اندازه گیری شاخص سایز عروقی تومور به وسیله MRI قبل و بعد از رادیوتراپی
[پایان نامه]
بهروز وجدانی افخم
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۸
۸۳ص
جدول،نمودار
سی دی
کارشناسی ارشد
فناوری تصویر برداری پزشکی
۱۹
هدف این مطالعه بررسی اثر دوز ماده کنتراست و ضریب دیفیوژن در محاسبات شاخص سایز عروقی و تخمین این شاخص در ناحیه تومور قبل و بعد از رادیوتراپی است. مواد و روش ها: تعداد دوازده نفر بیمار تومور مغزی با تشخیص اولیه گلیوما به این مطالعه وارد شدند و اثر دو دوز 0.1 و 0.05 میلی مول برکیلوگرم در دو گروه از این افراد در نواحی ماده سفید و خاکستری نرمال بررسی شد. همچنین اثر اندازه گیری ضریب دیفیوژن در مقایسه با در نظر گرفتن یک ضریب ثابت برای کل مغز روی تخمین شاخص سایز عروقی بررسی شد. پروتکل های تصویربرداری شامل DSC با سکانس های اسپین اکو وگرادیان اکو و DTI در یک اسکنر سه تسلا بودند. نتایج: شاخص سایز عروقی با استفاده از دوز 0.05 در مقایسه با دوز استاندارد ( 0.1 میلی مول برکیلوگرم) مقادیر بالاتری را نشان داد و این نسبت برای ماده سفید 2 و برای ماده خاکستری 1.5 برابر بود. مقدار شاخص سایز عروقی برای تومور (22 میکرومتر) به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از ماده سفید (4 میکرومتر، p<0.01) و ماده خاکستری نرمال ( 8 میکرومتر، p<0.04) بود. همچنین شاخص سایز عروقی بعد از رادیوتراپی نسبت به قبل به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کرد (22 در مقابل 13 میکرومتر). بحث: استفاده از دوز استاندارد (0.1 میلی مول برکیلوگرم) جهت تزریق ماده کنتراست هنگام اخذ داده های DSC و اندازه گیری ضریب دیفیوژن توسط مدل DTI منجر به مطابقت بهتر نتایج با مقادیر تئوریتیکال گزارش شده در مطالعات قبل و بهبود تشخیص های فردی در بررسی های تومور می شود.