عنوان

ساخت داربسته هیدروژنی فیبرین پلی یورتان همراه با سلول های بنیادی آندومتریال تمایز یافته به سلول های عصبی به منظور ترمیم ضایعه نخاعی

۹۳۹۶۱پ

فارسی

فارسی

ساخت داربسته هیدروژنی فیبرین پلی یورتان همراه با سلول های بنیادی آندومتریال تمایز یافته به سلول های عصبی به منظور ترمیم ضایعه نخاعی

[پایان نامه]

الهام حسن زاده

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

۱۳۹۷

۱۵۶ص.

جدول نمودار

سی دی

دکتری تخصصی(PHD)

مهندسی بافت

در سیستم عصبی مرکزی در مقایسه با سیستم عصبی محیطی، نورون ها دارای توانایی کمتری جهت ترمیم و بازسازی بافت عصبی هستند، بنابراین پس از وارد شدن آسیب به به منظور بازسازی بافت عصبی و بازگرداندن عملکرد نورولوژیک آن، مهندسی بافت به عنوان یک رویکرد امیدوار کننده در نظر گرفته می شود. اخیرا گروهی از هیدروژل ها که هیدروژل های نانوفیبری نامیده می شوند به عنوان داربست های سه بعدی جهت کاربردهای مهندسی بافت مورد استفاده قرار گرفته اند. در این نوع کامپوزیت ها، جهت بهبود خواص مکانیکی ضعیف هیدروژل ها از ترکیب آن ها با فیبرها استفاده می شود. علاوه بر این، با ترکیب فیبرها و هیدروژل ها می توان به کامپوزیت هایی دست یافت که دارای خواص مربوط به هر دو جزء هستند. سلول های بنیادی اندومتریال، به دلیل قابلیت تکثیر فراوان و توانایی تمایزشان به سلول های مختلف، به عنوان یک منبع سلولی مناسب جهت مهندسی بافت عصبی و ضایعه نخاعی مطرح شده اند. هدف مطالعه پیش رو سنتز داربست هیدروژلی فیبرین/ پلی یورتان جهت ترمیم ضایعه نخاعی بوده است، که از قطعات پلی یورتان الکتروریسی شده حاوی نانولوله های کربنی (PU/MWCNT) به منظور بهبود خواص مکانیکی هیدروژل فیبرین و افزایش خاصیت هدایت الکتریکی در آن استفاده شد. همچنین به منظور بررسی امکان رشد و تمایز سلول ها در این داربست کامپوزیتی از سلول های بنیادی اندومتریال استفاده شد که جهت تمایز به سلول های عصبی تحت تاثیر فاکتورهای تمایزی متفاوتی قرار گرفتند. در اینجا داربست هیدروژلی فیبرین/ پلی یورتان تولید شده و مورد مشخصه یابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که ترکیب MWCNT ها باPU موجب افزایش هدایت الکتریکی و خاصیت آبدوستی نانوفیبرهای پلی یورتان الکتروریسی شده، شده است. همچنین در این مطالعه نشان داده شده است که ترکیب نانوفیبرهایPU/MWCNT با هیدروژل نیز موجب بهبود هدایت الکتریکی و خواص مکانیکی هیدروژل فیبرین و همچنین موجب کمک به چسبندگی سلولی، شده است. از سوی دیگر مشخص شده است که اضافه کردن PU/MWCNT ها به هیدروژل فیبرین باعث افزایش سختی هیدروژل، کاهش میزان تجزیه و تخریب آن و افزایش میزان چسبندگی، تکثیر و تمایز سلولی در آن شده است. علاوه بر آن، نتایج پژوهش نشان داد که هورمون استروژن از جمله فاکتورهایی است علاوه بر تاثیرگذاری بر روی تمایز عصبی سایر سلول های بنیادی، در تحریک و تمایز عصبی سلول های بنیادی اندومتریال مشتق شده از بافت رحم انسان نیز تاثیرگذار است و موجب تمایز نورونی در این سلول ها می شود. به طور خلاصه، یافته های ما نشان داد، هیدروژل نانوفیبری سنتز شده با دارا بودن نانوفیبرهای PU/MWCNT که مانند سلول های سیستم عصبی دارای خاصیت انتقال هدایت الکتریکی هستند، ریزمحیط مناسبی را جهت کمک به ارتقاء چسبندگی، تکثیر، تمایز، زنده مانی سلولی و افزایش هدایت جریان عصبی ایجاد می کند، که این امر می تواند نشان دهنده مناسب و کاربردی بودن داربست هیدروژلی فیبرین/ پلی یورتان سنتز شده در مهندسی بافت عصب و ترمیم ضایعات مربوط سیستم عصبی و ضایعات نخاعی، باشد.

استروژن

Estrogen

-- اثر فیزیولوژیکی

-- Physiological effect

a12

a12

مهندسی بافت

پلی یورتان

تمایز عصبی

استروژن

سلول های بنیادی اندومتریال

ضایعه نخاعی

، پدیدآور

حسن زاده، الهام

، استاد راهنما

، استاد راهنما

، استاد راهنما

، استاد مشاور

، استاد مشاور

، استاد مشاور

آی، جعفر

توانگر، محمد

ابراهیمی، سمیه

میرزایی، اسماعیل

اعظمی، محمود

مرادی، فاطمه

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

ایران

20230226

۱۸۲۷ف

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

p

TF

92029

a

Y