عنوان

مطالعه ی فعالسازی کمپلکس اینفالامازوم به دنبال تزریق اینتر اسیسترنال سلول های شو آن در موش صحرایی مدل آسیب نخاعی به روش کانتوژن

۹۴۷۰۴پ

فارسی

فارسی

مطالعه ی فعالسازی کمپلکس اینفالامازوم به دنبال تزریق اینتر اسیسترنال سلول های شو آن در موش صحرایی مدل آسیب نخاعی به روش کانتوژن

[پایان نامه]

محبوبه موسوی

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

۱۳۹۸

۱۵۹ص.

جدول،نمودار

سی دی

دکتری تخصصی(PHD)

علوم تشریح

۲۰

فعالسازی کمپلکس اینفالامازوم در آسیب‎های تروماتیک سیستم عصبی مرکزی، مسئول آغاز و تشدید پاسخ‎های التهابی و نیز مرگ سلول‎های عصبی می‎باشد که منجر به نقایص حسی-حرکتی می‎گردد. NLRP1 و NLRP3 به عنوان فعال کننده های کمپلکس اینفالامازوم در آسیب نخاعی (SCI) شناخته می شوند.هدف: در مطالعه¬ی حاضر از سلول‎های شوآن در هدف قرار دادن نتایج ناگوار ناشی از فعالسازی کمپلکس اینفالامازوم بر بهبود عملکرد حرکتی و ترمیم بافتی موش‎هاي صحرایی ضایعه دیده استفاده شده است.روش بررسی: سلول‎های شوآن از عصب سیاتیک نوزادان موش صحرایی استخراج گردید و خلوص آن‎ها با روش‎هاي فلوسایتومتری و ایمنوسایتوشیمی تأیید گردید. ضایعه نخاعی به روش کانتیوژن-کامپرشن در 32 سر موش صحرایی ایجاد شد. حیوانات به چهار گروه تقسیم شدند: لامینکتومی (شم جراحی) ، ضایعه‎ی نخاعی، وهیکل و درمان. در گروه درمان، پیوند سلول‎های شوآن (105×3 سلول) به صورت اینتراسیسترنال (داخل سیسترن کمری) و یک هفته بعد از ایجاد ضایعه انجام گرفت. در گروه وهیکل، حیوانات تنها محیط کشت پایه را دریافت نمودند. پیشرفت حرکتی حیوانات توسط تست رفتاری BBB در روزهای اول و دوم پس از ضایعه و سپس هر هفته به مدت 21 روز ارزیابی شد. در انتها، نمونه‎های نخاعی با رنگ‎آمیزی‎های بافتی نیسل و لوکسال فست بلو (به ترتیب جهت بررسی مرگ سلولی و میلین‎زایی)، real-time quantitative PCR (qRT-PCR)، وسترن بلات و Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) برای بررسی بیان ژن‎های اجزای کمپلکس اینفالامازوم (NLRP3، NLRP1، ASC و Caspase-1) و سایتوکاین‎های حاصل از این فعالسازی (IL-1β، IL-18 و TNF-α) در دو سطح mRNA و پروتئین مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‎ها: نتایج نشان داد که ضایعه نخاعی سبب افزایش بیان ژن‎های اجزای کمپلکس اینفالامازوم و هم‎چنین سایتوکاین‎های التهابی مربوطه در دو سطح mRNA و پروتئین گردید. این افزایش پس از تزریق سلول‎های شوآن به میزان معناداری کاهش یافت ( به استثنای پروتئین IL-18). علاوه بر این، پیوند سلول‎های شوآن منجر به بهبود عملکرد حرکتی حیوانات، کاهش مرگ نورونی و افزایش میلین‎زایی در نخاع آن‎ها گردید.نتیجه‎گیری: این یافته‎ها نشان‎دهنده‎ی نقش مثبت سلول‎های شوآن بر بهبود عملکرد حرکتی و ترمیم بافتی می‎باشد که احتمالاً از طریق کاهش فعالیت کمپلکس اینفالامازوم و مدارهای التهابی مربوطه صورت می‎پذیرد.

التهاب

Imflammation

a11

a11

ضایعه نخاعی

NLRP

سلول‎های شوآن

، پدیدآور

موسوی، محبوبه

، استاد راهنما

، استاد راهنما

، استاد مشاور

ابوالحسنی، فرید

هدایت پور، عظیم

حسن‎زاده، غلامرضا

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

ایران

20230314

۱۸۷۲ف

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

p

TF

92029

a

Y