تصویر برداری تشدید مغناطیسی از لنفوسیت های ارتشاحی تومور با استفاده از نانو ذرات سوپرپار مغناطیسی اکسید آهن کنژوگه به آنتی بادی ضد CD۳ در مدل حیوانی سرطان پستان
[پایان نامه]
نگین پور نوری
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۸
۱۱۷ص.
جدول،نمودار
سی دی
کارشناسی ارشد
فیزیک پزشکی
۱۷/۴۳
لنفوسیت¬های ارتشاحی تومور به وفور در انواع سرطان¬ها یافت می¬شود. رابطه¬ی مستقیم بین فراوانی لنفوسیت¬ها و پیش¬آگهی بیماری بیانگر اهمیت تشخیص این سلول¬ها می¬باشد. امروزه تصویر¬برداری تشدید مغناطیسی هدفمند در سطح سلولی و مولکولی با استفاده از مواد کنتراست در حال توسعه می-باشد. هدف از این مطالعه بررسی امکان تشخیص غیر¬تهاجمی لنفوسیت¬های ارتشاحی تومور با تصویر-برداری تشدید مغناطیسی با استفاده از نانو¬ذرات سوپر¬پارامغناطیسی اکسید آهن کنژوگه به آنتی¬بادی بود.مواد و روش کار: در این مطالعه ابتدا پس از سنتز نانو¬ذرات سوپر¬پارامغناطیسی اکسید آهن و تعیین مشخصات فیزیکو¬شیمیایی آن، نانو¬ذرات با استفاده از روش سیانوژن برمید به آنتی¬بادی ضد CD3 کنژوگه شدند. جهت بررسی درصد نشان¬دار شدن سلول¬های لنفوسیتی CD3+ با نانو¬ذرات کنژوگه آزمون جداسازی سلول¬ها با استفاده از ستون MACS، رنگ¬آمیزی Prussian Blue، تصویر¬برداری سلولی و تعیین میزان برداشت سلولی آهن انجام گرفت. همچنین جهت انجام مطالعات درون¬تنی ابتدا نانو¬ذرات کنژوگه از نظر سمیت بررسی شدند. سپس موش¬های Nude مبتلا به مدل زنوگرافت Jurkat و موش-های Balb/c مبتلا به سرطان پستان تحت تزریق نانو¬ذرات کنژوگه و غیر¬کنژوگه تصویر¬برداری شدند. تصاویر به دست آمده از نظر کمی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. پس از خارج کردن تومور تصویر-برداری MRI و مطالعات هیستو¬پاتولوژی جهت تأیید نتایج درون¬تنی انجام شد.یافته¬ها: تعیین مشخصات نانو¬ذرات نشان داد، اندازه نانو¬ذرات و بار سطحی آن¬ها پس از کنژوگه به میزان nm 33 و mV 4/14 افزایش یافته است که گویای انجام صحیح کنژوگاسیون می¬باشد. درصد نشان¬دار شدن در نتیجه جداسازی سلول¬ها با ستون MACS 33/0±38/56 درصد می¬باشد. رنگ-آمیزی نحوه نشان¬دار شدن سطح سلول¬های CD3+ با نانو¬ذرات کنژوگه را به خوبی به تصویر کشید. نتایج تصویر¬برداری سلولی حاکی از بهبود سیگنال ناشی از افزایش سلول¬های نشان¬دار شده بود. بررسی میزان آهن جذب شده توسط سلول برای نانو¬ذرات کنژوگه 6/0±71/13 و غیر¬کنژوگه 09/0±89/5 بود که اختلاف معنی¬داری دارد. آزمون سمیت¬سنجی هیچ¬گونه سمیتی نشان نداد. بهبود سیگنال و افزایش CNR در نتیجه تزریق نانو¬ذرات کنژوگه نسبت به نانو¬ذرات غیر¬کنژوگه در مدل زنوگرافت Jurkat در تصاویر با وزن T2* به ترتیب به میزان 44/49 و 21/77 درصد بیشتر بود. بهبود سیگنال بیشتر در تومور تحت تزریق تانو¬ذرات کنژوگه در تصاویر تومور خارج از بدن نیز مشهود بود. نتایج هیستو¬پاتولوژی میزان بهبود سیگنال را کاملاً تأیید کرد.نتیجه¬گیری: به کار¬گیری نانو¬ذرات کنژوگه به آنتی¬بادی اختصاصی، نوید¬دهنده تصویر¬برداری مولکولی از گروه ویژه¬ای از سلول¬ها با تصویر¬برداری تشدید مغناطیسی می¬باشد.