عنوان

اثر کیس پپتین بر تزاید و تمایز سلول های بنیادی اسپرماتوگونی مشتق شده از موش سوری نابالغ تا اسپرماتید گرد

۹۳۳۷۴پ

فارسی

فارسی

اثر کیس پپتین بر تزاید و تمایز سلول های بنیادی اسپرماتوگونی مشتق شده از موش سوری نابالغ تا اسپرماتید گرد

[پایان نامه]

حیدر تولی

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

۱۳۹۷

۱۲۱ص.

جدول نمودار

سی دی

دکتری تخصصی(PHD)

علوم تشریح

مقدمه: اسپرماتوژنز فرآیند سازمان یافته و مداومی است که طی آن مراحل متعدد تکثیر و تمایز سلول های بنیادی اسپرماتوگونی (Spermatogonial Stem Cell) موجب تولید تعداد نامحدودی اسپرماتوزوآ در سراسر زندگی فرد می شود، و این فرایند تحت کنترل هورمون های محور تولید مثلی می باشد. هورمون اصلی این محور، که کنترل کننده ی تولید گنادوتروپین هاست، هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (Gonadotropin-releasing hormone)می باشد در تحقیقات متعدد مشخص شده که این هورمون نیز توسط فاکتورهای دیگر مانند پروتئین کیس¬پپتین (Kisspeptin) تنظیم می گردد. از طرفی این پروتیئن به همراه GnRH در بیضه وجود دارد. به نظر می رسد حضور این پروتیئن هم در بخش مرکزی و هم در بخش محیطی محور تولید مثلی می تواند نقش کلیدی در کنترل عوامل دخیل در اسپرماتوژنز مانند تنظیم تمایز و تزاید سلول¬های اصلی این فرایند یعنی سلول های زایای اسپرماتوگونی داشته باشد. چون این سلول ها در بیماران سرطانی تحت درمان با رادیوتراپی و شیمی درمانی ممکن است از بین بروند و منجر به ناباروری این افراد پس از روند درمان گردد. یکی از روش های بازگرداندن باروری، کشت و تمایز SSCs ها می باشد.هدف: در اين مطالعه هدف ما جداسازی و غنی سازی SCs از موش نابالغ، تکثیر و تمایز SCs در محيط كشت همراه با کیس پپتین به عنوان کنترل کننده دو جانبه مرکزی و محیطی اسپرماتوژنز در کشت ساده و در هم کشتی با سلول¬های سوماتیک بیضه، به منظور مشابهت با وضعیت طبیعی موجود در بدن، بوده است. سپس میزان تولید فاکتورهای تکثیری یا تمایزنیافته (MVH, ID4) و همچنین تولید و بیان فاکتورهای تمایزی یا تمایزیافته (TP1, TP2, Prm1, C-kit, Scp3) را در SCs بررسی نمودیم.روش کار: SCs از موش های 6-3 روزه بعد از دو مرحله هضم آنزیمی جدا شدند و با کمک تکنیک Diffrential plating به مدت 3 ساعت غنی سازی و درصد خلوص سلول های SCs با فلوسایتومتری با کمک نشانگرهای ID4، α6β1 اینتگرین بررسی شد و بصورت کشت ساده و هم کشتی با سلول های سوماتیک، که قبلا از بیضه مدل موش سوری آزواسپرمیک 4-6 هفته جدا شده بود، کشت داده شد. جهت تایید سلول های سوماتیک از مارکر ویمنتین و Gprc6α با کمک تکنیک ایمونوسیتوشیمی استفاده شد. سپس SCs در دو گروه کنترل و آزمایش(کیس پپتین با سه دوز مختلف (10-8, 10-7, 10-6 مولار) که بصورت کشت ساده و هم کشتی (Coculture) با سلول های سوماتیک کشت داده شدند. پس از آن جهت بررسی تأثیر هضم آنزیمی و کیس پپتین، بر زنده مانی سلول ها درصد زنده مانی سلول ها در پایان هضم آنزیمی و انتهای روز اول و هفته اول مورد بررسی قرار گرفت. در پایان هفته اول میزان تولید فاکتورهای تکثیری یا تمایزنیافته (MVH, ID4) و در انتهای هفته دوم میزان تولید فاکتورهای تمایزی(C-kit, Scp3) با کمک تکنیک های ایمونوسیتوشیمی و وسترن بلات و در انتهای هفته چهارم میزان بیان ژن های تمایزی (TP1, TP2, Prm1) با کمک تکنیک Real Time PCR در SCs ارزیابی شد.یافته ها: خلوص SCs با نشانگرهای α6 β1 اینتگرین بالای 90 درصد و با نشانگر ID4 حدود 70 درصد به دست آمد. میزان نسبی تولید و بیان فاکتورهای تزایدی و تمایزی در انتهایی هفته های مختلف در کشت ساده تغییر معنی‌داری نداشت. میزان نسبی تولید فاکتورهای تزایدی در انتهای هفته اول و دوم در گروه آزمایش در هم کشتی با سلول های سوماتیک افزایش معنی‌داری داشت که این روند افزایش غیر وابسته به دوز بود و در دوز KP 10-7 µM بیشترین افزایش را نشان داد و میزان نسبی تولید و بیان فاکتورهای تمایزی در انتهای هفته دوم و چهارم در گروه آزمایش در هم کشتی با سلول های سوماتیک افزایش معنی‌داری داشت که این روند افزایش غیر وابسته به دوز بود و در دوز KP 10-7 µM بیشترین افزایش را نشان داد.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که دوز 10-7 µM پروتیئن کیس پپتین باعث افزایش فاکتورهای تزایدی و تمایزی سلول های SCs می گردد و شاید بتوان برای محیط کشت آزمایشگاهی این دوز را تجویز کرد.

سلول های بنیادی اسپرماتوگونی

کیس پپتین

سلول های سوماتیک

موش سوری

neonatal mice

اسپرماتید گرد

اسپرماتوژنز

Spermatogonial Stem Cell

Kisspeptin

Gonadotropin-releasing hormone GnRH

round spermatid

SSCs

Kp

Somatic cells

Spermatogenesis

، پدیدآور

تولی، حیدر

، استاد راهنما

، استاد راهنما

، استاد مشاور

، استاد مشاور

اکبری، محمد

رستگار، طیبه

راگردی کاشانی، ایرج

محمدی پور، مهشید

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

ایران

20230311

۱۷۵۵ف

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

p

TF

92029

a

Y