بیان ژن های مرتبط با ويرولانس جدايه های Streptococcus mutans از پلاك های دندانی پس از تأثير آنتی ميكروبيال فتوداینامیک تراپی و فتوترمال تراپی
[پایان نامه]
لیلی بیت الهی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۷
۸۳ص.
جدول ،نمودار
سی دی
دکتری تخصصی(PHD)
باکتری شناسی پزشکی
مقدمه: S. mutans یکی از شایع ترین باکتری های فلور دهان انسان است که از پیشگامان اصلی برای تشکیل اولیه پلاک های دندانی می باشد. این باکتری به عنوان یک باکتری عامل پوسیدگی مطرح شده است. در حال حاضر روش های درمانی متداول در ريشه كنی اين باكتري كارايی نداشته، لذا نياز به تکنیک های جدید غیرتهاجمی می باشد که حداقل آسیب را به بافت های دهان و دندان برساند. برای این منظور در اين مطالعه به بررسي اثر (therapy (Photodynamic PDT و (therapy (Photothermal PTT بر بیان ژن های مرتبط با ویرولانس جدایه های S.mutans از سطوح مختلف دندان استفاده شد.هدف: از اهداف اين مطالعه تيپ¬بندي جدايه هایS. mutans جدا شده به واسطه MLST (Multilocus Sequence Typing) می باشد. هدف ديگر بررسی تأثیر PTT و PDT بر CFU/ml جدایه ها در روند رشد پلانکتونی و بیوفیلمی و توان تشکیل بیوفیلم می باشد. همچنین در نهایت بررسی بیان ژن هایgtfB و comC در شایع ترین جدایه های S. mutans متعاقب PDT و PTT در این مطالعه صورت می گیرد.روش کار: 50 نمونه S. mutans از 212 عدد دندان دانشجویان توسط Toothpick استریل جداسازی شد. نمونه¬ها توسط کشت، روش های بیوشیمیایی وPCR شناسایی شدند. سپس تايپينگ جدايه های S. mutans با استفاده از MLST و بررسی توان تشکیل بیوفیلمی آنها با روش رنگ سنجی قبل و بعد از PDT و PTT توسط مواد حساس به نورToluidine Blue و Indocyanine green صورت گرفت. همچنین ردیابی ژن های gtfB و comC در این جدایه ها و بررسی بیان این دو ژن پس از تأثیر PDT و PTT توسط تکنیک Quantitative Real-time PCR انجام شد.یافته ها: فراوانیS. mutans در این مطالعه 5/23% بود. نتایج حاصل از MLST برای تایپینگ S. mutans تنوع ژنتیکی زیادی را نشان داد. TBO و ICG به ترتیب هر دو در غلظت µg/mL12/3 و 6/15با زمان تابش 5 دقیقه و 2 دقیقه به ترتیب با انرژی دانسیته J/cm28/17و 62/15و به عنوان دوز ساب لتال در PDT باعث کاهش بیان ژن gftb gtfB در حضور TBO-sPDT و ICG-sPDT به ترتیب 85/3، 9/3 برابر و comC در بیوفیلم S. mutans شدند. بیان ژن gtfBدر حضور TBO-sPDT و ICG-sPDT به ترتیب 85/3، 9/3 برابر کاهش یافت. بیان ژن comCنیز در حضور TBO-sPDT و ICG-sPDT به ترتیب 9/5، 25/8 برابر کاهش یافت.بحث: اگرچه دوز ساب لتال PDTتعداد باکتری را در فرم بیوفیلمی به طور معنی دار کاهش نداد اما باعث کاهش بیان فاکتورهای ویرولانس دخیل در کلونیزاسیون، تشکیل بیوفیلم و کروم سنسینگ در S. mutans شد. تأثیر ICG در مقایسه باTBO نشان داد که می تواند ارجحیت بیشتری در درمان پوسیدگی های دندانی داشته باشد.