عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
۹۳۱۱۸پ
فارسی
فارسی
بررسی میزان صدمات سیتوژنتیک ناشی از تابش اشعه ایکس MV 6 و بتای ید 131 در مدل کشت اسفروئید سلول های گلیوبلاستوما در حضور Topotecan و A-966492 با روشهای سنجش کولونی زایی و western blot و Gamma H2AX
[پایان نامه]
فرشته کوشا
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۷
۱۷۲ص.
جدول،نمودار
سی دی
دکتری تخصصی(PHD)
فیزیک پزشکی
هدف: پرتودرمانی یکی از روش های درمان بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما است، اما تومورهای گلیوما مقاوم به پرتو و همچنین داروهای شیمی درمانی هستند. بنابراين، محققان در حال بررسی داروهايی هستند که قابليت افزایش حساسیت پرتویی را دارند تا بتوانند پرتودرمانی را بهبود بخشد. آنزیم های PARP و آنزیم های توپوایزومراز I نقش مهمی در ترمیم آسیب DNA در سلول های تومور دارند. بدین ترتیب، مهار فعالیت این آنزیمها باعث توقف روند ترمیم آسیب DNA می شود و آسیب های کشنده DSB را افزایش می دهد. در مطالعه حاضر، ترکیبی از TPT به عنوان مهار کننده توپوایزومراز I و A-966492 به عنوان یک مهارکننده جدید PARP برای ایجاد حساسیت پرتوییی بیشتر مورد بررسی قرار گرفت.روشها: سلولهای U87MG (یک سلول انسانی گلیوبلاستوم انسان) در فلاسکهای پوشش داده شده با پلی هام کشت شدند تا به اسفروئید قطر 300μm برسند. غلظت غیر سمی A-966492 با استفاده از آزمون MTT تعیین شدمیزان بقای سلول های تیمار شده توسط آزمایش کلونوژنیک پس از درمان با داروها و اشعه X 6MV و ید 131 تعیین شد. بیان γ-H2AX با استفاده از روش رنگ آمیزی ایمونوفلورسانس وروش وسترن بلات برای بررسی تأثیر A-966492، TPT و تابش در القای شکست دو رشته ای DNA مورد اندازه گیری قرار گرفت.يافته ها: درمان با استفاده از داروی A-966492 در غلظت 1 ميكرومولار انجام شد. ترکیب A-966492 و TPT با تابش موجب افزایش مرگ سلولی شد،بطوریکه میزان ضریب حساس کنندگی پرتویی (SER50) به ترتیب39/1 و 16/1 محاسبه شد. حساسیت رادیو و شیمیایی بیشتر افزایش می یابد زمانی که A-966492 همراه با هر دو اشعه ایکس و TPT همراه با SER50 1.53 بود. و همچنین SER50 برای ترکیب داروهای همراه با ید 131 68/1 بود. همچنین بیان γ-H2AX در گروه تیمار شده با ترکیبی از داروها و تابش به صورت معنا داری بیشتر بود. آسیب های DSB در گروه های تحت درمان با ید 131 بیشتر از گروه های تحت درمان با اشعه ایکس بود.نتيجه گيری: A-966492 بازدارنده موثر PARP است و باعث ایجاد حساسيت پرتویی در اسفروئيد های U87MG می شود. با تجمع سلول ها در فاز S و مهار اصلاح آسیب DNA، TPT باعث افزایش حساسیت پرتویی شد. A-966492 همراه با TPT به عنوان یک مهار کننده توپوایزومراز I باعث افزایش اثرات حساس کنندگی پرتویی شد. در نتیجه استفاده از مهار کننده های PARP و توپوایزومراز I می تواند یک راهبرد مناسب برای بهبود پرتودرمانی در کلینیک باشد.
تابش اشعه ایکس
اشعه ایکس MV 6
اشعه بتای ید 131
مدل کشت اسفروئید
سلول های گلیوبلاستوما
Topotecan
A-966492
سنجش کولونی زایی
colonogenic assay
western blot
Gamma H2AX
سلولهای U87MG
تومورهای گلیوما
آنزیم های PARP
آنزیم های توپوایزومراز I
آسیب های کشنده DSB
Cytogenetic damages
spheroid culture
Glioblastoma cells
gamma irradiation
6MV X-ray
iodine-131 beta particles
Gamma H2AX FOCI methods
، پدیدآور
کوشا، فرشته
، استاد راهنما
، استاد راهنما
، استاد مشاور
، استاد مشاور
، استاد مشاور
تکاور، عباس
نشاسته ریز، علی
عیوض زاده، نازیلا
مظاهری، زهره
محمد شریفی، محمد
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
ایران
20230223
۱۷۱۴ف
فاطمه رضا
p
TF
92029
a
Y
