایمنی حاصل از این پروسه ها بیماران را نسبت به انواع عفونت ها آسیب پذیر می کند. معمولا تب از اولین علایم بيماريهاي عفوني است که شروع درمان ضد میکروبی براساس آن آغاز میشود. علاوه بر این، منبع تب این بیماران میتواند ناشي از علل غیر عفونی نيز باشد. مواد و روشها: 64 بیماری که در بخش پيوند مغز استخوان بیمارستان امام خمینی(ره) تحت پیوند مغز استخوان قرار گرفتهاند، به صورت کوهورت و آیندهنگر در زمان pre-engraftment مورد ارزیابی روزانه از جهت وجود تب قرار گرفته و در صورت يافتن شواهدي از تب، الگوی تب آنها ثبت شده؛ جهت بررسی علت و منشا تب آزمایشهای لازم، انجام شده و درمان آنتی بیوتیکی آغاز گردیده است. در نهایت داده های ثبت شده مربوط به تب بیماران و نتایج تستهاي تشخیصی، درمانهاي انجام شده و علل احتمالي ، ريسك فاكتورها، نتایج درماني و سرانجام بیماران مورد ارزیابی و تحليل قرار خواهد گرفت.یافتهها: 8/57% بیماران، مرد و میانگین سنی کل بیماران، 76/46 سال (انحراف معیار:76/12) بوده است. 50% بیماران، مبتلا به مالتیپل میلوم (MM)، 7/29% لنفوم، 4/9% لوسمی میلوئیدی حاد (AML)، 4/9% لوسمی لنفوئیدی حاد (ALL) و یک بیمار مبتلا به سندرم میلودیسپلاستیک بوده است. 4/73% بیماران تحت پیوند اتولوگ و مابقی به صورت آلوژنیک پیوند شده اند. هیچ یک از بیماران پیش از انجام پیوند تب نداشته اند. پس از انجام پیوند، 75% بیماران در طی دوره pre-engraftment دچار تب شده اند که میانه آغاز تب آنها روز 6 بعد از پیوند بوده است. از 48 بیمار، 9/47% بیماران شواهد میکروبیولوژیک عفونی، 2/4% بیماران شواهد بالینی عفونی و 9/47% بیماران نیز تب با علت نامشخص داشته اند. شایعترین پاتوژن علت تب در این مطالعه، S. epidermidis بوده است. شایع ترین تظاهرات بیماران در دوره pre-engraftment، تهوع و استفراغ و پس از آن اسهال بوده است. سن، جنسیت، بیماری زمینهای، نوع پیوند، وجود سابقه عفونت قارچی، میزان WBC، ESR، CRP قبل از پیوند ارتباطی با بروز تب در بیماران نداشته است. در میان بیماران تبدار، بین گروه تب با علت نامشخص و تب با علت مشخص، تفاوت معناداری در سن، جنسیت، بیماری زمینه ای، سابقه عفونت قارچی نداشتهاند ولی بیمارانی که تحت پیوند اتولوگ قرار گرفتهاند بیشتر از بیمارانی که تحت پیوند آلوژن قرار گرفته بودهاند، دچار تب با علت مشخص شده اند. (p value=0.036، OR=4.03)همچنین تفاوت معناداری در زمان شروع تب بین بیماران مبتلا به تب با علت مشخص و بیماران مبتلا به تب با علت نامشخص وجود نداشته است. همچنین بیمارانی که دچار تب با علت نامشخص بودهاند، زودتر از بیمارانی که به تب با علت مشخص مبتلا شده اند، با درمان آنتی بیوتیکی تجربی بهبود یافتهاند، هر چند این اختلاف از لحاظ آماری معنادار نبوده است. نتیجهگیری: در این مطالعه، به بررسی تفاوت بروز تب در بیماران تحت پیوند قرار گرفته پرداخته است و به نظر می رسد بیمارانی که تحت پیوند آلوژن می شوند، بیشتر از بیماران تحت پیوند اتولوگ دچار تبهای با علت نامشخص (FUO) می گردند. انجام مطالعات بعدی جهت بررسی علت شیوع بیشتر FUO در پیوندهای اتولوگ پیشنهاد می گردد.