عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
۹۳۸۵۱پ
فارسی
فارسی
بررسی بیان و الگوی متیلاسیون ژن های INPP4B, DAB2IP, SPROUTY1, SPROUTY2 در بیماران مبتلا به آدنوکارسینومای پروستات
[پایان نامه]
نیوشا صمدائیان
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۷
۱۴۵ص.
جدول نمودار
سی دی
دکتری تخصصی(PHD)
ژنتیک پزشکی
مقدمه و هدف: سرطان پروستات (PCa) عبارت است از وجود سلول هاي سرطانی در پروستات که به علت افزایش ترشح آندروژن از غدد فوق کلیوي رخ داده و باعث انسداد در دستگاه ادراري می شود. PCa چهارمین سرطان کشنده در دنیا است که در ایران نیز آمار ابتلا به آن رو به افزایش است. این سرطان شایع ترین و دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در مردان است. آندروژن ها رشد و عملکرد غده پروستات را از طریق یک مکانیسم چند مرحله اي تنظیم می کنند که شامل مکانیسم تبدیل تستسترون به دی هیدروتستسترون توسط آنزیم 5 الفا ردوکتاز می باشد. دی هیدروتستسترون به گیرنده آندروژن (AR) متصل می شود. درمان به واسطه محرومیت از آندروژن (ADT)،رشد PCa را کاهش می دهد، با این حال، عود بیماری اغلب مستقل از تحریک توسط آندروژن رخ می دهد. تولید تومورهاي مقاوم به آندروژن سبب افزایش حمله ، تکثیر و بدخیمی می شود. متاسفانه، تقریبا 20% بیماران به درمان با محدودیت آندروژن پاسخ مناسبی نمی دهند، حتی در میان پاسخ دهندگان خطر عود مجدد بیماری پس از درمان بالاست. بیماران مقاوم به درمان معمولا از مهار کننده های آندروژن، استروژن، گلوکورتیکوئیدها یا مهار انزیمی مسیر سنتز اندروژن ادرنال به عنوان درمان ثانویه استفاده می کنند که ممکن است پاسخ بیوشیمیایی موقتی ایجاد کند. پیشرفت در سرطان شناسی ملکولی مسیرهای سیگنالینگ کلیدی را که در فرایند تومورزایی پروستات نقش دارند شناسایی کرده است و در سال¬های اخیر، به منظور ایجاد درمان های هدفمند مورد توجه محققین قرار گرفته¬اند. افزایش سیگنالینگ گیرنده تیروزین کیناز(RTK) از طریق مسیرهای PI3K/Akt و Ras/Erk فعالیت AR را در غیاب آندروژن افزایش می¬دهند. روش کار: در این مطالعه بیان ژن¬های DAB2IP, SPROUTY1 (SPRY1), INPP4B, SPROUTY2 (SPRY2) در RNA استخراج شده از بافت تومورال افراد مبتلا به PCa، بافت نرمال کنار آن (MNc) و هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) به عنوان گروه¬های کنترل با استفاده از Real-time PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. در ادامه تغییر بیان ژن ها در سطح پروتئین نیز بررسی شد. سپس متیلاسیون ناحیه¬ی پروموتری ژن¬هایی که تغییر بیان نشان داده بودند بررسی گشت که نشان داده شود آیا این تغییر بیان متاثر از تغییرات سطح متیلاسیون در ناحیه¬ی پروموتری است یا عوامل دیگری غیر از متیلاسیون DNA از قبیل متیلاسیون هیستون ها، عوامل تنظیم کننده مانند microRNA ها، Long non coding RNA ها و ... در تغییر بیان این ژن ها نقش دارند.یافته ها: بیان SPRY2 در PCa در مقایسه با MNc و BPH به طور معناداری کاهش نشان داد (P=0.036, P=0.019). همچنین، بیان DAB2IP در PCa در مقایسه با MNc به طور معناداری کاهش بیان نشان داد (P=0.023) ولی در مقایسه با BPH کاهش بیان معناداری نداشت (P=0.085). بیان SPRY1 و INPP4B به طور معنادار بین گروه Pca در مقایسه با گروه های کنترل تغییری نکرد. همچنین همبستگی معناداری میان کاهش بیان SPRY2 و DAB2IP در بافت سرطانی مشاهده شد (P=0.002 ρ =0.434). در بررسی ارتباط میان بیان ژن های مورد مطالعه و اطلاعات کلینیکی و پاتولوژیکی ارتباط معناداری میان کاهش بیان SPRY2 و افزایش سطح PSA (P=0.045 ρ =-0.3)/ کاهش بیان DAB2IP و افزایش سطح PSA (P=0.039 ρ =-0.24) مشاهده شد. در ادامه کاهش بیان DAB2IP و DAB2IP در سطح پروتئین با روش وسترن بلات بررسی شد و تغییری قابل توجهی میان گروه های مورد مطالعه مشاهده نشد. بررسی الگوی متیلاسیون پروموتر ژن های SPRY2 و DAB2IP با MS-HRM نشان داد که کاهش بیان SPRY2 به دلیل متیلاسیون جزایر CPG در پروموتر می باشد.
پروستات
Prostate-Cancer
-- سرطان
a09
a09
سرطان پروستات
هیپرپلازی خوش خیم پروستات
وسترن بلات
متیلاسیون
Benign Prostate Hyperplasia
Western Blot
Methylation
DAB2IP
SPROUTY2
INPP4B
prostate adenocarcinoma
آدنوکارسینومای پروستات
Real-time PCR
، پدیدآور
صمدائیان، نیوشا
، استاد راهنما
، استاد مشاور
، استاد مشاور
مدرسی، محمدحسین
آیتی، محسن
رخشانی، ناصر
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
ایران
20230312
۱۷۷۸ف
دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی
p
TF
92029
a
Y
