عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
۹۳۸۷۹پ
فارسی
فارسی
مطالعه تاثیر LncRNA هاي Neat1 و Malat1 بر روند التهاب عصبی اتوایمیون در مدل تجربی بیماری مالتیپل اسکلروزیس
[پایان نامه]
فریماه معصومی جویباری
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۷
۱۲۹ص.
جدول نمودار
سی دی
کارشناسی ارشد
ایمنی شناسی پزشکی
مقدمه: lncRNA ها مولکول های RNA غیر کد کننده ی بزرگ تر از ۲۰۰ نوکلئوتید هستند که در سالهای اخیر به عنوان یکی از تنظیم کننده های مهم عملکرد لکوسیت ها مطرح شده اند. مطالعات ترانسکریپتومیک نشان دهنده ی تغییر بیان lncRNA های متعددی از جمله Neat1 و Malat1 در خون محیطی و بافت CNS در بیماری مالتیپل اسکلروزیس (MS) هستند. بد‌تنظیمی بیان Neat1 و Malat1 و به تبع آن ژنهای هدف آنها می تواند یک رویه مهم پاتوژنز بیماری را شکل دهد. اگرچه در مطالعات اخیر تغییر بیان Neat1 و Malat1 در بیماران مبتلا به MS در مقایسه با افراد سالم گزارش شده است، اطلاعات محدودی در رابطه با نقش عملکردی این lncRNA ها در پاتوژنز MS وجود داشته و نیاز به مطالعات بیشتری در این زمینه می‌باشد. هدف ما در این مطالعه بررسی تاثیر Neat1 و Malat1 در روند پاتوژنز MS با استفاده از مدل موشی (EAE) و سیستم هایin vitro بود.روش ها: سطح بیان Neat1 و Malat1 در بافت نخاع موشهای مبتلا به EAE ، لنفوسیت ها و ماکروفاژ های فعال شده توسط تکنیک realtime RT-PCR اندازه گیری شد. برای بررسی نقش Malat1 و Neat1 در تمایز ماکروفاژها، ماکروفاژهای کشت داده شده ازسلول های مغز استخوان با سکانس های siRNA مکمل این دو lncRNA ترنسفکت شد و سپس ماکروفاژ ها تحت رژیم های تمایز دهنده ی M1 و M2 قرار گرفتند. پس از سپری شدن ۳ روز از ترانسفکشن و تمایز، سطح بیان سایتوکاین های التهابی و ژن های مربوط به رده های M1 و M2 به کمک realtime RT-PCR بررسی شد. جهت تعیین نقش Malat1 و Neat1 در تکثیر و تمایز سلولهایT ، سلولهای naive T CD4+ جداسازی شده از طحال موشها با سکانس siRNA مکمل این دو lncRNA ترانسفکت شده و سپس سلولها تحت تیمار با آنتی بادی های فعال کننده و رژیم های تمایز دهنده به زیررده های Th1 ،Th17 وTreg قرارگرفتند. پس از سپری شدن ۴ روز از تمایز و ترانسفکشن، فراوانی زیررده های Th1 ،Th17 وTreg توسط فلوسایتومتری بررسی شد. همچنین اثرات کاهش بیان lncRNA ها بر تکثیر سلول های TCD4+ از طریق ارزیابی میزان فلورسانس رنگ CFSE به وسیله فلوسایتومتری مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بررسی ها بیان ژن در نخاع موشهای EAE نشان دهنده افزایش بیان Neat1 در مراحل حاد و مزمن بیماری و کاهش بیان Malat1 در مرحله حاد بیماری بود. بررسی بیان ژن در ماکروفاژ های فعال شده با LPS نشان دهنده کاهش بیان Neat1 و Malat1 در غلظت های 10ng/ml و 100ng/ml در این سلول ها بود. سرکوب بیان lncRNA های فوق به وسیله siRNA منجر به افزایش پاسخ التهابی ماکروفاژها و افزایش تمایز این سلول ها به سمت فنوتیپM1 گردید. تحریک لنفوسیتی توسط anti CD3/28 منجر به افزایش بیان گذرا و سپس کاهش بیان هر دو ترانسکریپت Neat1 و Malat1 گشت. سرکوب بیان Neat1 به وسیله siRNA سبب افزایش تمایز لنفوسیت های T CD4+ به سمت رده ی سلولی Th1 شد اما تاثیری بر میزان تمایز به سمت Th17 و Treg نداشت، در حالیکه کاهش بیان Malat1 با افزایش تمایز لنفوسیت ها به سمت فنوتیپ Th1 و Th17 و کاهش تمایز این سلول ها به سمت فنوتیپ Treg همراه بود. به علاوه تکثیر سلول های TCD4+ متعاقب کاهش بیان Neat1 و Malat1 افزایش یافت اگرچه این افزایش تکثیر لنفوسیتی تنها در حضور siRNA اختصاصیMalat1 معنادار بود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه ی حاضر بیانگر نقش احتمالی Neat1 و Malat1 در تنظیم روندهای التهابی می باشد. احتمال دارد Neat1 و Malat1 با تاثیر بر تمایز ماکروفاژها و نیز تمایز و تکثیر سلول های T بر روند های پاتوژنز MS تاثیر گذاشته و تنظیم بیان آنها بتواند اثرات درمانی بالقوه ای در روند التهاب عصبی اتو ایمیون داشته باشد.
مالتیپل اسکلروزیس
آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی
lncRNA
Neat1
Malat1
autoimmune neuroinflammation
multiple sclerosis (MS)
پاتوژنز
MS
تکنیک realtime RT-PCR
pathogenesis
، پدیدآور
معصومی جویباری، فریماه
، استاد راهنما
، استاد مشاور
، استاد مشاور
نوربخش، فرشید
آزاد منش، کیهان
رجایی، سمیرا
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
ایران
20230503
۱۷۸۵ف
دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی
p
TF
92029
a
Y
